26 สิงหาคม 2556 11:24 น.
ปติ ตันขุนทด
สองสีกาพี่น้อง กวาดวัด
สองร่วมศีลธรรมวัตร ค่ำเช้า
สองศรีสู่สมบัติ บุญยิ่ง
สองมุ่งตัดโศกเศร้า โค่นเค้าตัณหา
นางชีบอกไม่ต้อง ทำหรอก
หลวงพี่เป็นเวรบอก แม่โล้น
ภาชนะนี่ถูออก สิ่งชั่ว
ดังว่าเราตัดต้น สี่ห้าตัณหา
หอมรินรินกลิ่นแก้ว บุปผา
ปลูกอยู่เทพกาญจนา ฝั่งหน้า
สีกาดั่งกฤษณา งามกลิ่น
ตัดบ่ขาดหลงบ้า ห่วงเจ้ามิจฉา
ชมผกาช่อแก้ว สีขาว
เปรียบแม่ชีสวยสาว ห่มผ้า
กายขาวแต่ใจหนาว ฤาหน่าย ใดนา
ไยไม่ผัดผิวหน้า เปล่งไว้หวังสวรรค์
19สค56
ปางฏิโมกข์ที่นี้ ปางหมอ ปวงเอย
สงฆ์หมู่รวมกันหนอ ทั่วห้อง
ภัณเตแ่ก่หลังขอ มาร่วม งามนา
พระทั่วเชียงแสนต้อง พรั่งพร้อมวินัย
อุปัชฌาย์ท่านรู้ บุคคล
แตกต่างปัญญายล แต่เค้า
พระใดใคร่ฝึกตน ผุดผ่อง
อีกอื่นนักเลงเล้า พ่อเฝ้าเมตตา
จงมาบวชเพื่อให้ พุทธงาม
ลาภอย่าคิดโลภความ ตื่นเต้น
ศรัทธาท่านทานตาม มีอยู่
โยมไม่รวยพระเว้น หื่นห้าวเงินคำ
มันระกำไม่น้อย นังหมา
ลูกแม่ถูกลักพา เสี่ยงเสี้ยง
อาตมาว่าดูรา ยายแก่
เขาช่วยเอาไปเลี้ยง ไม่ต้องอดตาย
มหาเพลินหนุ่มนี้ เปรียญหก
สึกช่วยธุระรก ใหญ่น้อย
เสียงดีแห่งโฆษก พูดเก่ง ธรรมนา
แปลแต่บาลีถ้อย กว่าร้อยคำฉันท์
บอกตาเจิมว่าให้ พุทโธ
เป็นห่วงแกพาโล บ่นร้าย
บุญกรรมช่วยอโห บาปเก่า แกนา
แกว่าพุทธโธได้ บ่บ้าโมหา
อุปัชฌาย์ท่านให้ นำมา
กินอยู่ในวัดวา แห่งนี้
ตาเติมใช่ใครหนา มิตรเก่า
เวียนว่ายสามภพกี้ เก่าเกื้อญาติกัน
มดตัวดำหมื่นนี้ มากนัก
มันแห่มาจักพัก ร่วมห้อง
ถึงเตียงไต่ยึกยัก เราแย่
ดึกตื่นมาเห็นต้อง ไล่ด้วยปรานี
มดกายขาวหนึ่งนี้ เป็นชี
เธอเคร่งธรรมศีลดี เด่นได้
ภาระกี่มากมี มิบ่น
บุญแม่ชีทำไว้ น่าได้ดาวดึงส์
อุปัชฌาาย์อยู่หน้า นำสวด
พระใหม่อุทิศกรวจ แม่ผ้อ
คิดคุณท่านจึงบวช บุญบ่ง
สงฆ์หมู่สวดจิตจ้อ ส่องจ้องธัมโม
21 สิงหาคม 2556 16:29 น.
