๏ ขอเถอะทำอาหารให้เธอกิน
รสชาติไม่ผ่านลิ้นอย่าเพิ่งอิ่ม
อาหารจานเร่งด่วนชวนกรุ้มกริ่ม
เชื้อเชิญคว้าช้อนชิมชมรสชาติ
๏ ผัดเผ็ดผักหวานหวานว่านดอกรัก
สูตรเด็ดสลัดผักปักสวาท
ปลาหลนหล่นน้ำตาลหวานพิฆาต
แกล้มกับกำผักกาดใส่ถาดมา
๏ แกงไก่ใส่รอยยิ้มเชิญลิ้มลอง
ข้าวผัดพี่รักน้องลองดูหนา
ส้มหม่ำยำแอบรักพักอุรา
อีกอ่อมคำนึงหากานดาไกล
๏ อาหารปานฉะนี้ที่พี่ทำ
ทุกคำย้ำรสชาติขนาดไหน
รสถ้อยอร่อยหวานจับจิตใจ
คงอิ่มปริ่มฤทัยทุกถ้วยจาน
น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา น้ำฝนล้นไหลบ่า น้ำตานองหน้าใคร น้ำมาทำเขื่อนกั้น น้ำตาบั่นใครกั้นไหว ความทุกข์คนทั่วไป เขื่อนแบบใดกันกั้นอยู่
หากเธอเป็นนิ้วฉันขอเป็นแหวน
เธอเป็นไม้แขวนฉันขอเป็นเสื้อ
หากเธอเป็นเบ็ดฉันขอเป็นเหยื่อ
ขอแอบแนบเนื้อเพื่อเธอเสมอไป
หากเธอเป็นไข้ฉันขอดูแล
หากเธอเป็นแผลฉันทายาให้
เธอเป็นหมอกควันฉันเป็นกองไฟ
เคียงคู่อยู่ใกล้ไม่ห่างเหินกัน
หากเธอเป็นหมอฉันเป็นพยาบาล
เธอเป็นอาหารฉันเป็นจานใบนั้น
เธอเล่นเฟชบุ๊คฉันไลค์ทั้งวัน
เธอหลับนอนฝันฉันเป็นหมอนฝันดี
เผลอพบเธอบนความเหงาท่ามกลางเงาความหวังทักทายคลายผ่อนป้อนพลังเติมแต่งแบ่งหวังกำลังใจเชิญหยิบหัวใจไปจากฉันแลกกันกับรักครั้งใหม่กุมมือถือเพลินเดินโอบไหล่ท่ามกลางฟ้าใสใจเบิกบาน
๏ โฉมตรูพธูรักสลักขวัญ
เลิศลาวัณย์เฉิดฉันกลางจันทร์ฉาย
พักตร์เพริศพริ้งพริ้มเพราเพลินผ่อนคลาย
สายลมส่ายระบายเบาบนแก้มบาง
๏ ถ้อยทีทุกท่วงท่าถูกทำนอง
สุ่มเสียงสำเนียงซ้องผ่องสล้าง
เอื้อนเอ่ยเอิ้นออดอ้อนโอดครวญคราง
บอกรักปักใจกลางค้างค่ำคืน
๏ จูบพี่นี้บรรจงจูบไม่จาง
จับนี้เบาเบาะบางบ่ให้ตื่น
ซบร่างระหว่างเนื้อแนบแอบพื้น
ปลดปล่อยรอยร่องรื้นระรื่นรัก
๏ ผิฝนฝ่าฟอนเมฆกลั่นหยดย้อย
นองน้ำในนาน้อยค่อยค่อยหนัก
อารมณ์พายุโหมโถมทะลัก
ปลดเปลื้องเครื่องคาวรักสลักใจ
๏ นวลนางเนื้อแน่งน้อยชม้อยมาด
หยาดเยิ้มเพิ่มรสชาติหวิวหวาดไหว
กำหนัดกำหน่วงเนื้ออะเคื้อไคล
เหงื่อโทรมโรมรินไหลร่างร้าวรอน
๏ หวานจึงหวานชื่นฉ่ำทุกคำหวาน
หอมนี้หอมหวนนานน้องสมร
รสนี้อร่อยนักรสงามงอน
มิอาจพรากจากจรจากห้องใจ