ขบวนรถไฟคนรุ่นใหม่

ประภัสสุทธ

๏ เก็บกระเป๋าออกเดินทาง
เริ่มจัดวางความรู้สึก
บนเส้นทางสายระทึก
ฉันนึกหวาดหวั่นใจ
๏ ท่ามขบวนรถไฟฝัน
ร้อยพันหนทางกว้างใหญ่
ฉันจะทำได้หรือไม่
สิ่งใดฉันควรเรียนรู้
๏ เสียงรถบดรางเหล็ก
ใจดวงเล็กเริ่มสั่นสู้
หญ้าไหวเอนเบนลู่
ฉันชะเง้อดูเบื้องหลัง
๏ ผู้คนถามไถ่ทักทาย
มีมากมายไหมสิ่งหวัง
ปลายทางใดเป็นที่ตั้ง
ลองตั้งใจฟังให้ดี
๏ ระหว่างทางกลางผู้คน
หลายเหตุผลอยากหลบหนี
ซอกหลืบใดใดเสรี
หลับตาฝันดีดื่มด่ำ
๏ “ อย่าคำนึงเลยปลายทาง
อย่าเพิ่งวางเป้าหมายซ้ำ
เปิดตาปิดโลกสีดำ
จดจำปัจจุบันขณะ “
๏ เปิดหน้าต่างกางออกไป
โลกเคลื่อนไหวไหลจังหวะ
แสงสีทองส่องระยะ
ปะทะทุ่งปรุงความงาม
๏ สายลมห่มกอดฉัน
ราวป่านั้นมีคำถาม
บ้านเมืองมีนิยาม
เชิญค้นหาตามสบาย
๏ เดินทางด้วยรถไฟฝัน
ใจมุ่งมั่นเคลื่อนย้าย
ฉันไม่มีหรอกเป้าหมาย
มีเพียงกระหายเหตุการณ์
๏ เก็บกระเป๋าออกเดินทาง
กางประสบการณ์ออกอ่าน
จดบันทึกความกล้าหาญ
ทะยานอยากสู่การเรียนรู้…!!!
ประภัสสุทธ
7 / 7 / 57