30 กันยายน 2557 13:40 น.

ริษยา

ปติ ตันขุนทด

ริษยาเขายิ่งให้ ใจขม
เขาล่มลับอับจม โห่ร้อง
นินทาด่าทับถม เขาทั่ว
เรานี่แลจักต้อง เร่าร้อนบาปกรรม

3483

love

comment

23 กันยายน 2557 17:06 น.

อย่าข่มขืน

ปติ ตันขุนทด

ปฏิวัติตัดขาดอำนาจเขา
แล้วตัวเรามีดีที่ตรงไหน

เขาทำดีมีผลแก่คนไทย
ให้สุขใสส่วงหน้าประชาธิปไตย

อย่ารีรอคืนมาประชาธิปไตย
เพื่อลูกหลานรักษาพายิ่งใหญ่

แม้นเนิ่นช้าเชือนเฉยจะเลยไกล
พาเผ่าไทยต่ำต้อยอีกร้อยปี

3509

love

comment

22 กันยายน 2557 16:12 น.

เฆี่ยนเขย ของชาวผู้ไทย

ปติ ตันขุนทด


เถ้าแก่พูด.....(ล่าม)

"มาขอก้มเฮ้ายาง    ตามหางเฮ้าลก   เห้อพ่อแม่ลุงต๋า   พาเข้าเว้าเซอบ่า   ว่าเซอโห"

ผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงพูด...

"เจ้านี้มิได้เป๋นซายนักเล   เซงหน้าปอก   มิได้ดูดฝิ่น   กินกัญชาบ่อ     มิได้เป๋นปูด
เนอเลา  เป๋าเน้อข้าง   ป้างเน้อปู๋มบ่"

เถ้าแก่พูด......(ล่าม)

"มิได้เป๋น   เป๋นโขละได้ไต่  เป๋นไม้ไผ่ละได้สับฟะเซอเฮิน  ละได้"

ผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงพูด

"ลุงต๋า   อาชญาเจ้าล่าม   รับรองได้บ่"

เถ้าแก่พูด..(.ล่าม)

"รับรองได้"

**(สัมภาษณ์  คุณนอบาล   วรคันทักษ์    ๒๕๒๗)

ผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงสอนเขย

๑  ได้แก้วกะเยอะ  ได้เขยกะเยอะเพิ่งเขย
๒  เซ้อไปเมิงฮ้อมีฮ้อว่าไก๋  เซ้อไปเมิงไทยมิเห้อว่าค้าน  ฝาตี๋นเ๋นหินฝน  ต๋นโต๋เป็นข้อยเซ้อ
    บั้งพุ่มมีเห็อเอ็ดหลังยาว
๓  ลงน้ำมิเห้อเอ็ดก้นฟู  จกฮูมิเห้อเฮ็ดแขนสั้น   แหนมิเถิงเห้อเอ๋าไม้มาต่อ   คอมิเถิงเห้อ
    เอ๋าไม้มาตาม
๔  นอนคว่ำ   เห้อเบิ่งแลงควาย    นอนหงายเห้อเบิ่งไพหญ้า  หญ้าฮาดเฮินโฮ่  
    มอบเห้อแก้วเขย
๕  ไม้กะบกฟันยะ   ไม้กะบะฟันเหนียว   ไม้กะซะหนามสน  มอบเห็อแก้วเห้อเขย
๖  ไป๋โคกมิเห้อมาเปล่า   ไป๋เลามิเห้อมาด๋าย  ฮักไม้ต๋ายมาแกงก้นหม้อ
๗  ได้เห็น  เห้อกิ๋นแต่ไส้  ได้ไก้    เห้อกิ๋นแต่ตี๋น  ได้กิ๋นซิ้น  มิเห้อเหน็บจ่ามคา  ได้กิ๋นป๋า
      มิเห้อเหน็บจ่ามหญ้า
๘  ไป๋ตึกป๋าหาเน้อ   ได้หน้อยมากะต๋าม   เห้อเอามาหาพ่อเฒ่าแม่เฒ่า  แล้วแต่เพ่ินละแบ่ง
     มิเห้อเอาเป๋นสิทธิ์เป๋นโส่น
๙   ลุลงหลานต๋า  ดิกท่อก้อย  น้อยท่อทู  พอฮ้องลุงฮ้องต๋า  เห้อฮ้องลุงฮ้องต๋า  
       พอฮ้องท้าวฮ้องนาง   กะเห้อฮ้องท้าวฮ้องนาง
๑๐   หนี้หน้าเห้อเอาไว้หน้า   หนี้หลังเห้อเอาไว้หลัง
๑๑  ฮื้นเฮินลุงเฮินต๋า   มิเห้อเตะเต่วลอยซาย  เหน็บดอกไม้คันธมาลา   เป่าแคนแลนต๋า  
         ฮ้องฮำทำเพลง  มิเห้อไป๋ทางฮอง  มิเห้อหยองทางห้าม  เฮ้าทางเลอเห้อเอาะทางนั้น
        เว้นยามเป็นหมูเป๋นกว๋าง  ลุงต๋ายังละเห้อโล่งได้  
๑๒  มิเห้อเย็ดหมาด่าโคตร  มิเห้อตี๋หมูซา  ตี๋หมาเสด  ตู๋มตะล่างขว้างเทิงเฮิน  มิเห้อคมน้องน้า           กะพ้าน้องเมอ  ป้ากะดี๋  ถ้ามันเป๋นไผ  อันนี้เขาละได้เหมอเหล้า  ควายเงินฮ้อย
๑๓  เอาเมไป๋แล้ว  มิเห้อต่างพ้า  ห้าต่างเสม  หลังตี๋  หีสี้  ขี้ทาลาน  มานกินน้อง
๑๔  ขันมันมีจบมีตี๋  มันบ่มีลอน  สอนบมิได้  มิเห้อคำเมอนาย  ขายเมอหน้า  ค้าเห้อแก๋ว  
        ลุหมูลุหมา  เห้อส่งหามุ้ง  ลุฮุ้งลุค่าง  เห้อส่งฌซอภูเซอผา  ลุลุงหลานต๋า  
         เห้อส่งหาลุงหาต๋า   มิเห้องเอ๋าไปเฮนต่างพ้า  ต่างเสม

