26 พฤศจิกายน 2552 15:11 น.
ปติ ตันขุนทด
ร้อนเอกองค์อัมรินทร์ปิ่นกษัตริย์
ภูมิพลเก้าฉัตราตรัสอดสู
วิโยคยิ่งไทยยิงไทยใช่ศัตรู
สูญญาติหมู่มวลไทยใจหมองมัว
พระราชทานท่านสัญญาธรรมศักดิ์
ช่วยฟูมฟักพาราเป็นตาขรัว
ทุจริตผิดวิสัยไม่พันพัว
จนรอดชั่วใช้ธรรมนูญค้ำคูณรัฐ
ก่อเกิดการเลือกตั้งดังกระหึ่ม
เผด็จการนิ่งขรึมคิดเคืองขัด
อยู่อย่างสูญสินสัตย์อัตคัด
พลเรือเอกสงัดจัดพลพลัน
ยึดอำนาจสาดโทษโคตรคอมมุนิสต์
คร่าชีวิตคนเก้าตุลานั่น
ปีสองห้าหนึ่งเก้ายังจำกัน
ทำลายขันธ์คนหายพ่ายออกเมือง
หนีเข้าป่าเปิดศึกสู้พาลผิด
ร่วมรอนริดอำนาจรัฐถนัดเนื่อง
ไม่แพ้พลิกผกผันเป็นฟันเฟือง
ดังกระเดื่องทั่วด้าวร้าวรานนัก
คอมมูนิสต์คือไทยมิใช่อ่น
ไยจึงฝืนใส่ความให้เหนื่อยหนัก
อันประชาธิปไตยใครก็รัก
มาฉุดชักทำลายอ้ายโสมม
กบฎสัณห์จิตรปฏิมาตามมาติด
กระชั้นชิดกบฎเสริมเพิ่มขื่นขม
จ๊อดก็ขอปฏิวัติผลัดกันชม
ด่าทับถมถ่มว่าสภาเลว
กล่าวหาเท็จเผด็จการรัฐสภา
เบียนบีฑาผู้แทนแสนแหลกเหลว
ไม่ควรค่าว่าทำระยำเลว
กูก็เตวตีนเตะเละลับลิบ
สุจินดาคราประยูรตระกูลเกียรติ
ได้เลาะเลียดเลียบมาตาขยิบ
พกโกหกเพื่อชาติชั่วช้าชิบ
ด้ายดิบดิบยึดอำนาจฉลาดโกง
พฤษภาทมิฬแผ่นดินเดือด
ต้องหลั่งเลือดผู้คนจนตายโหง
สี่สิบสี่ชีวาฆ่าลงโลง
ร้อยแปดร่างสูญโล่งลับโลกไป
25 พฤศจิกายน 2552 16:41 น.
ปติ ตันขุนทด
สุนทรเวชหนึ่งนี้ คุณเมือง
สมัครชื่อชนชำเลือง กล่าวอ้าง
ธิปไตยท่านเป็นเฟือง เสริมส่ง
อริย่อมเคืองค้าง แช่งให้วอดวาย
อโหสิคลายขุ่นข้อง เคยมี
จงสู่สุคติศรี แห่งฟ้า
วจีกรรมที่เวที ใดทั่ว
ดีชั่วฤาถากท้า ท่านล้วนจริงใจ
ทานศีลกรรมก่อไว้ บุญใด
ตามส่งสมัครไป ชื่นฟ้า
ภาวนาอุ่นบุญใจ จากอื่น
รวมร่วมอิมิกล้า แผ่ให้สวัสดี
สมัครสุนทรเวชนี้ คือครู ใหญ่นา
แบบอย่างคนกตัญญู แด่ไท้
การเมืองท่านเชิดชู สภาแน่ว แน่แฮ
นับแต่เมือมรณ์ไซร้ สู่ฟ้าเสวยรมย์
มีคนชมแต่เพี้ยง มวลมิตร
อริคู่เคืองคิด แช่งล้าง
เวราอย่าตามติด ผูกต่อ
จงเอ่ยวาจาอ้าง ฆ่าสิ้นบาปเวร
เห็นตัวเราบ่รู้ โรคภัย
จะเยี่ยมยามคราวใด เมื่อหน้า
มะเร็งป่วยดังใคร ตายก่อน
ฤาห่าทรพิษบ้า ซ่อนเร้นอาตมา
25 พฤศจิกายน 2552 16:24 น.
