20 กันยายน 2550 00:36 น.

บันทึก-ความหวัง-กำลังใจ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

อันความหวังตั้งไว้ในชีวิต
เพื่อลิขิตเส้นทางหว่างวิถี
เป็นแรงใฝ่แรงฝันแต่วันนี้
ทำหน้าที่ของเราอย่าเหงาใจ

สู้ต่อไปในวันอันผ่านพ้น
แต่ละคนก็ทำตามจิตใฝ่
เรานั้นต่างย่างก้าวเข้าเส้นชัย
แล้วแต่ใครจะฝันตามครรลอง

เราอาจร่วมเรียงฝันสร้างสรรค์ต่อ
ร่วมพะนอร้อยฝันมั่นเราสอง
หากความฝันนั้นตรงคงประคอง
ร่วมเกี่ยวดองสักวันฝันเป็นจริง

หากมิใช่ก็เป็นเช่นน้องพี่
อย่าได้มีเคืองโกรธโทษสรรพสิ่ง
เพียงเราสองครองฝันนั้นไม่ทิ้ง
จะเป็นมิ่งมงคลดลพลัง

อันความรักไม่เลือกชั้นวรรณะ
อิสระหัวใจใฝ่และหวัง
รักด้วยมุ่งสุขให้ไม่ปิดบัง
รักช่วยยั้งความทุกข์อย่าลุกลาม

อีกยินดีที่เห็นเธอเป็นอยู่
ยืนหยัดสู่วิถีมิมองข้าม
คุณความดีที่สร้างอย่างงดงาม
จะติดตามคุ้มครองกั้นผองภัย

.............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๙ กันยายน ๒๕๕๐

ความหวังและกำลังใจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกคน หากไม่มีควรสร้างให้มี เมื่อมีแล้ว ก็ควรรักษาไว้เป็นพลังสร้างสรรค์ในแต่ละวันต่อไป หากพบเจอคนที่เห็นว่าควรจะมอบให้ ก็ควรมอบไว้ แต่ไม่ถึงหวังสิ่งตอบแทน เพราะเมื่อเธอเห็นคุณค่า และมีความหวัง-กำลังใจพอ เธอก็จะหยิบยื่นคืนให้เราเท่ากับใจที่เธอมีเองล่ะ

ขออภัย ที่เจ้าของกระทู้ไม่อาจตอบข้อความในกระทู้ได้ จึงทำได้ดีที่สุดเพียง การเข้ามาอ่าน และเก็บความทรงจำดี ๆ ไว้ในใจเท่านั้น ขอบคุณ/ขอบใจ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ผ่านมาแสดงความคิดเห็นร่วมกัน

1701

love

comment

19 กันยายน 2550 02:14 น.

"ชัยชนะ"

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

ชนะตนเป็นดีนี้คำปราชญ์
ผู้ฉลาดแนะไว้ให้ฝึกฝน
ชนะอื่นหมื่นแสนแคว้นสากล
มิแยบยลเท่าชนะปวงอบาย

โลภโกรธหลงคงอยู่คู่โลกนี้
เราจะมีชีวิตหรือห่างหาย
ก็เสื่อมสูญสิ้นตามความวางวาย
เรามุ่งหมายสิ่งใดในชีวิต

ความชนะโลภโกรธหลงในสงสาร
จะเป็นการชนะตนฝึกฝนจิต
ชนะแล้วแวววับกระชับมิตร
หากมิจิตเว้นโลภโกรธหลงใด

หากหอบโลภโกรธหลงไว้คงหนัก
มิผ่อนพักด้วยจิตคิดการใหญ่
อยากจะมีเคืองโกรธโทษใกล้ไกล
แต่หัวใจเรานี้มิตรวจตรา

ความชนะกล้าหาญชาญฉลาด
ตามคำปราชญ์ชี้ไว้ในคุณค่า
"ชนะตนเป็นดี" นี้สัจจา
จะพึ่งพาตนได้ไม่อับจน

ชนะไม่ก่อเวรอยู่เย็นสุข
ห่างกองทุกข์วุ่นวายทำใจหม่น
คือชนะโลภโกรธหลงตรงกมล
จะเป็นน่าคบพบเป็นบุญ

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๘ กันยายน ๒๕๕๐

1009

love

comment

17 กันยายน 2550 21:55 น.

"พอ"

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

เศรษฐกิจพอเพียง 
เพื่อพอเลี้ยงปากและท้อง 
ที่ยังคงหิวพร่อง 
ทั้งพี่น้องและผองชน 

เดินตามคำพ่อหลวง 
ที่ทรงห่วงทรงฝึกฝน 
ปัดเป่าความทุกข์ทน 
จึงทรงสนพระทัยทำ 

ดำริเพื่อปวงราษฎร์ 
พร้อมประกาศคำปราชญ์ล้ำ 
พระองค์ก็ทรงนำ 
พระบาทย่ำตามคันนา 

ทรงเป็นพ่อเกษตร 
ผู้วิเศษและทรงค่า 
ศูนย์รวมใจประชา 
ทั่วธาราสยามินทร์ 

................. 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๑๗ กันยายน ๒๕๕๐

1066

love

comment

17 กันยายน 2550 06:34 น.

รักคนมีเจ้าของ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

ความรักเอยเชยชื่นแล้วลื่นไหล
ยากห้ามใจทั้งรู้อยู่เต็มอก
เขามีคู่อยู่เคียงเสียงสาธก
ใจยังวกวนหาและอาวรณ์

ยากจะหักห้ามจิตคิดไฉน
เมื่อหัวใจผูกพันรั้นไม่ถอน
รู้ว่าผิดจิตใจใฝ่อาทร
แม้จะนอนร้องไห้ไม่อาจวาง

ความผูกพันมั่นหมายใจดวงจิต
ที่ใกล้ชิดสัมพันธ์นั้นยากห่าง
ด้วยฝันใฝ่ใจรวมร่วมแนวทาง
มิอาจร้างลาไกลทำไงดี

รู้ว่าผิดจิตยังคงฝังแน่น
แม้เป็นแฟนสำรองของคนที่
มีเจ้าของครองอยู่คู่ชีวี
อยากจะหนีแต่ใจใฝ่หาเธอ

..................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๖  กันยายน  ๒๕๕๐