**ถวิลทอง  สว่างรัตน์  ประวัติผู้ไทย   กรุงเทพฯ  ศรีอนันต์  ๒๕๓๐

4548

love

comment

22 กันยายน 2557 14:51 น.

อินทิญานสอนลูก

ปติ ตันขุนทด


หากอยู่ตามกระบวนอ้อย     ลำหวานบ่มีเผื่อน    ขมแล่ว
เครือเขาฮอหากมากอดเกี้ยวลำอ้อย    จิ่งขม

อันหนึ่งเห็นว่าได้หน่วยแก้ว   อย่าฟ้าวเปิบ   ใจหลาย
ลางเทื่อฮงฮงใสหน่วยขวงไผ      สิฮู้

อันว่าคำปากพ่อแม่นี้หนักเกิ่งธรณี     ลูกเอย
ไผผู่ยำแยงนบหากจักเฮือง    เมื่อหน้า


**ถวิล   องสว่างรัตน์   ประวัติผู้ไทย  กรุงเทพฯ  ศรีอนันต์    ๒๕๓๐

4414

love

comment

19 กันยายน 2557 14:09 น.

ภาษิตอิสาน

ปติ ตันขุนทด

ครันว่า....
ยินคำเว้าขมในในอย่าฟ่าวจ่ม       ลางเทื่อขมขี่เพี้ยภายหน้าหากสิดี       บ่ฮู้
อย่าฟ้าวติเตียนเว้าผักกะเดาว่าขมเฝื่อน        ได้กินกับลาบก้อยสิหลงย้องว่าดี

ซื่อว่าแนวเด็กน้อยตากอกอความคิดม่อ        ได้  ก  ข  ข้อหล้อ  ความเว้าอยู่ดาว
ซื่อว่าแนวความเว้าของคนมันเกินง่าย      ได้ทั้งหงายแลขว่ำความเว้าบ่อยู่ความ

เขาฮักเขาก็ย้องเขาซังเขาก็ว่า     คือดั่งบักเขือเม้าเหมาเฒ่าเห่าแต่เขา
ครันเอาฌอ็ดดีแล้วเขาสิซังก็ตามซ่าง   ครันเฮาเฮ็ดแม่นแล้วสิหยันหย้อก็ซ่างเขา
เขาสิพากันท้วงทั้งเมืองก็บ่เหยี่ยง    เขาสิติทั่วค่ายขายหน่ากะบ่อาย

บุญมีได้เป็นนายให้เขาเพิ่ง   คันแม่นบุญบ่พร้อมแสนสิดิ้นก็เปล่าดาย
คันคอยแต่บุญมากค้ำบ่ทำการกะบ่แม่น    คอยแต่บุญส่งให้มันสิได้ฮ่อมใด

คันได้ขี่ซ้างแล้วอย่าดังเปิดดังเหิน    อย่าได้เสินเสินหัวแย่งสิพาพานฮ้าย
คันว่าได้ขี่ซ้างให้หาแย่งยองหลัง    คันบ่ยองแย่งลงสิบ่สมทรงช้าง

ซื่อว่าแนวนามซ้างพลายสารเผือกผ่อง   มันหากเกิดอยู่ห้องดงกว้างด่านไพร
อัศจรรย์แต่หมาขบซ้างสารแฮงล้มท่าว    มาอีดูบาดซ้างลุกขึ่นได้หมาสิไห้ต่อสาร

ครันว่าได้ขี่ซ้างอย่าลืมหมู่หมูหมา    ห่าขโมยมาลักสิเห่าหอนให้มันย้าน
ลางเทอกวางฟานเต้นในดงสิได้ไล่    คันหากได้ต่อซิ้นยังสิโอ่อ่าวคุณ

**ถวิล   ทองสว่างรัตน์   ประวัติผู้ไทย  และชาวผู้ไทยเมืองเรณูนคร   โรงพิมพ์ศรีอนันต์  กทม  2530**