13 กันยายน 2552 08:04 น.
ปติ ตันขุนทด
ต่อ****
ชาติบางตะพานแต่เชื้อ บ่ถ้ามีเกื๋อ หินส้มย้อมเนื้อ สีหากเข้มแดงงาม บ่เปื๋อง
มาตเช็ดดินไฟมะขาม สีหากตึงงามแต่ยามอยู่เบ้า หลอนนายบ่จ๋ำ เชิญฟังเต๊อะเจ้า ยังก๋อนสำเนาเรื่องทุกข์ ลุนหลังนายพี่เมาซวนซุก ป๋านเป้ดบ้าเมาวิน เข้าแลน้ำลางคาบลืมกิ๋น ย่ำเตียวดินหวิดหวาวลุ่มใต้
(ต่อตอน 3 นะครับ พยาพรมใช้ถ้อยคำได้ไพเราะมาก ผมคนอิสานอ่านแล้วยังติดใจ ค่าวซอเรื่องนี้ เป็นเพชรเม็ดเอกของล้านนา ศึกษาไว้ไม่เสียหายนะครับ)
13 กันยายน 2552 07:52 น.
ปติ ตันขุนทด
พระศรีปฏิรัฐ 5
****ฝ่ายมเหสียิ้มพิมพิลกษณ์
พระทัยภักดิ์ภัสดารักษาสัตย์
ขอถือศีลภาวนาอุบสิกาวัตร
พระศรีตรัสวัดต่างวังวิเวกหวิว
จงอุตส่าห์ภาวนาในตำหนัก
เลี้ยงลูกรักเจ้าฟ้าไชยให้ผ่องผิว
อย่าโศกศัลย์โศกาใจปลาซิว
พักตร์เป็นริ้วหมดงามขอห้ามไว้
อันใดใดในโลกล้วนอนิจจัง
จงเตือนตั้งสติเฝ้าเอาใจใส่
รูปธรรมนามธรรมใช่ของใคร
แตกบรรลัยไปสิ้นทั้งอินทร์พรหม
แล้วตรัสหาชายาไพศาลี
พึ่งบารมีพระชายาอย่าขื่นขม
ขอฝากฝังเถิดหนาอย่าปรารมณ์
ให้รักกลมเกลียวกรองอย่าหมองกัน
จงครองรักภักดีดั่งพี่น้อง
กับทั้งสองอัครชายาอย่าเฟือนฟั่น
จะเป็นบาปหาบนรกตกโลกันต์
สิ้นสวรรค์โศกซ้อนร้อนพระทัย
นางทูลสนองฝ่าพระบาทว่าชาตินี้
ข้าธุลีขอรองบาทตราบตัดษัย
ขอร่วมรักภักดิ์องค์พระทรงชัย
จงวางใจในชายาไพศาลี
พระตรัสว่าสาธุเบาอุระ
ตัวข้าจะผนวชเป็นฤาษี
บำเพ็ญพรตสวดนะโมของโยคี
วันพรุ่งนี้ให้ภิญโญโมทนา
****ฝ่ายสังฆราชวัดพระร่วงหลวง
ตรวจดูดวงพระศรีปฏิรัฐา
ผ่านเทวดาจรร้อนอุรา
พระชันษาสี่สิบห้าจะคืนเมือง
พรรษานี้ชันษาสามสิบหก
ชะตาตกคอขาดคาดผ้าเหลือง
อีกเก้าปีเป้นกษัตริย์จำรัสเรือง
ทรัพย์นองเนืองนานาชาติบรรณาการ
ผนวชเสร็จสงฆ์สวดชยันโต
ยถาสัพพีติโยอุทิศขาน
สรรพสัตว์ญาติมิตรศัตรูพาล
มารับทานอภัยกุศลพ้นบ่วงกรรม
ทรงฉายาพระธรรมสาโร
