3 ธันวาคม 2552 19:42 น.
ปติ ตันขุนทด
คนเดินดินจินดาพี่ยาเอ๋ย
ไม่นึกเลยว่าจะพบประสบขวัญ
เขียนกลอนมาน่ารักปักอกครัน
สารพันถ่อมจิตยิ่งคิดปอง
แม้นบุญมีพี่ขอจิตอธิษฐาน
ดลบันดาลให้ได้พบประสบสอง
ได้เคียงคิดแนบข้างประคองครอง
ต่างสนองแนบเสนอบำเรอรัก
ขอร่วมสร้างทานศีลภาวนา
ให้เทียมขวัญกัลยาเสมอศักดิ์
เกิดชาติใดแสนใดมอบใจภักดิ์
ร่วมสำนักร่วมสวรรค์นิพพานเทอญ
3 ธันวาคม 2552 18:57 น.
ปติ ตันขุนทด
กรรมมีผลภพนี้ เห็นกัน อยู่นา
อีกส่งผลตามทัน ชาติหน้า
ภพสืบเรื่อยไปผัน ผลสู่ ทันแฮ
กรรมส่งผลหมดอ้า นั่นแล้เลิกรา
3 ธันวาคม 2552 10:56 น.
ปติ ตันขุนทด
มโนเนือง จี๋เหลืองเหี่ยวม้วย
เปียงดั่งกล้วย บ่มไว้ในขุม
แดนแต่น้อง แม่บัวจี๊จุ๋ม
เจ้าหัววคำซุม ต๊อดตุมละข้า
ละเวเหหน เป้ดคนเมาบ้า
เพื่อตั๋วนาย มาทิ้งละ
ซ้ำได้ยินเขา เล่าถ้อยวาต๊ะ
ไขฟู่หื้อ หลายราย
อยู่มาจุมื้อ พ่ำกือตั๋วต๋าย
อยู่เหนือดินดาย ซะร่างบ่หล้อน
เกิดมาเป๋นคน ทะรงตุ๊กข้อน
ก็ป๋างคราวครา ถ่านี้
เพราะว่านายเรา เจ้าหลบหลีกลี้
หนีซ่อนหน้า มาเมือง
มาละพี่ไว้ โศกไหม้หมองเหลือง
เป้ดเปียงเฟือง น้องเหยืองเบื่อข้า
มาต้อดตุมจาย เรี่ยรายเหนือหญ้า
แก๋มสุทธา ฝุ่นมุก
นายได้เถิงสุข ละข้าพี่ทุกข์
กำฟู่ต้น รอยลืม
2 ธันวาคม 2552 14:33 น.
ปติ ตันขุนทด
พ่อสอนลูกว่างเว้น บาปไกล
บอกบ่งกรรมดีใด เร่งสร้าง
วิทยาเร่งเรียนไว มีค่า
มอบสิ่งสินเรือนห้าง เมื่อให้วิวาห์
ลูกแทนคุณพ่อด้วย รักษา
สกุลท่านงามตา เด่นไว้
ทำกิจช่วยภารา เบาแบ่ง
บุญแผ่อุทิศให้ ท่านถ้าตายไป
2 ธันวาคม 2552 09:52 น.
ปติ ตันขุนทด
ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง
คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้
เป็นเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา
ตามแต่บุญบาปแล้ ก่อเกื้อรักษา
***พระลอเสี่ยงทายที่แม่น้ำกาหลงว่า ไปหาพระเพื่อนพระแพงว่าจะได้กลับบ้านเมืองไหม เป็นตายร้ายดีอย่างไร ก็รู้ว่าต้องตาย นายแก้วนายขวัญพี่เลี้ยงจึงทูลให้กลับเมืองแมนสรวง พระลอไม่กลับ และได้ตอบเป็นโคลงข้างบนนี้
***ถ้าเป็นภาษาพูดของเราก็ว่า "ตายก็ช่างเถอะ แล้วแต่บาปแต่บุญ ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ ในโลก"
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1393
