21 กุมภาพันธ์ 2553 09:24 น.
ปติ ตันขุนทด
มุ่งเห็นน้ำหน้าวิ่ง วยรตา แลแม่
ถนัดม่วงมือนางฝาน ฝากเจ้า
เททรวงทุเรมา บางภูด พี่แม่
หมากพูจรู้ลับเล้า พูจพราง
(โคลงกำศรวลศรีปราชญ์)
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา
(สุทรภู่)
***ศรีปราชญ์ครวญถึงคนรัก ตอนมาถึงบางพูดนี้ว่า....
มองดูน้ำซึ่งเรือวิ่งไปแล้วเวียนตา เหมือนกับมะม่วงที่มือนางฝานฝากเจ้า
เทใจทุเรศลำบากมาถึงบางพูด หมากพูดหากรู้ความลับในใจแล้ว ช่วยพูดบ้าง
***มีภาษิตอะไรก็ไม่รู้ เขาบอกว่า คนมีความรักแล้วมักพูดมาก
ศรีปราชย์เห็นบางพูด ก็นึกถึงมะม่วงที่คนรักฝานมาฝาก ฝากใคร ทำไมว่า ฝากเจ้า เจ้าคือพระนารายณ์หรือ
***บางพูดของสุนทรภู่ เอาไปเปรียบเทียบเป็นคำสุภาษิต ก็รู้สึกทั้งไพเราะและให้คติ บรรพบุรุษของเรานี่ ช่างเก่งจริง ๆ
20 กุมภาพันธ์ 2553 21:50 น.
ปติ ตันขุนทด
จากมาแก้วผึ้งแผ่ ใจรัก มาแม่
ยยวอยู่เลวไผ่ผอม ผ่าวไส้
จากศรีสำลักใคร สกิดอ่อน อวนแม่
รยมร่ำไห้หาเจ้า ชำงาย
***ไผ่ผอม คือ ผ่ายผอม
***ยยว คือ เยียว
***รยม คือ เรียม
19 กุมภาพันธ์ 2553 08:39 น.
ปติ ตันขุนทด
ฝันว่าสุริเยศท้าว เสด็จมา
เป็นปิ่นปักเกศา กึ่งเกล้า
พระจันทร์ส่องพักตรา ต่างแว่น ทองนา
ดาวดาษทายทัดเกล้า ดุจสร้อยแซมผม
***พระแพงฝันดี ฝันครบสามอย่างเลย ทั้งพระอาทิตย์ พระจันทร์ ดาว
***ฝันว่าพระอาทิตย์มาเป็นปิ่นปักกลางเกล้าเกศา ฝันว่าพระจันทร์มาเป็นกระจกส่องหน้า ฝันว่าดาวมาเป็นดอกไม้แซมผม แล้วพระแพงก็สมดังฝัน
***ผมก็ฝันบ่อย ทุกคืน แต่ไม่ค่อยจำ บางทีฝันอยู่ดีดี ก็จบเอาง่ายๆ ทำให้อารมณ์ค้างก็บ่อย อย่าถือสากับความฝันเลยเนาะ มันแม่นบ้างไม่แม่นบ้าง เคยฝันแม่นครั้งหนึ่ง นุ่งขาวห่มขาว ได้ทอง แล้วทองกลายเป็นสีดำ ปรากฏว่า คุณตาที่เรารักดังทอง ตายไปตามอายุขัย
19 กุมภาพันธ์ 2553 00:05 น.
ปติ ตันขุนทด
ส่วนสามกษัตริย์แก่นท้าว กรโอบองค์โน้มน้าว
แนบเนื้อเรียงรมย์
เชยชมชู้ปากป้อน แสนอมฤตรสข้อน
สวาทเคล้าคลึงสมร
กรเกี้ยวกรกอดเกื้อ เนื้อแนบเนื้อโอ่เนื้อ
อ่อนเนื้อเอาใจ
พักตราใสใหม่หม้า หน้าแนบหน้าโอ่หน้า
หนุ่มหน้าสรสม
นมแนบนมนิ่มน้อง ท้องแนบท้องโอ่ท้อง
อ่อนท้องสรวงสมร
สมเสน่ห์อรใหม่หมั้ว กลั้วรสกลั้วกลิ่นกลั้ว
เกลสกลั้วสงสาร
บุษบาบานคลี่คล้อย สร้อยและสร้อยซ้อนสร้อย
เสียดสร้อยสระศรี
ภุมรีคลึงคู่เคล้า กลางกมลยรรเย้า
ยั่วร้องขานกัน
สรงสระสวรรค์ไป่เพี้ยง สระพระนุชเนื้อเกลี้ยง
อาบโอ้เอาใจ
แสนสนุกในสระน้อง ปลาชื่นชมเต้นต้อง
ดอกไม้บัวบาน
ตระการฝั่งสระแก้ว หมดเผ้าผงผ่องแผ้ว
โคกฟ้าฤาปูน
บุญมีมาจึ่งได้ ชมเต้าทองน้องไท้
พี่เอ๊ยวานชม หนึ่งรา
***บทสมพาสช่างอุปมาอุปมัยได้งดงามมาก ไม่มีหยาบคาย น่าอ่าน และเกิดรสวรรณศิลป์อย่างถึงแก่นใจ
***ผู้แต่งในสมัยอยุธยา สร้างมรดกวรรณคดีล้ำค่า ให้แก่พวกเราได้ช่วยกันรักษา ผู้มีปัญญาและรักภาษาไทย ภาษาศิลป์ จงช่วยกันเชิดชูรักษาเถิด
18 กุมภาพันธ์ 2553 22:13 น.
ปติ ตันขุนทด
มานอนเวรค่ำนี้ เดียวดาย
ขาดคู่นอนเคียงกาย อุ่นเนื้อ
อารมณ์เปลี่ยวนะสหาย ขอบ่น
ยืนนั่งนอนถอดเสื้อ เพ่งจ้องทีวี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1866