สวดนะโมสิบสองตำนานกาลเช้าค่ำ
วันปัณรสีมีปาฏิโมกข์วินัยกรรม
พระชื่นฉ่ำธรรมรสลดตัณหา
เข้ากุฏิเจริญอานาปนสติ
ภาวนาสมาธิไตรสิกขา
พิจารณาอนิจทุกขะอนัตตา
ทุกทิวาราตรีมิหมองมัว
****จะกล่าวถึงกรุงอิสราธานีใหญ่
กษัตริย์ใหม่เมกะลอนเจ้าอยู่หัว
ราชินีศรีหุ่ยหิรัญบัว
สองพันพัวพิสวาทไม่คลาดคลา
พระชมโฉมประโลมหุ่ยไม่ห่างห้อง
ปทุมทองต้องเต่งเบ่งเบียดคว้า
อรชรอ้อนแอ้นแอ่นกายา
ทะเลบ้าพายุยอกกระฉอกชล
อึกทึกดึกดื่นตื่นตระหนก
วลาหกตกต้องนองหาดหน
คลื่นกระหวัดฟันเฟ้นเร้นรุกรน
ฉ่ำกมลอ่อนแรงตีแปลงนอน
แขนก่ายแขนขาก่ายขาราชาชื่น
ทุกค่ำคืนเสพกระสันหนั่นสิงขร
ลืมราชกิจพิจารณาประชากร
ที่เดือดร้อนฝนแล้งข้างแห้งตาย
ฝ่ายราชธิดาเทพกษัตริย์ขจีศรี
คิดถึงราชสวามีที่แพ้พ่าย
พระจะอยู่ยากเข็ญเป็นหรือตาย
นางวุ่นวายเหว่ว้าห่วงหาองคื
โอ้พระองค์ทรงยศของเมียเอ๋ย
พระมิเคยครองตบะเป็นพระสงฆ์
จะลำบากยากแค้นในแดนดง
เอาพุ่มพงเพิงเขาเป็นเหย้าเรือน
ลูกโสพรรณกัลยานีทูลหาพ่อ
โอ้พระหน่อราชธิดามิตราเพื่อน
จากลูกไปไกลลับไม่กลับเยือน
นับวันเลือนลาร้างห่างลูกยา 60 คำกลอน ต่อตอน 6
13 กันยายน 2552 07:12 น.
ปติ ตันขุนทด
***อรหันต์***
พระพุทธคุณบริสุทธิ์ดุจน้ำใส
พระธรรมสว่างใจไล่จิตเขลา
พระสงฆ์วงศาสดานาบุญเรา
ผู้ใดเข้าครองไว้ได้อริยทรัพย์
อันมนุษย์สมบัติพัสถถาน
ทั้งวงศ์วานญาติมิตรกิตติศัพท์
อีกลาภยศสรรเสริญเพลินซึมซับ
ล้วนตกลับเป็นกิจอนิจจัง
อันรูปนามงามเหมาะเพราะโมหะ
อีกราคะโทสาเป็นตราสังข์
จะคิดทำสิ่งใดใจชอบชัง
สามพลังกิเลสล้วนชวนเมามัว
อนิจจังทุกขังทั้งอนัตตา
เป็นตัวยาพิชิตจิตโฉดชั่ว
แม้นผู้ใดใฝ่ภาวนารักษาตัว
เป็นดั่งบัวพ้นน้ำรับแสงสุรีย์
อันทานศีลภาวนาปัญญายศ
แท้ทั้งหมดเป็นมรรคาพาสุขศรี
ให้ถึงซึ่งนิพพานศานติคดี
ผู้ใดมีชีวันอรหันต์เอยฯ
********************************
12 กันยายน 2552 14:11 น.
