25 สิงหาคม 2552 02:07 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ก่อน จะต้องจากกันในวันนี้
ก่อน เคยมีบทกลอนอักษรแก้
ก่อน เคยทักทายกันเริ่มผันแปร
ก่อน เพียงแค่ความหลังครั้งวันวาน
จะ ต้องจากกันสักวันหนึ่ง
จะ ต้องถึงที่สุดจุดผันผ่าน
จะ ต้องพรากจากไกลไปตามกาล
จะ ต้านทานอย่างไรในเวลา
ต้อง จากกันวันหนึ่งเมื่อที่
ต้อง พบมีสุขทุกข์คลุกเคล้าค่า
ต้อง ได้เห็นเช่นนี้ทุกชีวา
ต้อง รู้ว่าชีวิมิแน่นอน
จาก กันไปไกลตาเวลาเคลื่อน
จาก วันเดือนเลือนเป็นปีเก่ากอ่น
จาก วันนี้หลายอย่างต่างสะท้อน
จาก บทกลอนจากจิตลิขิตไว้
กัน อย่างไรได้เพียงขณะหนึ่ง
กัน ก่อนจึงดีกว่ามาแก้ไข
กัน เสมือนเพื่อนเพรียกเรียกจากใจ
กัน จากไปไกลตาอย่าลืมกัน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๒
21 สิงหาคม 2552 17:15 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ชีวิต ที่ผันผ่าน
พ้นรอบกาล มิแน่นอน
อาจมี สิสั่นคลอน
ถึงบทตอน เมื่อวายปราณ
เกิดแก่ เจ็บและตาย
มีเรียงราย ทั่วทุกบ้าน
ไทยเทศ อวสาน
เพียงวันวาน ที่ผ่านเลย
มิอาจ จะย้อนกลับ
กาลลาลับ ไปแล้วเอ๋ย
รักชัง หญิงชายเอย
สุดท้ายเฉย เมื่อสิ้นลม
อยากมาก จึงมากทุกข์
คิดว่าสุข จึงสะสม
สุดท้าย กลายเป็นปม
ที่ทับถม จมอามิส
หากจิต ปล่อยวางได้
คืนกลับไป ไม่ยิดติด
กำไร ในชีวิต
สิ้นชีพปิด ทางอบาย
วางเถิด วางทุกสิ่ง
ตามความจริง สิ่งทั้งหลาย
สรรพ-สิ่งมากมาย
ฝากเรียงราย คืนแผ่นดิน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๒
20 สิงหาคม 2552 06:28 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ในระหว่างทางเดินเผชิญโชค
เจอทุกข์โศกมาบ้างต่างสถาน
สุขก็มีพะนอพอประมาณ
หลายรอบกาลผ่านล่วงข้ามช่วงวัย
ออกจากบ้านนานวันมิทันกลับ
มิอาจนับคืนวันผ่านสมัย
แต่ดวงจิตคิดถึงคะนึงสุดใจ
พบเพื่อนใหม่มากมายหว่างรายทาง
ยากจะวางใจมอบในขอบมิตร
ให้สนิทคุ้นเคยเผยความต่าง
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นใจเป็นกลาง
จึงก้าวย่างลำพังอย่างเคยมา
ยิ่งคู่คิดชิดใกล้ยิ่งไกลห่าง
ทักทายบ้างเคยหวงและห่วงหา
แต่จนแล้วแก้วใจอยู่ไกลตา
กาลเวลาแยกให้ไกลจนเลือน
เคยสัมพันธ์มั่นหมายในชีวิต
เพียงความคิดวันเราเสมือน
ดังคู่คิดชิดใกล้ไม่บิดเบือน
แม้เพียงเพื่อนวันนี้เธอมิมอง
จึงดุ่มเดินลำพังเหมือนอย่างเก่า
คำว่า เรา สิ้นไปพาใจหมอง
จะสุขทุกข์อย่างไรใฝ่ประคอง
ชีวิตต้องก้าวไปแม้ใจตรม
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๒
18 สิงหาคม 2552 02:19 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ไม่มีรี่หามาทอรัก
เริ่มหนักเมื่อมีมิเหมือนฝัน
ห่วงหาอาทรออดอ้อนกัน
เริ่มนั้นหวานนักรักผลิบาน
ยามเมื่อเบื่อแล้วอยากแจวจาก
ห่วงมากพาให้ใจฟุ้งซ่าน
อีกฝ่ายไม่ชอบตอบรำคาญ
เนิ่นนานห่างเหินหมางเมินไป
เวลานาทีที่ผ่านพ้น
หลายคนเปลี่ยนผันห่างกันได้
รอบกาลเวลาพาเปลี่ยนใจ
อยากให้หวนคืนกล้ำกลืนนัก
รักได้หน่ายเป็นเห็นมามาก
ยามยากทิ้งให้ใจทุกข์หนัก
เปลี่ยนไปไร้เสียงสำเนียงทัก
เคยภักดิ์กลับร้างเป็นหมางเมิน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๒
15 สิงหาคม 2552 04:53 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
รักใครชอบใครไตร่ตรองแล้ว
ตามแนวหัวใจที่ใฝ่ฝัน
รักนี้บอบบางแต่บางบรรพ์
ต้องหมั่นดูแลมิแชเชือน
รักแล้วชอบแล้วตามแนวหวัง
จิตตั้งมั่นลงตรงไม่เคลื่อน
ก็ลองเปิดดูสู่ใจเรือน
เสมือนอ่านใจในตัวเรา
รักเขารักเราเฝ้าดูจิต
สะกิดเตือนใจใช่ขลาดเขลา
ด้วยรักเจ้าเอยเคยใจเบา
เคยเศร้าโศกมาสุดจาบัลย์
ไตร่ตรองถ้วนถี่วิถีคิด
ใช่วิ่งตามจิตลิขิตฝัน
มีหลักหนักแน่นปึกแผ่นกัน
คงมั่นคงพอจะก่อรัก
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
1537
