25 มกราคม 2554 02:48 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อยากจะเขียนกลอนรักกระอักกระอ่วม
ไร้คนร่วมเรียงรักสมัคสมาน
อยากจะเขียนปรัชญาทิ้งมานาน
เดี๋ยวจะพาลผิดเพี้ยนที่เรียนมา
ขอเขียนกลอนตามใจไม่นานนัก
มีเพื่อนรักก่อนเก่าคราวศึกษา
กะจะแวะทักทายได้พูดจา
ตามประสาสหายในวันวาน
นานนานทีที่ว่างวางหน้าที่
ในฤดีคิดถึงจึงแวะผ่าน
ตัดสินใจเยี่ยมเพื่อนถึงเรือนชาน
ยื่นคำหวานต้อนรับประทับใจ
เพื่อนมาก็พอดีวันนี้นะ
มีธุระสำคัญหันขวักไขว่
มิรู้ฉันหันหน้าพึ่งพาใคร
สักพันพอมีไหมเดี๋ยวใช้คืน...?!?
จะทำไงดีเล่าเราก็ลืม
เพื่อนเคยยืมครั้งเก่าเรายังฝืน
ต้อนรับด้วยคาวหวานมิทันกลืน
เพื่อนกลับยื่นคำมาจะทำไง
ยืมสักพันบาทไทยพอให้นะ
แต่ธุระเพื่อนฉันพันดอลล์ได้
เพื่อนบอกว่าเพื่อนมาฟ้าเป็นใจ
เดี๋ยวคืนให้นะเพื่อนเราเพื่อนกัน...?!?
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๔ มกราคม ๒๕๕๔
19 มกราคม 2554 07:35 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อาภัพรักหนักอกสะทกสะท้าน
ตามโบราณกล่าวไว้อย่าไห้โหย
ดีกว่าไม่รู้จักรักลมโชย
สายฝนโปรยผ่านไปให้คำนึง
เหมือนกับฟ้าหลังฝนคนอกหัก
อาจสะบักสะบอมตรอมใจหนึ่ง
ไม่นานนักหักอกยกรำพัง
รักซาบซึ้งจักมาฟ้าอำไพ
น้อยคนนักจักไม่เคยอกหัก
แม้สมัครภักดีมิหวั่นไหว
กษัตริยา-ยาจกน้ำตาตกใน
รักมีไว้ให้รู้ดูใจตน
ดูกมลตนแจ้งแทงตลอด
เคยมืดบอดจักเห็นเป็นเหตุผล
ความพลั้งพลาดอาจสอนใจแยบยล
รักอีกหนจะรู้ลู่ทางรัก
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๙ มกราคม ๒๕๕๔
16 มกราคม 2554 07:40 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
สวัสดีปีกระต่ายอย่าส่ายหน้า
ผ่านปีเสือสุดล้ากระต่ายเอ๋ย
ขอพักผ่อนหย่อนใจใช่ละเลย
ขอเอื้อนเอ่ยวาจามาทักทาย
เจ้าปีขาลนั่นเสือสุดเหลือโหด
เป็นปีโทษมนุษย์ทรุดมากหลาย
ทั้งไทยเทศเภทผองต้องล้มตาย
ล้วนมลายย่อยยับทับแผ่นดิน
เข้าสู่ปีกระต่ายให้สดชื่น
ยิ้มระรื่นแล่นโลดกระโดดดิ้น
กระโจนไกลไปหน้านามระบิล
ทุกท้องถิ่นยิ้มได้ใจชื่นบาน
สิ่งเลวร้ายผ่านไปในปีเก่า
เก็บงำเอาสิ่งงามตามสืบสาน
ถ่ายทอดต่อก่อชอบผ่านรอบกาล
ทุกเมืองบ้านยิ้มเนาะปีเถาะแล้ว