ปติ ตันขุนทด
บทที่ 1
รอมถนัด สะอัดโศกร้อน หนักหน่วงข้อน ซะต๊อนอกอิด ก่อยฟังเต๊อะน้อง
ที่ข้องใจติด จักบิดเอาดวง คะปวงมาส้อม หลอนว่าต๋าเสย ลมเจยลวาดต้อม หอมดวงบานซว่านรส บุผาเผย บ่เหยเหือดงด หอมอ่อนอ้วนควรดม
จ๋าเผีบเก๊า สำเนาก๋อนก่ม ผสมแต๊กเตียม เรียมริร่ำสร้าง ก่อยฟังเต๊อะนาย
แม่ลานปักกว้าง ชาติบางตะพานแต่เชื้อ
(มีอีกยาว ได้มาจากเชียงใหม่ เพื่อประโยชน์ทางการศึกษาแก่ผู้ใฝ่รู้ เป็นภาษาเมือง หรือคำเมือง ช จะเป็น จ ต จะเป็น ท ลองๆอ่านดูนะครับ)
12 กันยายน 2552 12:42 น.
ปติ ตันขุนทด
ต่อจากตอน 3
***ฝ่ายองค์กษัตริยศรีปฏิรัฐ
ทรงทราบชัดว่ากรุงเขายุ่งแย่ง
ทูลเจ้ากรุงสีทันดรพ่อตาแพง
ขอพึ่งแฝงเป็นราษฎรสีทันดร
องค์พ่อตาตรัสตอบปลอบใจเขย
กระไรเลยเขาช่างทำระยำหย่อน
ไร้จงรักภักดีพระศรีนคร
ประชากรจะได้ยากลำบากเป็น
เอากองทัพของพ่อไปต่อตี
ยึดอิสราธานีให้สิ้นเข็ญ
องค์พระศรีปฏิรัฐตรัสเยือกเย็น
จะลำเค็ญเข่นฆ่าปาณาติบาต
เพราะเป็นไทยด้วยกันฆ่ากันหนอ
ระทดท้อทำไม่ได้ให้ขามขลาด
อาลัยล่วงห่วงวงศาคณาญาติ
จะสิ้นชาติเป็นบาปตราบอสงไขย
ขอทูลลาพระพ่อตาออกผนวช
เฝ้าเสกสวดสร้างบารมีศรีศีลใส
หมายนิพพานเมืองแมนหมดแดนไตร
พระจงได้พระราชทานไตรจีวร
เจ้าสีทันดรปรานีมีพจนา
พ่อชราใคร่พำนักหยุดพักผ่อน
พ่อจะขอให้เจ้าช่วยปกครองนคร
ยั้งคิดก่อนเถิดหนาอย่าบวชเลย
ทั้งลูกเมียเยียไพร่พลเสนา
จะเหว่ว้าอาวรณ์นะพ่อเอ๋ย
บวชลำบากยากไร้ด้วยไม่เคย
พ่อทรามเชยจงไตร่ตรองครองแผ่นดิน
พระศรีปฏิรัฐตรัสอธิษฐาน
สรรเสริญท่านสีทันดรสิงขรขิน
จงทรงพิพํฒน์ผ่องครองธานินทร์
เป็นนรินทร์ปิ่นประชาลูกลาไป
ขออาศัยในป่าหิมพานต์
บำเพ็ญฌานทานศีลสืบนิสสัย
ถวายลูกเมียเสนาแลข้าไท
ให้ช่วงใช้เป็นข้าฝ่าละออง
พระศรีทันดรทรงสถิตทศพิธธรรม
ตรัสรับคำเลี้ยงรักษาให้เจ้าของ
ไม่ข่มเขาโคขืนเข้าครอบครอง
จะมัวหมองหมดหมายวิมานแมน 40 คำกลอน
อนุโมทนาพระศรีปฏิรัฐ
แล้วจูงหัตถืพระลูกเขยมอบไตรแสน
พรุ่งนี้ผนวชวัดหลวงพระร่วงแดน
ได้แห่แหนแคนประโคมโสมนัส (ต่อตอน 5)