25 มิถุนายน 2552 03:09 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เมื่อรักออนไลน์อย่าได้เชื่อ
คิดเผื่อหากไม่สมใจหวัง
ต่างคนต่างใจไกลกันจัง
ยับยั้งใจด้วยช่วยประคอง
อาจจะทักทายไถ่ถามถึง
คำนึงกันบ้างระหว่างสอง
แต่อย่าเพิ่งปักรักใจปอง
อาจนองน้ำตาถ้าไม่จริง
มิได้ใกล้ชิดสนิทสม
เพียงลมปากว่าสรรพสิ่ง
อาจมีคนใกล้ใฝ่แอบอิง
หนุงหนิงคลอเคล้าเราไม่รู้
เปิดโลกออนไลน์ไกลและกว้าง
แต่ห่วงแห่งฝันนั้นสุดกู่
ขนาดเห็นกันหมั่นเฝ้าดู
นอกลู่นอกทางก็ยังมี
คบกันหมั่นทักฝากคำถ้อย
เรียงร้อยแรงใจให้สุขี
เช่นเพื่อนเตือนกันสานไมตรี
เท่าทีเวลาจะอำนวย
จะเป็นคนรักภักดีต่อ
ไว้รอเวลาประสานช่วย
หากยังซื่อตรงคงไม่ซวย
ซื้อหวยสุ่มไปอาจได้เฮ!
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๒
19 มิถุนายน 2552 20:40 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เศรษฐกิจซบเซาเราประหยัด
ลองมาหัดดูหน่อยคอยฝึกฝน
ออกกำลังกายด้วยช่วยผ่อนปรน
อีกลดมลภาวะประดามี
จักรยานขับขี่ดูดีนะ
ผ่อนภาระใช้จ่ายรายวันถี่
เริ่มมากขึ้นตามเงาเท่าทวี
แม้แต่ที่อเมริกาประหยัดกัน
ถ้าทางไกลหิ้วขึ้นรถเมล์ก่อน
เมื่อถึงตอนใกล้ที่ค่อยรี่ปั่น
ออกกำลังกายใจในแต่ละวัน
จะสุขสันต์ทั่วหน้าถ้าทำจริง
ลดมลพิษทั่วไปได้ปลอดโปร่ง
อากาศโล่งน่าอยู่คู่สรรพสิ่ง
โดยเฉพาะเมืองใหญ่ให้ประวิง
ทั้งชายหญิงน่าลองของไม่แพง
รัฐปรับปรุงรถเมล์ให้เท่หน่อย
อย่าปละปล่อยโทรมไปซื้อใหม่แข่ง
ต่างประหยัดงบด้วยช่วยอีกแรง
ดีกว่าแย่งซื้อใหม่เงินไม่พอ
ต้องกู้ยืมต่างชาติมาผัดผ่อน
บ้างตัดทอนเข้าถุงยุ่งหลายต่อ
ยุคประหยัดหัดคิดจิตพะนอ
ตามรอยพ่อหลวงบ้างตัวอย่างมี
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๒
The little's bike
5 มิถุนายน 2552 14:06 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ทีละก้าว ก้าวเดิน ประเมินเท้า
มิเร่งเร้า เกินการณ์ ประมาณช่วง
ทีลำคำ คำข้าว เราทั้งปวง
เคี้ยวด้วยพวง สองแก้ม ยิ้มแย้มพลาง
โบราณสอน เดินดี ทีละก้าว
ยามกินข้าว หนึ่งคำ ย้ำเคี้ยวบ้าง
แล้วค่อยเพิ่ม คำใหม่ จึงใช่ทาง
ถูกตามอย่าง ที่ควร อย่าด่วนพลัน
อุปมา โบราณ ท่านคงเปรียบ
ความราบเรียบ ค่อยเป็น เน้นต่อขั้น
มิใช่ก้าว กระโดด โปรดจำกัน
สิ่งสำคัญ ต่อเนื่อง เป็นเรื่องราว
มิใช่ทำ ทิ้งไว้ ไม่สานต่อ*
แม้จะท้อ ก็ย่าง ต่างสืบสาว
มองให้ทั่ว ตัวอย่าง ต่างครั้งคราว
อยู่อย่างชาว ไทยแท้ แต่โบราณ
เยาวชน รุ่นใหม่ ใจเร็วนัก
เรื่องความรัก มักได้ ใจฟุ้งซ่าน
บทสรุป มักจะ ทรมาน
เพราะมิอ่าน ทบทวน กระบวนความ
อะไรที่ รีบร้อน มักร้อนรุ่ม
ดังไฟสุม แผดเผา จิตเราพล่าม
ทีละก้าว ก้าวไป ในนิยาม
กินก็ตาม ตำรา จะอิ่มเอม
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๕ มิถุนายน ๒๕๕๒
4 มิถุนายน 2552 05:27 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ยามอยู่ใกล้ใจห่วงและหวงเจ้า
ห่างพาเหงาดวงจิตคิดไถ่ถาม
แม้มิอาจกำหนดบทนิยาม
แต่บอกตามตรงนะว่าห่วงจริง
มิรู้หรอกความรักภักดิ์ถนอม
รู้แต่ยอมเธอได้ในทุกสิ่ง
สุดจะหวงห่วงหาใจประวิง
ห่างไกลยิ่งถวิลอาจิณกาล
มิรู้นะอะไรพาให้หวง
ฤทัยห่วงคำนึงถึงทุกด้าน
มิเห็นหน้าเสียงส่งคงชื่นบาน
ทรมารยามไกลห่วงใยเธอ
ห่วงไปทั่วกลัวเธอเผลอดวงจิต
ห้วงความคิดส่งใจให้เสมอ
มิรู้ว่าบุพเพเห่มาเจอ
หรือว่าเพ้อเพราะจิตคิดไปเอง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓ มิถุนายน ๒๕๕๒
2 มิถุนายน 2552 06:03 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
โลกนี้ช่างอัศจรรย์ทุกวันนี้
ตึกสูงมีใหญ่โตดูโก้หรู
มีถนนกว้างใหญ่ให้เชิดชู
บุคคลอยู่ชุลมุนทั้งวุ่นวาย
บ้านหลังใหม่ไม่มีสุขจริงแท้
หมอดีแต่โรคากลับหลากหลาย
ยาก็ดีมีมากหลากเรียงราย
มีจำหน่ายจ่ายแจกแลกเปลี่ยนกัน
ช่างประหลาดอัศจรรย์ต่อฉันนัก
ทำงานหนักเก็บออมถนอมขวัญ
หวังสบายภายหน้าจึงฝ่าฟัน
อัศจรรย์เหนื่อยหนักรักลอยลม
บ้างก็ไปถึงโลกพระจันทร์สวย
แต่งงงวยโลกนี้มีขื่นขม
มองไม่เห็นหนทางอย่างรื่นรมย์
เหมือนกับงมงายอยู่ดูแปลกนัก
พิชิตห้วงอวกาศอันไกลโพ้น
ความอ่อนโยนห้วงใจมิใฝ่ฝัก
รายได้สูงจ่ายมากยากพิทักษ์
อาหารหลักหลากหลายอนามัยทรุด
อำนาจเงินที่ว่ามีค่ายิ่ง
แท้ที่จริงคืออะไรในที่สุด
ลมหายใจดับดิ้นสิ้นกลยุทธ
ทุกสิ่งหยุดจบลงตรงวายปราณ
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ มิถุนายน ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
1089
