3 เมษายน 2552 04:06 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
มองเส้นทางทอดไกลสุดปลายฟ้า
รอคนกล้าก้าวเดินเผชิญผ่าน
อาจจะไม่ราบเรียบเนียบเนียนตระการ
อีกกันดารอยู่บ้างระหว่างทาง
มีมรรคาให้ก้าวสืบสาวต่อ
ดีกว่าท้อแท้จิตคิดหม่นหมาง
จะกี่ยุคสุขปนทนทุกข์พลาง
ช่วงระหว่างชีวิตลิขิตบรรเลง
ยิ่งอยู่ไกลไทยแลนด์แสนลำบาก
ยามทุกข์ยากปัญหามาข่มเหง
ต้องยืนหยัดหัดตนด้วยตนเอง
มิใช่เก่งแต่ต้องประคองตน
เขียนกลอนกานท์ผ่านใจให้ฉุกคิด
ว่าชีวิตมิง่ายให้ฝึกฝน
รวมความหวังตั้งใจใฝ่อดทน
สู้ตั้งต้นวันนี้พอมีทาง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒ เมษายน ๒๕๕๒
2 เมษายน 2552 14:53 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
"ดอกเข็ม" ผ่อง "น้องกานต์" มอบผ่านถ้อย
ตั้งใจร้อยอักษรเป็นกลอนขวัญ
อ่านแล้วให้ได้ยิ้มพิมพ์ใจพลัน
ดอกเข็มนั้นมีค่าน่าสนใจ
สัญลักษณ์หลักแหลมแจ่มความคิด
บอกถึงจิตแจ้งชัดฝึกหัดได้
อีกบ่งบอกปัญญาพาก้าวไกล
นิยมไหว้ครูด้วยอำนวยคุณ
ปลูกดอกเข็มหน้าบ้านโบราณบอก
ช่วยสำรอกสิ่งร้ายหายเคืองขุ่น
ใช้บูชาศักดิ์สิทธิ์ฤทธิบุญ
ช่วยค้ำจุนเจ้าบ้านสราญรมย์
กลิ่นมิหอมเหมือนไม้ทั่วไปดอก
แต่อยากบอกมีค่าราคาสม
ขอบใจที่ "เพียงพลิ้ว" มอบไว้ชม
บอกพี่บ่มปัญญาพัฒนาตน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒ เมษายน ๒๕๕๒