2 มีนาคม 2551 01:44 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ลมทะเลซัดสาดหาดทรายขาว
ฟ้าสกาวสดใสให้โลกสวย
สุริยาทอแสงแยงระรวย
คลื่นทะเลซัดสาดสะอาดตา
ลมทะเลแผ่วผิวปลิวลมล่อง
คิดถึงคราวเราสองประคองค่า
เดินเคียงคู่ชูชื่นรื่นอุรา
ยิ้มเริงร่าหยอกล้อฉอเลาะกัน
ลมทะเลพัดพริ้วปลิวผิวผ่าน
เราสนานสนุกไร้ทุกข์ผัน
อยากหยุดโลกใบนี้ที่ตรงนั้น
คืนและวันหยุดอยู่เราคู่เคียง
ลมทะเลพัดโบกโยกใจไหว
พาหัวใจระรื่นฉ่ำชื่นเสียง
คลื่นทะเลสาดซัดผลัดลำเลียง
ส่งสำเรียงธรรมชาติดาดาษชม
ลมทะเลไล้โลมลูบจูบผ่านผิว
พาใจหวิวเมื่อคราลาขืนข่ม
ด้วยคำนึงตรึงตราคราภิรมย์
คงระทมหากไปไกลต่างแดน
ลมทะเลเห่กล่อมถนอมขวัญ
ช่างเสกสรรให้เราเฝ้าหวงแหน
เห็นทะเลคราใดใจห่วงแฟน
เคยรักแน่นแนบทรวงห่วงยามไกล
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ มีนาคม ๒๕๕๑