2 สิงหาคม 2548 20:51 น.

โอกาสขอองผู้แพ้

ประคำ108

เธอก้าวเดินเข้ามาแล้วบอกลา
เธอร้องขอฉันเก็บของแล้วหายหนี
เธอทำไมเป็นอย่างนี้นะคนดี
เธอคงเห็นที่ผ่านมาฉันมันเลว
ไม่เป็นไรโอกาสของผู้แพ้
จะแน่วแน่เดินต่อไม่ถอยหนี
จะนำพาความปวดร้าวร่ายกวี
ให้คนที่จากลาได้ลองฟัง
ฉันเก็บเธอจากนรกแห่งสวะ
ฉันสอนคละเลวชั่วให้มีศรี
ฉันร่ายเวทย์สอนเธอแต่สิ่งดี
ด้วยใจนี้มีให้เธอเพียงผู้เดียว
พอกันทีนะเราสองที่ว่ารัก
เรื่องร้ายนักเป็นครูให้สั่งสอน
จะเริ่มต้นรักตัวเองดั่งบทกลอน
คงไม่วอนเธอกลับให้เกียรติทราม









				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟประคำ108
Lovings  ประคำ108 เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟประคำ108
Lovings  ประคำ108 เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟประคำ108
Lovings  ประคำ108 เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงประคำ108