15 มิถุนายน 2549 17:47 น.

ก่อเกิดและกลับคืน..

ประภัสสุทธ

ขุนเขากระซิบผ่านไร่นา

ลมผ่านเวิ้งฟ้าทักทายหิน

หยดน้ำกระโดดแลบเลียดิน

ชื่นฉ่ำแทบถิ่นฤดูกาล

*------------------------------------------------------------------*


แตกยอดชูช่อก้านจากต้นกล้า

หลายปีใช้เวลาเพิ่มลำต้น

สูงใหญ่ในป่าหนาหลายชั่วคน

กลับล้มด้วยเลื่อยกลเพียงเสี้ยววัน

*-----------------------------------------------------------------*


ฟ้าแห้งดินเหือดป่าไม้หาย

น้ำแล้งลมส่ายสะพัดไหว

ผู้คนอดอยากล้มตายไป

ผ่านปีไกลไกลจึงกลับคืน				
ไม่มีข้อความส่งถึงประภัสสุทธ