16 มีนาคม 2554 06:44 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
วลีคือศรีถ้อย.........เรียบเรียงร้อยเป็นสร้อยบ่วง
ต่อเป็นเช่นเงินยวง.........ออกจากห้วงแห่งหทัย
วลีศรีอักษร.........เรียงเป็นกลอนสุนทรได้
ตามแต่จะคิดไป.........ถ่ายทอดไว้ในโลกา
วลีนี้คำไทย.........ร้อยเรียงไปในคุณค่า
สุดแต่จินตนา.........ส่งภาษาประสานคำ
คำไทยในวันนี้.........ใช้ไม่ดีจะตกต่ำ
เขียนผิดกันประจำ.........ผิดย้ำย้ำทำจนชิน
เขียน "ให้" เป็น "หั้ย" ต่อ.........จากเดิม "ก็" เป็น "ก้อ" ผิน
เปลี่ยน "ใจ" เป็น "จัย" บิน.........อักษรวิ่นปะผุกัน
คำเดิม คือ "ได้" นะ.........แต่เปลี่ยนซะเป็น "ด้าย" นั่น
"เธอ" เป็น "เทอ" เมามัน.........ทำให้ "ฉัน" เป็น "ฉาน" เอง
"คุณครู" เป็น "คุงคู".........จิตหดหู่เด็กอวดเก่ง
ครูสอน-อ้อนฟังเพลง.........เป็นนักเลงอันธพาล
ภาษาไทยจริงแท้.........สืบกันแต่บรรพกาล
ฝากไว้ให้ลูกหลาน.........ช่วยสืบสานให้จงดี
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕ มีนาคม ๒๕๕๔
15 มีนาคม 2554 01:19 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ขอบใจที่จดจำ
ถึงลำนำที่เคยกล่าว
อีกทั้งหลากเรื่องราว
ผ่านร้อนหนาวเราเติบโต
คำสอนย้อนความหลัง
แม้เด่นดังไม่อวดโอ้
เติบใหญ่ให้เติบโต
หยิ่งยโสอย่าให้มี
กตัญญูรู้คุณท่าน
เวลาผ่านเป็นศักดิ์ศรี
ขอให้เจริญดี
สุขทวีวิชางาม
คืนวันที่ผ่านพ้น
สอนให้คนผ่านก้าวข้าม
ความดีนี้ติดตาม
ที่พึ่งยามทุกข์เข็ญใจ
รักษาตัวเสมอ
ขอให้เธอพบสิ่งใหม่
มีแรงก้าวต่อไป
เป็นแรงใจในเส้นทาง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๔ มีนาคม ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
1790
