13 กันยายน 2552 05:41 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
รับรู้ในกายจิตแนบชิดธรรม
เพื่อน้อมนำจิตใจห่างไกลห่วง
สรรพสิ่งโลกเราว่างเปล่ากลวง
ควรปล่อยล่วงผ่านไปในเวลา
เพียงรับรู้เข้าใจในวันนี้
ตามแต่มีผ่านกายให้คุณค่า
อีกทั้งสุขโศกเศร้าเคล้าเวทนา
อนิจจาปล่อยไปไม่แน่นอน
มีเกิดก็มีดับสลับเปลี่ยน
ต่างหมุนเวียนตามเหตุเภทแต่ก่อน
สืบต่อเป็นเงื่อนไขในบทตอน
อาจยอกย้อนหากใจไม่ปล่อยวาง
ปล่อยวางไปตามจริงสิ่งมีอยู่
เพียงรับรู้บอกใจไม่คิดต่าง
สักแต่เห็นยินยลบนรายทาง
ปล่อยไปอย่างที่เป็นเช่นที่เคย
มีสติที่ฐานงานของจิต
มิต้องคิดปรุงแต่งแจกแจงเอ่ย
มีความรู้เท่าทันเท่านั้นเอย
ธรรมจะเผยให้รู้อยู่ในตน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๒ กันยายน ๒๕๕๒
10 กันยายน 2552 04:30 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
นับเป็นวันดีแท้แน่จริงหรือ
หากเราถือว่าดีทำดีต่อ
คืนและวันนั่นไม่ดีชั่วพอ
อยู่ที่ก่อดีชั่วแห่งตัวตน
วันที่เก้าเดือนเก้าปีเก้าด้วย
กาลเวลาอำนวยช่วยอีกหน
นานเนิ่นนะจะเปลี่ยนมาเวียนวน
หลายผู้คนตื่นตาเวลานี้
ตามความเชื่อส่วนตัวใช่มั่วนิ่ม
ตรองจากใจเอมอิ่มและสุขี
ค่าเท่ากันวันล่วงช่วงนาที
ต่างก็มีเวลาค่าเท่ากัน
ต่างกันที่กระทำย้ำดีชั่ว
หากเมามัววันดีมิอาจกั้น
หากทำดีวันร้ายดีคุ้มพลัน
ดีชั่วนั้นอยู่ที่สิ่งที่ทำ
ถือฤกษ์ดีทำดีเพิ่มศรีศักดิ์
หมั่นฟูมฟักรักดีมิตกต่ำ
ดีส่งเสริมเติมต่อพะนอค้ำ
ทุกเช้าค่ำทำดีมีผลจริง
ทำความดีเพื่อดีมิอวดอ้าง
ในระหว่างทำดีมิเย่อหยิ่ง
ใครพบเห็นชอบตามธรรมอ้างอิง
ทั้งชายหญิงทำได้ไม่เลือกวัน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๙ กันยายน ๒๕๕๒
9 กันยายน 2552 03:07 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คมในฝักฝักในคมผสมบท
เป็นกลอนสดสดกลอนเป็นเห็นหลายที่
คนรักกลอนกลอนรักคนค้นวลี
อักษรมีมีอักษรสุนทรกานท์
มนต์กลอนกานท์กานท์กลอนมนต์สนเท่นัก
คมในฝักฝักในคมผสมสาน
สื่อถ้อยคำคำถ้อยสื่อคือตำนาน
เพียงพบพานพานพบเพียงเสียงสัมพันธ์
คิดถึงไทยไทยคิดถึงจึงเขียนอ่าน
บทกลอนกานท์กานท์กลอนบทรสสร้างสรรค์
อยู่ต่างถิ่นถิ่นต่างอยู่จิตคู่กัน
จึงคงมั่นมั่นคงตรงหว่างใจ
หนาวร้อนฝนฝนร้อนหนาวคราวนึกหวน
คิดเฝ้าครวญครวญเฝ้าคิดจิตฝันใฝ่
ยังจดจำจำจดยังฝังแนบใน
รับรู้ได้ได้รู้รับทราบอีกทาง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๘ กันยายน ๒๕๕๒
1 กันยายน 2552 02:43 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ลีลารัก อ่อนหัด จึงขัดจึงเขิน
จะดุ่มจะเดิน ยังขัด หัดมิสม
มิพบมิพาน นานนัก รักภิรมย์
เคยขื่นขม รักแท้ มิแน่มินอน
เอาอะไร มากมาย กระจายกระจัด
สะบิ้งสะบัด รักไป พาใจอ่อน
แค่อยู่แค่เป็น เช่นนี้ สิสังวร
ขอพักผ่อน ห่างรัก สะบักสะบอม
เรื่องรักนี้ มีเห็น เป็นแตกเป็นต่าง
จะเยื้องจะย่าง หวั่นไหว ไร้เพลงกล่อม
ผ่านวันผ่านคืน ตื่นเช้า เฝ้าประนอม
เพื่อความพร้อม หวังว่า จะเจอจะจริง
ลีลารัก อ่อนหัด จะจัดจัดจะเสริม
ต้องแต่งต้องเติม เวลา สรรพสิ่ง
ประดุจประหนึ่ง อกข้า ยังประวิง
ขออยู่นิ่ง พักใจ ผ่อนคลายผ่อนพัก
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
2128
