28 กันยายน 2552 08:22 น.
ปติ ตันขุนทด
โคลง "อนงค์นาง"
พระพุทธผุดผ่องพ้น ผองพาล
ดับซึ่งกิเลสมาร แม่นแท้
เบิกสัตว์ล่วงสงสาร สามโลก
สุขร่มเย็นยืนแล้ ท่านชี้นิพพาน
พระธรรมเจิดแจ่มแจ้ง ในจิต
นำแก่นสารชีวิต ผ่องหล้า
ตัวตนแก่ตายติด ตามทั่ว
เดินมุ่งสายกลางกล้า ล่วงพ้นทุกข์ภัย
พระสงฆ์เป็นดั่งพื้น ผืนนา
คือที่ทายกมา แต่งสร้าง
ปลูกบุญทั่วอาณา นับเนื่อง
สืบส่ำธรรมสัจจ์อ้าง ทั่วทั้งวินัย
อนงค์นางนุชแน่งน้อย เนานวล
เติมแต่งศีลชินชวน สู่ฟ้า
ภาวนาเนื่องนานครวญ ดับชั่ว
เห็นแจ่มทุกข์แบบบ้า ฆ่าสิ้นพบศานติ์
บาปตนเต็มตื่มแต้ม กรรมเวร
โฉดชั่วชนเฉกเดน ต่ำใต้
กลับตัวเลี่ยงเหลวเลน ลึกหล่ม นรกนา
เห็นแก่สุขสวรรค์ไซร้ พี่สร้างทานศีล
27 กันยายน 2552 19:09 น.
ปติ ตันขุนทด
***ตำนานรักบ้านฮ่างต่ำ***
คิดฮ่างต่ำรำพึงคนึงหวน
ละอายจิตคิดไว้ไม่คู่ควร
เคยหลงนวลเสียงนางนักร้องงาม
จากเจ้ามาห้าปีมีปุจฉา
จบปริญญาหรือไม่ห่วงใยถาม
กลัวเสี่ยใหญ่ใจถึงดึงดองกาม
จะเสียนามเสื่อมนวลที่ควรชม
หวังเจ้าใหญ่ยิ่งยศปรากฎเกียรติ
สิ้นเสนียดเสพสนานสนุกสนม
ไม่เจอะโจรจ้องจับลงอาจม
คนนิยมสุพิศจริตเจริญ
คงงานดีมีเงินเจริญลาภ
ละบ่วงบาปเบิกบุญอุ่นสรรเสริญ
พบคู่ครองเคียงเทียบเพรียบพร้อมเพลิน
เกี่ยวกันเดินสุจริตทุกทิศเอยฯ
27 กันยายน 2552 14:08 น.
ปติ ตันขุนทด
***ระเริงฝัน***
โอ้ดึกดื่นดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อย
ฝันถึงคู่เคียงหวังตั้งตาคอย
ดูเลื่อนลอยลาลับกลับกลอกเกลียว
คิดอยู่ครองเคียงข้างฟังเสียงอ้อน
คิดอยู่ซ้อนซึมซับซบทรวงเสียว
คิดดื่มด่ำดมดอมดอกดวงเดียว
เลิกลดเลี้ยวหลอนหลอกหลบลาเลย
คิดเชยชิดชมชู้เช่นชาวชั้น
สาวสวรรค์วังสวาทวาดเสวย
โอบอกอิงเอื้อนอ้อนอบอุ่นเอย
เคียงเขนยคนึงแนบขนานนอน
คิดจูบจุ่มแจ้งแจงเจ้าจอมจิต
บุกเบี่ยงบิดเบนบึ่งถึงบึงบ่อน
ติดตรึงตรงตรอกเต้าเต่มเต็มตอน
คระครึ้นคลอนโคลงเคล้าเคลื่อนคลุกคลอง
คิดสยบสยุมหยิกสยายยอก
โยกย้อนหยอกยุ่งเหยิงยันผยอง
ทอดทาบทับทั่วทั้งท้องทุ่งทอง
หนั่นเนื่องนองนิจถนอมน้องเนานาน
ตื่นตระหนกผกผันพลันฝันตื่น
อกสะอื้นอาลัยในสนาน
คิดเมื่อไรจะได้ดอกดวงมาลย์
มาสมานสานแอบแนบนิทราฯ
27 กันยายน 2552 13:05 น.
ปติ ตันขุนทด
***ตำนานรักภูเก็ต***
ตำนานรักภูเก็ตสะกดไว้
ทองภูเก็ตเพชรโคราชนิราศไกล
ขีดเขียนให้เขมจิราต่างหน้ากัน
เขมจิรายาจิตสนิทถนอม
ยักอยู่อ้อมอกใครที่ไหนนั่น
อันอกพี่นี้ก็อุ่นละมุนครัน
ไยน้องนั้นเมินหมางลาร้างไกล
โอ้กระไรใจจืดไม่ยืดยง
ไม่ดำรงดังอาทิตย์สถิตใกล้
กับจันทราคู่ขวัญดั้นโลกัย
ตราบสิ้นไร้ลมฟว้าสุธาธาร
หรือติว่าพี่จนคนแย่ยาก
มิอาจฝากฝังรักอัครฐาน
กลัวอับอายเพื่อนพงศ์วงศ์สันธาน
จึงคิดอ่านอิงอื่นชื่นอารมณ์
เขาร่ำรวยสวยศักดิ์งามประเสริฐ
ช่วยชักเชิดชูวงศ์ประสงค์สม
ผละผลักพี่ผ่ายผอมตายตรอมาตรม
จะสิ้นลมแล้วหนอขอลาเอยฯ
27 กันยายน 2552 07:24 น.
ปติ ตันขุนทด
กลอนลำนำ "วิริศมาหรา"
วิริศมาหราเลิศวิไลหรู
ประเสริฐศักดิ์ทรงสง่างามตราตรู
เทียบพธูอัปสรอมรเมือง
พิศขนงวงพักตร์เพียงดั่งวาด
พรรณพิลาสนาฏเนื้อช่างเรื่อเหลือง
ปทุมทองสองตั้งมลังเมลือง
เด่นประเทืองลานคลึงตลึงแล
ควรแต่จอมจักรพรรดิกำดัดชม
ร่วมภิรมย์สมนางไม่ห่างแห
ฤดูดลดื่มด่ำฤดีแด
เป็นขวัญแม่มิ่งเมืองมาศนคร
พี่คนจนยาจกตกลำบาก
เพียงฝันฝากใจเหงาเศร้าเอื้อนอ้อน
ให้รุ่งเรืองเฟืองฟายขจายขจร
คู่เคียงหมอนมอบรักภักดีครอง
จงสำราญวันคืนถึงหมื่นขัย
วรรณวิไลล้ำแลดังแขผ่อง
เจริญทรัพย์สินศักดิ์หนักคลังทอง
พลังน้องดั่งช้างสารนิจกาลเอยฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1161
