21 สิงหาคม 2557 16:44 น.

“พัฒนา” เพื่ออะไร คำตอบล่องลอยในสายลม ภาค 1 ( กาพย์ฉบัง 16 )

ประภัสสุทธ

๏ แมกไม้ชายทุ่งลำธาร               ท้องถิ่นกันดาร
ตาวันเลื่อนลับดับทุ่ง
๏ ฟอนฟืนไหม้ไฟหอมฟุ้ง            ยกปลามาปรุง
ห่อนหุงปรุงรักปลักข้าว
๏ ห้อมล้อมพร้อมเครื่องหวานคาว เชิญเถอะแม่สาว
พ่อบ่าวป่าวญาติพี่น้อง
๏ ก่องข้าวพราวผ่องปรองดอง      ดอกเดือนเกลื่อนล่อง
ส่องใจเพื่อนพ้องสัมพันธ์
๏ ชีวิตวาดวงพงฝัน                    เติมต่อปอปั้น
เสพสรรค์สืบสานผ่านมา
๏ พลันนั้นเผลอล่วงเวลา            แวดวงพัฒนา
ก็เผยโผล่วาดสาดฝัน
๏ พี่น้องพ้องเพื่อนผลักดัน           ดั้นด้นฝ่าฟัน
บากบั่นเบิกบานเมืองหลวง
๏ คนต่ำซ้ำร้ายล่อลวง                 ติดกับรับบ่วง
บอบช้ำระกำชีวิต
๏ เชิญชวนทวนทบวิกฤติ             กับแนวความคิด
เสพติดตามการ “พัฒนา”
๏ เติบโตโตกตึกตากฟ้า              รุ่งเรือง-โรยรา
คุณค่าคำนึงถึงใคร
๏ พ่อค้า-ชาวนา-นายใหญ่ ???     ผลประโยชน์ใด ???
อยู่ไหนในความเท่าเทียม
๏ คนรวยร่ำรวยเต็มเปี่ยม              คนจนไหม้เกรียม
ช่องว่างถีบถ่างห่างชั้น
๏ เถิดวาทะกรรมขายฝัน              เร่หลอกบอกกัน
ป่วนปั่นเพ้อฝันสังคม
๏ ตึกตรองไต่สวนชวนชม             ด้วยฉบังฯบ่ม
พร่างพรมถมในความคิด...
5 สิงหาคม 2557 20:54 น.

สงครามคำราม

ประภัสสุทธ

ประภัสสุทธ

 57

คลุ้งคละเขม่าควัน

กลั่นตะกอนกองไฟ

ระเบิดระบำตาย

เคลื่อนย้ายสลายร่าง

กองศพกลบเกลื่อนกลาด

สีแดงวาดกวาดล้าง

ระบายร่ายร้องคราง

เวิ้งว้างสงครามใคร ?

ไห้โหยโห่เหือดแห้ง

หมดแรงร้องอาลัย

เถิดถามท่านทั้งหลาย

ความตายจ่ายคำตอบ ?

....เ ถิ ด ถ า ม ท่ า น ทั้ ง ห ล า ย

ค ว า ม ต า ย จ่ า ย คำ ต อ บ.... ???

ไม่มีข้อความส่งถึงประภัสสุทธ