6 สิงหาคม 2553 19:19 น.
ปติ ตันขุนทด
คนึงนุชนิ่มน้อง หนักนัก
คิดเหนื่อยเพราะหนักรัก ขุ่นเศร้า
ทำงานเหนื่อยหยุดพัก หายเหนื่อย
รักบ่หยุดเยือนเหย้า อิ่มเศร้าโศกถึง
4 สิงหาคม 2553 17:45 น.
ปติ ตันขุนทด
ขอลาออกก่อนแล้ว มิตรสหาย
อยากอยู่พักตามสบาย ผ่อนยั้ง
ทำเกษตรแต่เกิดกาย งานเก่า
ขอเพื่อนมีเพียรตั้ง ต่อสู้ราชการ
2 สิงหาคม 2553 15:17 น.
ปติ ตันขุนทด
นายนายกฆ่าแล้ว ไทแดง
คนแค่มาแจกแจง ป่าวร้อง
ความผิดใช่รุนแรง ก็เปล่า
เท็จใส่ความถึงฟ้อง หมู่ผู้นำมา
พาทหารโฉดไล่ต้อน แยงยิง
เป็นดั่งบาปผีสิง ท่านท้าว
ทำตัวดั่งทากปลิง ตำแหน่ง
ตีฆ่าคนไทด้าว เพื่อได้งำเมือง
ชีวิตเป็นเรื่องต้อง เทียมกัน
ใครฆ่าแทงยิงฟัน เถื่อนแท้
ธรรมนูญกล่าวเสกสรร คงมั่น
ขุนไพร่เสมอกันแล้ อย่าได้ปลิดปลง
ใครเห็นเขาฆ่าล้าง ไทพงศ์
คนเผ่าเดียวตายลง ว่าด้วย
เป็นคนป่าดอยดง แดนเถื่อน
โฉดชั่วเห็นคนม้วย โห่ร้องยินดี
1 สิงหาคม 2553 15:27 น.
ปติ ตันขุนทด
ยามรักมักซ่อนไว้ ใดฝืน ใจนา
ยามหน่ายชังมักยืน ด่าชี้
รักกันบ่ขัดขืน ยอมว่า ตามนา
ชังเบื่อพูดปลับปลี้ แต่งแย้งบิดผัน