10 กุมภาพันธ์ 2553 08:58 น.
ปติ ตันขุนทด
คมดาบฟันผ่าเปรี้ยง กลางใจ
ฤาเท่าคมเนตรนัยน์ นิ่มน้อง
มองเมินพี่ลาไป เป็นอื่น
ขมขื่นเจ็บปวดร้อง ด่าวดิ้นทรมาน
รักนารีอยู่บ้าน เมืองไกล
หวงห่วงทำฉันใด อยู่ใกล้
นำพาพ่อแม่ไป ขอแต่ง
มาร่วมหอเตียงไว้ ค่ำเช้าเชยชม
9 กุมภาพันธ์ 2553 23:27 น.
ปติ ตันขุนทด
รัฐธรรมนูญที่ใช้ ใครเขียน แต่งเอย
มันน่าตรึกติเตียน ชั่วช้า
ผองชนทั่วไทยเรียน คิดอ่าน ดูนา
เขียนเพื่อคนรากหญ้า แม่นแท้ฤาลวง
9 กุมภาพันธ์ 2553 13:35 น.
ปติ ตันขุนทด
กองทัพธรรมท่องไปไร้อาวุธ
เป็นพุทธบุตรสาวกวิเวกจิต
แผ่เมตตากรุณาเป็นเนืองนิตย์
เจตน์อุทิศสรรพสัตว์ในภพไตร
จาริกไปในถิ่นทั้งแปดทิศ
สังฆกิจสอนธรรมทำโลกใส
คณาชนเห็นชอบมรรคาชัย
ต่างน้อมใจปฏิบัติกุศลกรรม
ตั้งตนในทานศีลภาวนา
เกิดปัญญาเห็นทุกข์ที่เหยียบย่ำ
ถึงอรหันต์จบสิ้นซึ่งบ่วงกรรม
พ้นจองจำสู่โลกุตรวิมุติเมือง
ที่ต่ำต้อยด้อยปัญญาอุตสาหะ
ก็รับพระรัตนตรัยปักใจเชื่อง
บ้างก็เป็นโสดาปัญญาเรือง
บ้างห่มเหลืองเป็นสมณะมุ่งพระนิพพาน
คิดถึงองค์อโศกมหาราช
เคยพิฆาตข้าศึกเลือดแดงฉาน
เห็นซากศพมากมายสุดประมาณ
เกิดสงสารเลิกรบนบพระธรรม
นำมหาชนรับนับถือพุทธ
ใจผ่องผุดตรึกทุกข์ทุกเข้าค่ำ
มเหสีคู่พระทัยใจภักดิ์ธรรม
ช่วยน้อมนำสวามีเลิกตีฟัน
ทรงส่งพระโสณะสู่สุวรรณภูมิ
ที่ราบลุ่มทวาราวดีศรีไทยนั่น
ไทยรับพุทธธรรมสงฆ์เป็นอัศจรรย์
พุทธจึงมั่นถิ่นไทยวิไลมา
ถึงสุโขทัยอยุธยารัตนโกสินทร์
ไม่สุดสิ้นพุทธธรรมสงฆ์องค์ศาสนา
จนบัดนี้ยังทวีมีประชา
สืบศาสนาอริยสัจตรัยรัตน์เอยฯ
7 กุมภาพันธ์ 2553 17:45 น.
ปติ ตันขุนทด
กองทัพราษฎร์จงรักเปี่ยมภักดี
ในแผ่นพื้นธรณีหมื่นล้านได้
แด่องค์พระภูมิพลกษัตริย์ไทย
มิมีใครปองรานผลาญพระชนม์
แม้นมีใครแอบอ้างข้างข้านี้
ปกป้องเจ้าธานีอยู่ขานขรม
คนอื่นนั้นอย่ามาท้าคารม
ว่ารักชมอย่างพวกข้าน่าชิงชัง
ยกตนเองข่มท่านพวกพาลชน
คิดว่าคนอื่นชั่วตัวบ้าคลั่ง
อนิจจาโมหะมาปิดบัง
จวบกระทั่งตายไปในนรก
ยมบาลขานถามท่านนามใด
เหตุไฉนใส่ความสกปรก
คนอื่นเขาก็รักศราภก
มึงไปยกเหล็กร้อนใส่ปากเอย
6 กุมภาพันธ์ 2553 17:20 น.
ปติ ตันขุนทด
นมัสการพระตรัยรัตน์สวัสดี
ขอไทยราษฎร์คลาดทุกข์เป็นสุขศรี
ปัตตานียะลานราอย่าราญรบ
กองทัพแดงมุ่งมั่นในพันธะ
รักษาประชาธิปไตยไว้ลูกหลาน
ต้านอำนาจเบ็ดเสร็จเผด็จการ
ที่ล้างผลาญพลังราษฎร์ให้คลาดคลอน
ตาสีสายาจกตกต่ำต้อย
ต้องค้อมคอยอำมาตย์มันหลอกหลอน
ทำบุญน้อยคอยก้มประนมกร
จึงถาวรสุขสวัสดิ์กำจัดภัย
ชนชาวไทยไยเป็นหนี้ทวีววุ่น
เงินต้นทุนหมดคลังยังสงสัย
กู้ต่างชาติมากินสินจัญไร
ดอกเบี้ยใช้พร้อมต้นจนนับนาน
ชาวนาไร่ในแดดที่แผดเผา
ต้องซึมเศร้เวทนาน่าสงสาร
ขายผลิตผลตนได้ไม่สำราญ
พ่อค้าขานราคาต่ำระกำซัด
ธุรกิจรายย่อยพลอยตกอับ
เงินเคยนับมีกำไรไยข้องขัด
ตั้งแต่พวกทหารพาลปฏิวัติ
เห็นได้ชัดกำไรลดถอยถดลง
อำมาตยาธิปไตยใครนิยม
ย่อมจ่อมจมยับยุ่ยเป็นผุยผง
ดีแต่คนอภิสิทธิ์ฤทธิรงค์
ที่สูงส่งเหนือขี้ข้าประชาไทย
กองทัพแดงเห็นเล่ห์เพทุบาย
จึงภิปรายชี้ชั่วหากลัวไม่
ต่อต้านมันก๊กมันนั้นทันใด
เพื่อประซาธิปไตยไพบูรณจำรูญเอยฯ