7 พฤษภาคม 2552 16:27 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
จำได้ไหมในคำที่ถามเอ่ย
เหมือนคุ้นเคยอยู่นะถ้าจะถาม
แต่ห่างกันนานปีมิติดตาม
อาจถึงยามลืมบ้างในบางที
คนแก่แล้วแก่ต่อก็คงรู้
จะยังอยู่อย่างไรมิใช่ที่
อยากจะอยู่อย่างเก่าเท่าที่มี
แต่เวลานาทีสิพาไป
อยากจะหยุดเวลาปลายฟ้ากว้าง
อยู่ระหว่างความฝันอันสดใส
ยังเข้มแข็งแกร่งกล้ากายาใจ
มิทันไรเปลี่ยนผันตามวันคืน
แม้ความจำกำหนดบทวิถี
ก็ยังมีเลือนลางยั้งยื้อฝืน
แต่มิอาจรั้งไว้ให้หยัดยืน
ทุกเช้าตื่นเติมแต่แก่ชรา
ขอโทษทีที่เลือนเพื่อนไปบ้าง
บนก้าวย่างต่างกันฝันใฝ่หา
เนิ่นนานนับเดือนปีที่จากลา
กว่าจะมาพบกันจนฉันลืม!
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๗ พฤษภาคม ๒๕๕๒
7 พฤษภาคม 2552 01:33 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ไข้หวัดร้ายกลายเป็นมัจจุราช
เข้าอุกอาจพรากชนม์คนไปทั่ว
น่าอนาถ หวัดหมู ไม่รู้ตัว
เคยยิ้มหัวกลับเศร้าเคล้าน้ำตา
ครู Judy Trunnell" เปลวเทียนส่อง
เคยงามผ่องต้องตายให้หวนหา
ทิ้งลูกน้อยแรกเกิดเพียงสัปดาห์
ทารกาศิษย์น้อยรอคอยครู
เธอพักรักษาตัวเพื่อคลอดลูก
แต่มาถูกหวัดไข้ใหญ่โจมจู่
ฝรั่งเรียกทั่วไป Swine Flu"
หมอเพิ่งรู้แก้ได้ไม่ทันการณ์
ครูสาวสวยม้วยมรณ์นอนแน่นิ่ง
มิไหวติงด้วยวัยสามสิบสามผ่าน
เขียนบทกลอนส่งห้วงดวงวิญญาณ
น่าสงสารชีวิตอนิจจัง
Harlingen" เป็นเมืองที่เธออยู่
Swine Flu" ฉุดไปมิได้สั่ง
อยู่ Texas" รัฐใหญ่ไม่จีรัง
มิอาจยั้งชีวี จูดี้ มา
ประกาศปิดโรงเรียนสัปดาห์หนึ่ง
ด้วยคำนึงเด็กน้อยด้อยเดียงสา
ไวรัสจาก เม็กซิโก โผล่อเมริกา
หวังไว้ว่าโรคร้ายไม่ลุกลาม
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๖ พฤษภาคม ๒๕๕๒
3 พฤษภาคม 2552 00:54 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ภาษาไทยหลายหลากมากคำศัพท์
ยากจะนับคณาดาดาษหลาย
ดุจพฤษาคละสีที่เรียงราย
พร้อมพริ้มพรายสะพรั่งดังดาวเดือน
การเขียนกลอนป้อนคำให้สัมผัส
หวังจะจัดเรียงคำลึกล้ำเฉือน
เป็นคำคมคมคำช่วยย้ำเตือน
วานบอกเพื่อนตรวจทานอ่านให้ดี
ก่อนจะพิมพ์ต่อหน้าสาธารณะ
สื่อสาระจากจิตคิดถ้วนถี่
บางคำเป็น สันสกฤต ติด บาลี
มักมากมี จีน เขมร เห็นปะปน
บ้านกลอนไทยใช้เป็นเช่นที่ฝึก
ควรตรองตรึกให้มั่นหมั่นฝึกฝน
โบราณกลอนก่อนมีที่น่ายล
ลองสืบค้นคำศัพท์จับประเด็น
พจนานุกรมฯ บ่มเพาะศัพท์
ลองหยิบจับตรวจทานอ่านให้เห็น
คำถูกผิดคิดทวนสอบสวนเป็น
วอนใจเย็นอ่านทวนอย่าด่วนเกิน
อีกสำคัญฉันทลักษณ์หลักกลอนกาพย์
ต้องรับทราบเอาไว้ไม่ขัดเขิน
ใช่เขียนเพียงเสี่ยงเล่นเน้นเพลิดเพลิน
ลองประเมินดูก่อนอย่าร้อนไป
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒
1 พฤษภาคม 2552 19:39 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เพียงรู้จักทักทายยามใจเหงา
เพียงแบ่งเบารู้สึกส่วนลึกบ้าง
เพียงรับรู้ในกรอบปลอบใจพลาง
เพียงก้าวย่างมีใครให้คำนึง
เพียงรู้จักทักทายยามใจเหงา
เพียงแบ่งเบาภาระคราหนักอึ้ง
เพียงยืมเงินเขินขาดอาจรำพัง
เพียงครั้งหนึ่งเหลียวแลแค่นี้เอง
เพียงเขียนกลอนผ่อนคลายให้หายเหงา
เพียงมองเขาเราไปใช่อวดเก่ง
เพียงให้เห็นเช่นนี้ที่บรรเลง
เพียงซ้อมเพลงชีวิตลิขิตทวน
เพียงเขียนกลอนผ่อนคลายให้หายเหงา
เพียงใฝ่เฝ้าบอกจิตคิดสอบสวน
เพียงหักห้ามหัวใจในกระบวน
เพียงรัญจวนหัวใจระบายความ
เพียงเท่านี้ที่เป็นเฉกเช่นฉัน
เพียงผ่านวันและคืนฝืนหักห้าม
เพียงมองดูสู้ทนบนนิยาม
เพียงติดตามฝันใฝ่ให้ชีวิน
เพียงเท่านี้ที่เป็นเฉกเช่นฉัน
เพียงบอกกันสักนิดจิตถวิล
เพียงไกลบ้านนานนักจากแผ่นดิน
เพียงให้ยินและชมลมหายใจ
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ พฤษภาคม ๒๕๕๒