ปติ ตันขุนทด
เกิดกบฎนายสิบจิตระส่ำ
ก่อการขำทำลายน่าขายหน้า
ไม่สำเร็จเหตุการณ์ผ่านเลยมา
ก็เกิดกาลีผินชุณหวัณ
ทำรัฐประหารสันดานหยาบ
กลายเป็นภาพอัปรีย์ที่ผิดผัน
ประชากรร้อนรนอับจนพลัน
เพราะแข่งขันกันใหญ่ในธานี
เกิดกบฎเสนาธิการทหารบ้า
สมบูรณ์ศรานุชิตผิดศักดิ์ศรี
เกิดกบฎวังหลวงหลวงปรีดี
เกิดอีกทีกบฎแมนฮัตตันตึง
ต่อมา ป. เปิดประวัติรัฐประหาร
ด้วยเชิงชาญทรราชที่แข็งขึง
อ้างคอมมูนิสต์คิดร้ายกล้ำกรายกรึง
เที่ยวถอนทึ้งทำลายฝ่ายผู้แทน
วิบากกรรมกลับกันทันตาเห็น
เกิดเห็นเป็นจอมสฤษดิ์คิดวางแผน
โค่นอำนาจราชศักดิ์รักกลับแค้น
แปลกปลีกแจ้นเจียนตายมลายเลือน
จอมสฤษดิ์ฤทธิ์รงค์ดำรงรัฐ
ท่านสันทัดเผด็จการพาลเชือดเฉือน
ประชาธิปไตยแตกยับลับลางเลือน
มะเร็งเยือนกินตับสฤษดิ์ตาย
ถนอมนั่งกินเมืองเรืองอำนาจ
ยักยื้อญาติยิ่งใหญ่ใครฤาหมาย
ทิ้งคนอยากยากไร้ให้แห้งตาย
สั่นสลายเศรษฐการของบ้านเมือง
ดัดจริตคิดหลอกชาวพารา
ปีสองห้าหนึ่งหนึ่งจึงทำเรื่อง
คลอดรัฐธรรมนูญนำสมัยไทยรุ่งเรือง
แต่ยักเยื้องปฏิวัติอัตโน
โอ้กรรณิกายาจิตชีวิตพี่
ตรองดูซีเราเฉาเขาสุโข
นักศึกษาคณาชนจนโทรมโซ
ต่างเฮโลไล่ขับเรากลับตาย
สิบสี่ตุลาหนึ่งหกตกประดาษ
ประชาชาติมวลชนคนล้นหลาย
ณรงค์ลั่นปืนกลคนวอดวาย
สิ้นเชิงชายชาติทหารต้านริปู
นักศึกษาคณานับจับมือรัก
ซึ้งประจักษ์รวมจิตคิดขับสู้
ประชาชาธิปไตยหวังไว้ได้อุ้มชู
ฮึดหาญสู้เป็นตายไม่พรั่นมัน
นักศึกษา วค.ธนบุรี
หนึ่งชีวีตัวพี่พร้อมที่นั่น
กับเพื่อนสาวชื่อวิไลไปด้วยกัน
นับแต่วันที่เจ็ดจนจบจาก
ประหลาดจิตคิดย้อนถอนฤทัย
เหตุไฉนที่สิบสี่พี่หนีฉาก
ไปทุกวันเว้นสิบสี่พี่แย่มาก
หยุดลำบากพักผ่อนนอนฟังการ
สลบหลับลืมตาเมื่อตอนบ่าย
กายสบายที่สิบห้าตุลาผ่าน
ได้ข่าวเพื่อนหญิงชายว่าวายปราน
พวกทหารยิงดิ้นสิ้นเอ็นดู
(ยังมีต่อตอน 3)
25 พฤศจิกายน 2552 11:28 น.
