18 มิถุนายน 2548 02:35 น.
ประภัสสุทธ
ก่อกำเนิดเกิดยามตาม"รับน้อง" ชวนเพื่อนพ้องร่ำร้องเปล่งประกาศ
พิสูจน์วันทดสอบความสามารถ ใครดีเด่นเก่งกาจให้ผ่านไป
ให้ทำท่าทำทางแบบต่างต่าง ให้ล้มกลิ้งนอนครางทุกอย่างเห็น
ให้รู้รสเผ็ดร้อนมินอนเย็น เพื่อขึ้นเป็นรุ่นน้องสืบพ้องกัน
เปรียบทหารสู้ตายกับข้าศึก ที่ยุทธยอดยักยึกมิเกรงขาม
ยิ่งเหนือกว่าทหารที่เอ่ยนาม แม้คนใดมิทำตามได้เห็นกัน
หากเปลี่ยนเหตุแปลงการณ์คติใหม่ ประสานมือมัดใจให้น้องเห็น
ด้วยความรักอบอุ่นเป็นกันเอง พี่น้องคงมิกริ่งเกรงวังเวงใจ
คงปลาบปลื้มกับคำว่า"รับน้อง" ต่างสบตาส่ายมองสะท้อนเห็น
"สถาบัน"คงน่าอยู่อย่างร่มเย็น พี่น้องคงมิรำเค็ญเพราะเข่นกัน
18 มิถุนายน 2548 02:20 น.
ประภัสสุทธ
สองมือถือสัตย์ปฏิญาณ ใครหมิ่นขู่ขานต้านตอบ
เราผิดฤาใคร่คิดชอบ รุกราสวนสอบชอบธรรม
ทำดีว่าไปตามดี ทำดีว่าเสียหาได้
เค้นความถามไต่ตามนัย สิ้นสุดแจ้งใสในความ
ฤาใครจักคิดคดโกง ว่าความสุดโต่งแก้ไข
จนจิตอับเขลาจัญไร สินสอดโต๊ะใต้ไม่เกรง
หวั่นว่ากับข้าหามิได้ พึงให้ฆ่าไซร้จักเห็น
หวังทองหรือดีมิเป็น หาใช่คนเช่นอันธพาล
14 มิถุนายน 2548 01:13 น.
ประภัสสุทธ
ฉันถูกขับกล่อมด้วยจริต
อารมณ์ออกฤทธิ์จิตใฝ่
ภายใต้บังเหียนหัวใจ
น้ำตาหลั่งไหลล้นริน
ฉันหลงอำนาจความรัก
จับเจ่าจมปลักรักเขา
เพียงแสงน้อยนิดติดเงา
พร่ำเพ้อเป็นเขาเฝ้าคอย
ฉันเจนเจ็บจนท้นท่วม
รู้รักสำรวมคิดใคร่
หากเอ่ยถึงเรื่องหัวใจ
บอกเลยมิใยใคร่เจอ
14 มิถุนายน 2548 01:02 น.
ประภัสสุทธ
*เดินเล่นบนทางเส้นหนึ่ง ก้อนหินอ่างอึ่งร้องทัก
ไปหนแห่งใดรู้จัก จึ่งก้าวทึกทักทำเดิน
*เจ้าเห็นเพื่อนฉันบ้างไหม เขาหลงทางไกลไร้แสง
มืดค่ำอ่อนล้าสิ้นแรง เซซวนแอบแฝงที่ใด
*เจ้าเอยจงโปรดระวัง ข้าเตือนจักฟังจดไว้
เพียงเจ้าตัวเดียวเทียวไป คงพลัดสนไพรไกลคอน
*จะคือเพื่อนพ้องของข้า ลับหายจากลากล่าวก่อน
แค่หวังเรียนรู้พงศธร บัดนี้เขารอนร่อนลา
*จงเดินตามรอยเท้าเก่า สะท้อนสั่นเทาคงมั่น
เปี่ยมพร้อมสุขุมสรรพครัน สู่ป่ากว้างกันก้าวเดิน