แม่ดอกโสนบานเช้า แม่ดอกทองกวาวบานเย็น แม่ราตรีออกดอกเล่น เกสรบานเด่นดับดารา แม่ดอกดวงใจอับแสง สิ้นแรงออกรักอ่อนล้า กิ่งใบอับเฉาโรยรา หมดสิ้นชีวา ณ ราตรี
๏ จัดใจมาเรียนรู้ จัดจิตดูโดยสงสัย จัดกระบวนผ่อนคลาย จัดแจงได้หลายคน ๏ ตั้งตัวตั้งความคิด ตั้งชีวิตผลิตผล ตั้งใจจึงอดทน ตั้งแต่ต้นจนเติบโต
ชวนแชร์แลกเปลี่ยนความคิด เพื่อทวนทางทิศคิดฝัน ปรับ-เสริมเติมแต่งแบ่งปัน สร้างสรรค์สังคมดีงาม
๏ ข้าฝัน ถึงสังคมที่ดีงาม
รุ่งอร่าม รามเรือง เมืองสงบ
มวลชน คนทั่วไป ไม่ใฝ่รบ
จึงบรรจบ คบกัน มั่นสันติ
๏ ทุกชาติ ชนชั้นเชื้อ เสมอภาค
ปลาย-ราก ถึงหมากผล “จน” ทิฐิ
มิกีดกัน กั้นแบ่ง แข่งอริ
ดำรง คงศานติ ต่างสานต่อ
๏ ข้าตื่น ตาแตก แหวกจากฝัน
หวาดหวั่น เสียงเหล่านั้น ณ หน้าหอ
ฝูงชน ล้นเป็นพัน พรูพรั่งรอ
เพื่อฟัง คำด่าทอ จากผู้นำ
๏ “ รัฐร้าย จงออกไป ไสให้พ้น
คอร์รัป ชั่นเมืองคน จนชอกช้ำ
โกงบ้าน กำแหงเมือง เรื่องระยำ
ขอทวง ความเป็นธรรม เถอะทุกท่าน ”
๏ “ พี่น้อง ผองประชา ขอมาร่วม
มาหลอมรวม โห่ร้อง ความกล้าหาญ
เข่นขับไล่ เป่าปัด รัฐบาล
เปิดบ้าน ขานรับ ทัพคนสี.....”
เฮ้ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...T_T
๏ ข้าเดิน กลับเข้ามา สู่ความจริง
ทุกสิ่ง ล้วนวิ่งวน คงวิถี
รัฐบาล ใดใด ก็ตามที
ไม่สามารถ หลุดหนี จาก “บ่วงกิน”
๏ ข้าฝัน ถึงสังคม ที่ดีงาม
รุ่งอร่าม รามเรือง เนืองแผ่นหิน
ผู้อธรรม ย่ำเมือง โบกโบยบิน
ผู้มีศีล กรีดร้อง ก้องโหยหวน
16 ตุลาคม 2556
โรงเรียนของหนูอยู่ไหน
เคยไปทุกวันไม่หาย
วันนี้ไม่เห็นแม้ป้าย
ใจร้ายหนอใครบอกที
เขาว่าโรงเรียนหนูเล็ก
เด็กเด็กแค่สามสิบสี่
บอกเหตุสิ้นเปลื้องภาษี
จึงยุบทุบตีโรงเรียน
แล้วหนูจะเรียนที่ไหน
“โรง”ใหม่ทางไกลวนเวียน
ไปช้าไม่ทันอ่านเขียน
“เขา”เปลี่ยนโรงเรียนหนูใหม่