28 ธันวาคม 2555 02:14 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ
แม้จะนับสัปดาห์ค่าไม่เหมือน
สัปดาห์เปลี่ยนเวียนผันผ่านเป็นเดือน
กาลคล้อยเคลื่อนเดือนเป็นเช่นขวบปี
จากเด็กน้อยเจริญวัยเติบใหญ่กล้า
การศึกษาสอนสั่งต่างวิถี
ศิลปวิทยาประดามี
ช่วยบ่งชี้ค่าคนบนเส้นทาง
จบจากเรียนเพียรทำตามหน้าที่
การงานมีทำไปไม่เห็นห่าง
เวลาผ่านพ้นไปไม่ทันจาง
ก็ก้าวย่างสู่วันสานครอบครัว
จากนั้นเป็นพ่อแม่ดูแลลูก
เฝ้าฝังปลูกดีงามห้ามทำชั่ว
มุ่งมั่นใจทางดีมิหมองมัว
มองดูตัวเริ่มแก่ชะแรวัย
เพียงเท่านี้ชีวิตคิดถี่ถ้วน
ตามกระบวนชีวันผ่านสมัย
ก่อนหน้านี้แช่มชื่นรื่นฤทัย
วันปีใหม่ผ่านเข้าเราสราญ
พออายุผ่านวัยใกล้เกษียณ
เดือนปีเปลี่ยนเวียนมาน่าสงสาร
ไม่อยากแก่แต่จำเป็นเห็นรอบกาล
อวสานใกล้มาอนิจจาเอย
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ส่งท้ายปีเก่า-ต้อนรับปีใหม่ ๒๕๕๖
14 ธันวาคม 2555 04:14 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คารวะสดุดี
แต่ครูที่พลีชีวิต
แดนใต้ไทยวิกฤต
ต่อหน้าศิษย์ถูกปลิดชนม์
แม่พิมพ์ยิ้มสยาม
ถูกคุกคามฆ่าหลายหน
กี่ปีที่อดทน
สุดท้ายผลคืออะไร
ตั้งใจให้ความรู้
ชีวิตครูสู้ฝักใฝ่
หน้าที่มีเภทภัย
จะมีใครช่วยได้ทัน
ตายฟรีอีกกี่ศพ
กระดูกทบอีกกี่ชั้น
จึงจะเห็นค่ากัน
กี่คืนวันจะบัญชา
ภาครัฐจัดการหน่อย
ใยจึงปล่อยให้เข่นฆ่า
แดนไต้ภัยนานมา
เป็นปัญหาประชาชน
อาสาประชาราษฎร์
สู่อำนาจแก้ขัดสน
ใช่เพื่อประโยชน์ตน
ใต้ทุกข์จนต้องวายปราน
มองเห็นกันบ้างไหม
ทำอะไรไม่ขับขาน
ทุกข์เดือดจนเดือดดาน
เลือดเจือจานทั่วแผ่นดิน
วันนี้ครูถูกฆ่า
คือปัญหาต้องถวิล
ก่อนที่ธรณินทร์
จะสูญสิ้นแม่พิมพ์ไทย
ตัวเล็ก ๑๐๑
๑๓ ธันวาคม ๒๕๕๕