9 มิถุนายน 2553 06:20 น.
ปติ ตันขุนทด
สัญชาติงูเห่าเลื้อย อาจิณ
ซุกซ่อนในโพรงดิน ต่ำใต้
เอาพิษพ่นขบกิน กลืนเหยื่อ
ยามค่ำแลจึงได้ ใส่ท้องโหยหิว
มีพังพอนคล่องพลิ้ว โดดฟัด
งูเห่าเห็นชะงัด ขู่ฟู้
พังพอนเผ่นโจนกัด งูพ่น พิษนา
สองบ่ยอมสองสู้ ต่างแค้นเคืองกัน
หลวงตาเกษมท่านสิ้น วัฏฏสาร
กิจมุ่งพระนิพพาน ผ่านแล้ว
เห็นสองต่างปองผลาญ กินฆ่า กันนา
จึงเอ่ยวาจาแจ้ว อยู่ยั้งใครมัน
สองสัตว์ฟังต่างย้าย หนีกัน
สองเชื่อองค์อรหันต์ กล่าวถ้อย
เกษมสุขต่อชีวัน สองฝ่าย
ธรรมส่องสองคลาคล้อย ห่างเว้นจากเวร
เป็นมนุษย์สุดเก่งกล้า จองเวร
หมายฆ่ากันเพราะเหน ต่างนั้น
ชีวันว่ายเวียนเจน ติดบ่วง บาปนา
หยุดก่อเวรจึงดั้น สู่ด้าวโสดา
8 มิถุนายน 2553 08:36 น.
ปติ ตันขุนทด
ถึงไกลกันต่างฟ้า แดนดิน
ใจนั่นยังชิดชิน อยู่ใกล้
จากกันไม่ราคิน คิดห่าง
จิตมุ่งมอบภักดิ์ให้ มั่นนั้นเธอเสมอ
6 มิถุนายน 2553 21:10 น.
ปติ ตันขุนทด
ถึงหาดบ้ายบ่อนบ้าน ริมโขง
หยุดฝั่งชลหวิวโหวง เมื่อยล้า
โขงเอยแม่ยืดโยง ไหลเรื่อย
เปรียบดั่งชีวิตข้า เกี่ยวข้องตัณหา
6 มิถุนายน 2553 14:29 น.
ปติ ตันขุนทด
ซองบุญกฐินร่วมน้อง คนงาม
หวังเพื่อปองติดตาม ชื่นเคล้า
แสนชาติแม่เกิดตาม ไทยถิ่น
เรียมพี่ขอแฝงเฝ้า อยู่ด้วยรักษา
6 มิถุนายน 2553 04:25 น.
ปติ ตันขุนทด
คิดคืนวันผ่านพ้น นานมา
นุชพี่จรจากลา ห่างไร้
ยังครวญคร่ำโศกา หาแม่
นางอยู่ดีฤาไห้ หุ่นห้างพีผอม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1049
