6 กันยายน 2551 15:30 น.
ปณาลี
ใช่เราหรือเปล่าที่สาบสูญ
จากความฝันตรงนู้น ตรงนี้
ใช่เราหรือเปล่าที่ไร้สติสมประดี
ทั้งที่ยังมีลมหายใจ
ใช่เราหรือเปล่า
ที่ทาบทาสีเหงาบนฟ้าใส
ชูธงความพ่ายแพ้เข้าเส้นชัย
และชิดใกล้ความท้อเป็นเพื่อนแท้
ใช่เราหรือเปล่า
ที่ขลาดเขลา...ไม่รู้ว่าเราเป็นใครกันแน่
ผกผัน ผาดโผนไปตามกระแส
ปรวนแปร และปวดร้าวทุกคืนวัน
ใช่เราหรือเปล่าที่สาบสูญ
จากความรักตรงนู้น และตรงนั้น
มหาสมุทรใจแห้งแล้วความผูกพัน
เราหรือใครกัน ร้างศรัทธา
แด่เธอที่สาบสูญ
รักยังอยู่ตรงนู้น ตรงนี้ และตรงหน้า
ความฝันจะทาบฟ้าเป็นสีฟ้า
นาฏกรรมอำลา...ไม่เป็นนิรันดร
หน้าส่วนตัว
671