ปติ ตันขุนทด
*****ประชาธิปไตยติดหล่มอารมณ์หมอง
รำพึงคิดครุ่นคร่ำน้ำเนตรนอง
คนผยองเหยียดหยันแทบบรรลัย
โอ้กรรณิกานารีศรีสมร
แม่นิ่งนอนอางขนางอยู่เนินไหน
มาดูอกฟกพี่นี้เป็นไร
อันกรุงไกรกับโคราชก็ญาติกัน
มาช่วยกันก่อกิจวิจิตรชน
ทุกตำบลเขตแขวงกำแพงกั้น
ลงมติเติมต่อแต่เบื้องบรรพ์
เป็นอนันต์คุณนับกับชาติชน
ทุกวันนี้มีพาลทำการผิด
เที่ยวรอนริดพลังราษฎร์ขาดเหตุผล
ไม่ดูเยี่ยงอารยะโลกสกล
ที่เชิดชูผองชนบนแดนดิน
เขาข่มขืนปืนจ่อขอให้รับ
ในตำรับธรรมนูญน่าติฉิน
ไม่อายเอกองค์กษัตริย์ฉัตรธานินทร์
ทำราคินคิดว่าเจ้าเฝ้านิยม
ไยหลงผิดคิดทำระยำยับ
ขู่บังคับเค้นแค้นให้ขื่นขม
การชั่วช้าโฉดเฉาไม่ชื่นชม
แม้ตรอมตรมตายแต่ขอแก้ไว้
กแก้ดีดีมีประโยชน์โคตรหลานเหลน
แก้เล่นเล่นเลอะเละก็เหลววไหล
แม้แก้ดีมีเกียรติระบือไกล
เทิดทูนไทยทุกทิศทุกเที่ยวทาง
ขอทวนความแต่เก่าท่านเล่าขาน
พงศาวดารสมบูรณ์สิทธิราชย์ร่าง
ปีสองสี่เจ็ดห้ามาเว้นวาง
ให้ผองชนชั้นล่างลิ้มรสเมือง
คณะราษฎร์เกียรติกล้าประชาใส
ทุกถ้วนไทยปรีดาปัญญาเปรื่อง
ประชาธิปกจอมกษัตริย์บ่ขัดเคือง
จำนงเนื่องเจตให้แต่ไรมา
แต่ติดขัดอภิรัฐมนตรี
ชักชวนชี้ให้เฉาเฝ้าเข่นฆ่า
พระบาทเจ้าเฝ้าถวิลจินตนา
มอบประชาธิปไตยเมื่อไรดี
เมื่อเกิดการอภิวัฒน์ทรงจัดการ
พระราชทานธรรมนูญอุ่นเกศี
อบอวลอกไพร่ฟ้าประชาชี
มิได้มีเลือดหมองนองดินแดน
มโนปกรณ์ธาดาเป็นนายก
ต่อมาตกพหลคนมั่นแม่น
เกิดกบฎบวรเดชก็ตายแกน
หนีออกแคว้นเขตขอกนอกอาณา
(ยังมีต่อครับ)
25 พฤศจิกายน 2552 08:27 น.
ปติ ตันขุนทด
หยุดกอปรกิจชั่วช้า เป็นพาล
คบเพื่อนงดอวดหาญ ข่มท้า
พงไพรเถื่อนกันดาร ไปสู่
จงอย่าลืมถือพร้า เพื่อใช้ฟันถาง
กลางศึกจงอย่าได้ วางใจ
ไปเที่ยวเรือนของใคร อย่าช้า
เรือนตนเร่งคิดไว กลับก่อน
ยืนนั่งชิดยายป้า อย่าได้ตีเสมอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1250
