30 พฤศจิกายน 2552 15:47 น.
ปติ ตันขุนทด
ภูมิสวรรค์ที่ชั้น ดาวดึงส์
นางอัปสรเอวกลึง ผ่องพริ้ม
บุญทานแม่ตามตรึง ติดแน่น
เหาะแห่เพลินทิพย์ยิ้ม สร่างสิ้นโศกา
ในโลกาสัตว์ล้วน แรงโรย
ทุกย่ำยามหิวโหย แย่งยื้อ
หญิงชายต่างกอบโกย ขันแข่ง
โลภโกรธหลงเมาดื้อ ห่าร้ายจองผลาญ
นรกานต์รุ่มร้อน ไฟกัลป์
ใครชั่วตายผกผัน ลุ่มหล้า
ทุศีลย่อมพัวพัน ภูมิต่ำ
ติดอยู่นานเนิ่นช้า กว่าสิ้นบาปกรรม
จำศีลบวชเพื่อสิ้น ทุกข์ภัย
เพียรฆ่ากิเลสไกล ค่ำเช้า
แสงธรรมส่องอกใจ ผุดผ่อง
ถึงซึ่งอรหันต์เจ้า ล่วงข้ามไตรภูมิ
ตูมถึงบานดั่งนี้ นรชน
เกลียดชั่วดังอุบล โผล่น้ำ
แสงธรรมผ่านกมล เห็นทั่ว
ทุกข์บ่มากรายกล้ำ แน่แล้วนิพพาน
30 พฤศจิกายน 2552 11:53 น.
ปติ ตันขุนทด
กรรมใดใครก่อไว้ ของตน
ดีชั่วมีปะปน ใหญ่น้อย
กงกรรมย่อมเวียนวน เร็วรี่
ตามส่งดีฤาด้อย ถี่ถ้วนทุกกรรม
กรรมรักเรียมแต่งให้ หยกมณี
บาปพี่ปองสุขศรี ร่วมน้อง
บุญใดที่เคยมี เสริมส่ง
จงช่วยตามสวาทคล้อง เชื่อมให้เห็นงาม
(อะน่ะ หยอกเล่นแก้หนาว)
30 พฤศจิกายน 2552 10:51 น.
ปติ ตันขุนทด
ประชาธิปัตย์มิตรอำมาตย์ฉลาดโลภ
เมาละโมบมัดเนวินกินตำแหน่ง
มันนำพวกผละเผ่นเช่นนักแสดง
น่าแขยงคนคดหมดใจภักดิ์
อภิสิทธิ์เป็นนายกเทพประทาน
เสพสมานทรพินสิ้นศีลศักดิ์
สิบสี่เมษายนยกพลพรรค
ทำหาญหักยิงเหี้ยนพวกเสี้ยนแดง
โอ้แต่นี้พี่จะมีแต่เทวษ
ร่ำทุเรศรินน้าตาอุราแสลง
กรรณิกาแก้วพี่เกลียดสีแดง
เอามีดแทงพี่หนาขอลาแล้ว
อภิสิทธิ์คิดเพลินจำเริญกู้
คิดอดสูครูออกฟอร์ดถ่ายทอดแผ่ว
ประชาไทใช้หนี้ระนาวแนว
จีบปากแจ้วพาจนคนราคิน
นับแต่ปีสี่เจ็ดห้าถึงห้าหนึ่ง
นับได้ถึงเจ็ดสิบหกผกผันผิน
อปยศอดสูก้มดูดิน
พวกอรินทร์รวบอำนาจผูกขาดไว้
กูมิให้ธิปไตยต่อใครหมด
กูกำหนดแน่วแน่ห้ามแก้ไข
ขืนประท้วงล้วงคอขอลั่นไก
มึงบรรลัยเสียสิ้นกูกินเอง
ยานประชาธิปไตยได้ยุ่งยาก
ล้อลำบากติดหล่มคนข่มเหง
ถูกยุบยับขยับเลื่อนไม่เคลื่อนเอง
ต้องบรรเลงเพลงรอกันต่อไป
ขอฝากฝังอนุชนคนรุ่นหลัง
ร่วมพลังทวงสิทธิ์คิดยิ่งใหญ่
อำนาจของไพร่ฟ้าประชาไทย
อย่าให้ใครข่มฆ่าอย่างถาวร
ช่วยสั่งสอนลูกหลานหาญฮึดสู้
เหล่าศัตรูคิดร้ายให้ถ่ายถอน
นำประชาธิปไตยให้คืนจร
เพื่อนิกรชาวไทยได้สุขเอยฯ
27 พฤศจิกายน 2552 17:08 น.