ปติ ตันขุนทด
บาสิกาหนึงน้อง ทรงศีล
มิใช่ลาวแขกจีน ต่างด้าว
สาวไทยใฝ่ใจปีน สวรรค์ที่ สุขนา
บุญแม่จักพาก้าว อยู่ห้องสุขศานต์
อรุณฉานเธอใส่ข้าว ลงบาตร์
พระพี่สวดพรศาสน์ ส่งให้
จากกันเมื่อลาขาด ศีลห่ม ขาวนา
หากว่าบวชอีกได้ อย่าต้องศึกศีล
อุปัชฌาย์แต่งตั้ง สำนัก เรียนเอย
เป็นที่ศิษย์จิตรัก ใฝ่รู้
บาลีนี่เรียนหนัก จำท่อง ศัพท์นา
เปรียญสี่มีพระผู้ ผ่านได้สองตน
เราศึกษาเพื่อรู้ บาลี
เขียนอ่านจำมากมี มุ่งไว้
สวดแปลที่มนตี พุทธท่าน สอนนา
สืบส่งพุทธศาสน์ให้ กว่าห้าพันวสา
เทียนวสาท่านได้ ทานถวาย
คุณแม่คนึงสุขนาย แต่งแต้ม
จักรวาลแห่งธรรมสาย สกุลเก่ง
จิตแม่งามธรรมแย้ม ดั่งฟ้าอาบอรุณ
*13กค56*
ผีมันหลอกอื่อร้อง กลางดึก
ลุกนิ่งฟังดูนึก หวั่นสู้
เป็นตายไม่ขอสึก หนีแน่
เงียบอยู่ไยจักรู้ ว่านั้นใดฤาผี
อีกวันเห็นที่ข้าง กุฎี
เป็นแม่หมาคือผี อื่อร้อง
นอนยาวบ่ผอมพี พุงเป่ง
นางแม่หมามีท้อง บ่นร้องหนาวฝน
นำนักเรียนเข้าค่าย ธัมมา
คือแม่จันวิทยา แห่งนั้น
อาจารย์ห่วงสิสสา ตกชั่ว
พาสู่ผาเงาปั้น แต่งแต้มใจงาม
15กค56 - 19กค56
เชียงแสนวิทย์หมู่ท้าว ถวายทาน
ครูใหญ่อำนวยการ อยู่หน้า
เกิดตายว่ายสังสาร นานเนิ่น
บุญท่านรอฤาช้า อยู่เบื้องหกสวรรค์
16กค56
บิณฑบาตรแต่เช้า กลับมา
ฉันอิ่มทำกิจจา ใหญ่น้อย
ธรรมบทสี่ภาคหนา แปลอ่าน
ศัพท์กี่คำเกินร้อย ท่องไว้หนักครัน
นางสาวลาวแม่ข้าม มาไทย
ถึงที่ผาเงาไง แห่งนี้
ทำบุญร่วมวันใน สาฬหะ
งามแต่งงามใจจี้ แม่ไหว้พระตรัย
เวียนเทียนเพ็ญผ่องฟ้า อาสาฬ หะเอย
ชนหมู่มาสืบสาน สี่ร้อย
ธิษฐานทั่วไตรทวาร ทานแผ่
สัตว์ร่วมโลกมากน้อย เด่นด้อยรับบุญ
บาสิกาหนึ่งนั้น โบนาม
มาร่วมสวดมนต์ยาม ค่ำเช้า
กุศลแม่งอกงาม ทุกเมื่อ
ดับซึ่งทุกข์โศกเศร้า ห่อหุ้มใจนาง
มีนรกใหญ่นั้น ตลอดกาล
ภิกษุทุศีลพาล ตกไหม้
พระดีที่มีญาณ เป็นอยู่
ชีพท่านทรงศีลไว้ กว่าสิ้นสังขาร
มีลูกหมาแม่นั้น สิบตัว
ตัวแม่ผอมหาผัว บ่ได้
มองเห็นซี่โครงครัว หนังห่อ
ทานแบ่งอาหารให้ เพื่อไว้ชีพนาง
วิปัสนามุ่งรู้ โลกุตร
ศีลผ่องมรรควิสุทธิ์ ทั่วพร้อม
สมาธิมั่นในพุทธ ธรรมเที่ี่ยง
พระหนึ่งจงจิตน้อม เพื่อได้ญาณา
สติปัฏฐาสี่นั้น กรรมดี
มวลหมู่ภิกษุชี บ่มไว้
ไตรภูมินั่นโลกีย์ ผันเปลี่ยน
มีแต่โลกุตรให้ เที่ยงแท้สุโข
บิณฑบาตรเปลี่ยนย้าย เจ็ดซอย
ทุกวี่วันโยมคอย แต่เช้า
ภิกษุมั่นรีตรอย ปางก่อน
โปรดหมู่ทายกเจ้า บ่เว้นอรุโณ
3สค56
สีกาโบถ่อมไหว้ วันทา
บุญแต่กิริยา ใส่เกล้า
ขอพรแม่อธิษฐาน์ มาสู่ เร็วนา
จิตหม่นหมองโศกเศร้า แม่เจ้าจงหาย