15 ธันวาคม 2552 08:40 น.
ปติ ตันขุนทด
ประชาธิปไตยรักษ์ไว้ สืบสาน
คงอยู่ตราบกาลนาน คู่ฟ้า
ประโยชน์ชั่วเหลนหลาน บานเบ่ง
มวลหมู่มารหยาบช้า ฆ่าล้างระวัง
14 ธันวาคม 2552 17:55 น.
ปติ ตันขุนทด
แบกโลกใบใหญ่กว้าง หนักครัน
แบกรักหนักอกอัน หม่นเศร้า
แบกดีสุขทุกวัน พูนเพิ่ม
แบกทุกข์วันเย็นเช้า ปลดได้นิพพาน
14 ธันวาคม 2552 08:36 น.
ปติ ตันขุนทด
ดินเป็นธาตุแข็งแข้น ทรงกาย
ไฟนั่นเป็นธาตุคาย อุ่นร้อน
อาโปวิ่งวนราย ทั่วร่าง
ลมแพร่ปอดไปป้อน ชีพให้ยืนยาว
คราวนามรูปแก่ใกล้ ตัวตาย
มนุษย์โลกหญิงชาย เหี่ยวแห้ง
ยากจนไพร่มูลนาย ตามแต่
มันบ่อาจเสแสร้ง ข่มท้ามฤตยู
กูของกูมั่นไว้ โลภหลง
ชีพดับยังลืมปลง ไขว่คว้า
ตัณหามัดมึนงง หิวหื่น
ทุกข์เสียดแทงอกอ้า ห่มไห้รอรวย
พระพุทธองค์ตรัสด้วย เมตตา
ทุกสิ่งเป็นมารยา ห่อหุ้ม
อนิจจังทุกข์อนัตตา เป็นอยู่
จงเพ่งใจปลดกลุ้ม ดับร้อนอวิชชา
นิพพานแลสุขแท้ อุรา
ชีพอยู่ปราศตัณหา บีบคั้น
บัณฑิตท่านปรีชา ธรรมส่อง
ละบ่วงผูกมัดกั้น ขาดสิ้นสงสาร
11 ธันวาคม 2552 15:10 น.
ปติ ตันขุนทด
มีคนตายก่อนแล้ว มากมาย
แลที่ยังจะตาย ทั่วหล้า
โรคภัยที่อันตราย มีอยู่
จงอย่าละบุญอ้า เผื่อไว้หลังตาย
11 ธันวาคม 2552 03:51 น.
ปติ ตันขุนทด
ลูกหว้าดำม่วงไม้ กินดี
มีค่าตามินซี อยู่พร้อม
ลูกหว้าที่เป็นกวี คนเก่ง
ใครคู่เคียงแอบอ้อม หยอกเย้าใจกาย
แสนเสียดายลูกหว้า บนดิน
คนย่ำเหยียบราคิน ต่ำช้า
รสหวานพี่เคยกิน เอมอิ่ม
ใครข่มเหงนางข้า ชกหน้ามันที