ปติ ตันขุนทด
คมช.ก่อกรรมทำเข็ญขุก
รากหญ้าทุกข์รากแก้วบ้าหนี้โถม
เป็นคนจนบ้าใบ้ไร้ญาติโยม
ข่าวประโคมด่าทักษิณหมิ่นทั้งเพ
สหรัฐแลพารานานามิตร
ไม่คบคิดค้าขายต้องส่ายเส
รัฐริมถิ่นยินดีมีทะเล
ล้วนฮาเฮแข่งค้าพากันรวย
รัฐบาลเหลวลหุสุรยุทร
คอยแต่ขุดโค่นทักษิณให้สิ้นสวย
คมช.คตส.เอออออวย
ต่างชี้ช่วยฟ้องทักษิณว่ากินโทษทัณฑ์
ใช้ธรรมนูญสามานย์ชาวบ้านโจษก์
ล้วนประโยชน์โคตรอำมาตย์ญาติเสพสรรพ์
ทั้งเลือกตั้งลากตั้งต่างปันกัน
เป็นโมหันต์หั่นหดลดสาระ
อันเมืองไทยมิใช่ชนมลรัฐ
เป็นจังหวัดวัดแวงแขวงจันตะ
พลเมืองเนืองน้อยคอยขานคะ
เลือกเองนะผู้แทนที่แฟนฟ้อน
เลือก สว.ก็เห็นเช่นตลก
เจ็ดสิบหกเลือกได้ใจสังหรณ์
เขาทำเช่นมายาดาราละคร
เป็นโจรพรรคเลี้ยวกินเลย
คมช.กัดกดทานทดไว้
กกต.ของใครรู้ไหมเหวย
มึงเลือกมาใบแดงแจ้งไปเอย
อย่าหมายเลยมึงจะใหญ่ในสภา
เจ็ดสิบสี่ สว. สอพลอพก
สกปรกลากแลกแจกกันหนา
ตอบแทนคุณท่านขุนการุณา
ในสภาวุฒิชิชิชะ
ต้องจำจิตมิดเมินเชิญแต่งตั้ง
จึงได้ทั้งกรวดเกลษเศษสวะ
มิอาจยืนขืนขัดคัดค้านคะ
เปลืองวาทะจะประจานพาลศัตรู
ไทยรักไทยถูกทุบศาลยุบยับ
เอาเถิดครับเป็นพรรคใหม่ไม่ขัดหู
ชื่อพลงประชาชนคนชื่นชู
เข้าศึกสู้มิสับสนคนเลือกสิ้น
สมัครเป็นนายกชกสะอาด
พยาบาทบ่วงลามตามติฉิน
เอาอาหารออกโชว์ชาวบ้านกิน
ต้องดับดิ้นเดียวดายตายคาจอ
สมชายเป็นนายกผกผันผ่าน
เขาระรานริริดปลดปลิดหนอ
ยุบพรรคพลังประชาชนจนตาคลอ
จะด่าทอว่าศาลท่านฤทธิ์แรง
27 พฤศจิกายน 2552 08:26 น.
