28 ตุลาคม 2549 11:07 น.

กาลเปลี่ยน...

ประภัสสุทธ

ร่อนเร่ท่ามกลางป่า-หนังสือ

กำแพงภายในคือ-รั้วขอบ

ร่ำเรียนแล้วก็เรียน-แล้วสอบ

ชีวิตเวียนวนรอบ-สี่ปี


สีเหลืองเจ้าคือนก-ขมิ้น

เจ้าบินแล้วก็บิน-เกลื่อนฟ้า

ไร้หวังที่จะคอย-พึ่งพา

เพราะไม่ลงถลา-เหยียบดิน


บัดนี้อุดมการณ์-เจ้าเปลี่ยน

โบราณเจ้าเสมือน-เพื่อนฝัน

คอยขับกล่อมเสียงเพลง-โรมรัน

ต่อสู้ความคับขัน-สังคม


กี่ปีเจ้าถึงจะ-กลับมา

ร่อนลงจากฟากฟ้า-สีขาว

ขับเพลงแห่งเสรี-ยาว ยาว

สี่ปีจะคอยข่าว-เจ้าคืน..				
20 ตุลาคม 2549 12:42 น.

ปล่อย..เลย

ประภัสสุทธ

ปล่อยใจปล่อยกายไปวันวัน

ว่างคิดวางฝันตามถนน

ทิ้งขวางบางสิ่งจากตัวตน

อับสิ้นความคนคล้ายต้นตอ				
ไม่มีข้อความส่งถึงประภัสสุทธ