ปติ ตันขุนทด
ได้นายกยุคใหม่ใจใสซื่อ
แม่ตั้งชื่อชวนฉลาดหลีกภัยได้
ให้สอบสวนสิ้นกระแสแฉออกไป
ประชาไทจึงรูทั่วพวกชั่วชน
ปีสองห้าสามห้าประชาช้ำ
เพราะตรากตรำตัวตายผู้ร้ายฉล
ธิปไตยครึ่งใบไงสัปดน
เอาครอบคนเจ็ดสิบล้านการกลลวง
เข้ามาใหม่นายชวนดีแฉะแฉะ
ร้องแอ๊ะแอ๊ะยุบสภาน้ำตาร่วง
พรรคหวังใหม่เหมาเสียงเพียงพอพวง
เลือกกระทรวงตั้งนายกปกนคร
ครองพารารุ่มร้อนจนล้าเลี่ยง
ชวลิตคิดเสียงเสื่อมทรามโข
ลาออกพลันท่านชวนกลับมาโชว์
ดูเก่งโก้เก็บงานสืบสานชม
เออกระไรทำไมไฉนหนอ
ชวนป๋วยปี่แป่กอก่อกรรมสม
ยุบสภาพาพวกเลือกตั้งตรม
ชนนิยมไทยรักไทยได้ท่วมท้น
ท่านทักษิณเป็นนายกปกครองบ้าน
ทุกถิ่นฐานสรรเสริญเจริญผล
เศรษฐกิจฤทธิรุดฉุดชั้นชน
ก่อกิจตนผลผลิตวิจิตรเจริญ
ทั้งข้าวยางพาราพฤกษาเกษตร
พาประเทศรวยเลิศระเหิดเหิน
การท่องเที่ยวทุกภาคพากันเพลิน
คนสรรเสริญแซ่ซ้องปากท้องเต็ม
นานาชาติลีลาศประภาสเพิ่ม
สัญจรเจิมสู่ไทยได้คล่องเข้ม
ท่องเที่ยวทั่วทุกทิศจิตอิ่มเอม
ป้อนปากเปรมปอดอุ่นไร้ขุ่นคาย
เลือกตั้งใหม่ไทยรักไทยได้อีกเที่ยว
เผด็จการเกิดเหี่ยวเสียวฉิบหาย
อำนาจเก่าแต่ก่อนเกิดคลอนคลาย
จึงเดินสายสาปด่าประสาพาล
คำโบราณท่านว่าน่าพินิจ
เขาว่าจิตคนคดปดปากหวาน
แต่ลับหลังครหาด่าประจาน
จึงถึงกาลทักษิณดิ้นโอดโอย
พันธมิตรวิปริตจิตประหลาด
ทำลายชาติโฉดเขลาเฝ้าหิวโหย
ว่าแต่เขาเจ้าก็เอาแต่กินโกย
ทำวายโวยปลุกกระแสแปรขบวน
เมื่อทุกสิ่งสับสนอลหม่าน
เหล่าพวกพาลได้ช่องร้องเสสรวล
ขับรถถังพลปืนเป็นหมู่มวล
ประกาศห้วนหักหาญผลาญสภา
อนิจจาทักษิณบินไปลับ
มิได้กลับบ่อนบ้านย่านเคหา
อาลัยรักนัคเรศก้มเกศลา
เมื่อกันยาสี่เก้าเศร้าคอยคืน
อยู่ต่างเทศต่างเพศต่างภาษา
ต่างหน้าตาต่างกลิ่นทั้งกินฝืน
หวานก็อมขมคอก็ต้องกลืน
ขันติยืนมองฟ้ากว่าสิ้นกรรม
คนอยู่หลังยังคอยละห้อยไห้
สุดอาลัยรักเรียกเพรียกเพ้อพร่ำ
รากหญ้าถูกเหยียดหยันกลั้นระกำ
เศรษฐกจทรุดซ้ำเป็นซากโทรม