31 สิงหาคม 2550 22:00 น.

ที่นี่มีเพื่อน

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

ยามใจเหงาเศร้าจิตคิดไม่ออก
อยากจะบอกด้วยใจให้มาสู่
บ้านกวีมีเพื่อนเตือนค้ำชู
แหล่งเรียนรู้ชีวันตระการตา

ด้วยต่างคนบนโลกอันกว้างใหญ่
สื่อความในดวงจิตพินิจค่า
ผ่านร้อนฝนทนหนาวร้าวอุรา
สู้ชีวาล้มลุกฉุกใจคิด

มาเถิดนะอย่าเศร้าหงอยเหงาอยู่
เปิดใจสู่ภาษาพาพิจิตร
เสกสรรถ้อยร้อยเรียงสำเนียงชีวิต
ร่วมลิขิตอักษรเป็นกลอนกานท์

เมื่อยามท้อก็ยังนั่งเป็นเพื่อน
กลอนเสมือนความในจากใจผ่าน
วางถ้อยคำย้ำชี้ดังนิทาน
มาลองอ่านจะเห็นความเป็นไป

เมื่อสนุกสุขชื่นคืนหรรษา
เจรจาผ่านถ้อยร้อยเรียงใส่
เมื่อยามทุกข์จุกอกอย่าตกใจ
จดจำไว้ที่นี่มีคนฟัง

เล่ามาเถิดเพื่อนจ๋ามาแลกเปลี่ยน
เหมือนห้องเรียนภาษายกมาตั้ง
เรายินดีต้อนรับทราบหรือยัง
มามานั่งตรงนี้สิเพื่อนรัก

........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๐

1215

love

comment

29 สิงหาคม 2550 13:59 น.

อยู่ดีสบายนะ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

อยู่ดีสบายนะ
มีภาระก็ทำไป
ตามแต่ละเงื่อนไข
เพียงตั้งใจทำให้ดี
 
ความหวังยังไกลโพ้น
จะกระโจนก็ใช่ที่
ค่อยไปในวิธี
ขอเพียงมีกำลังใจ 
 
ฟังเพลงเหงาเศร้าจิต
เปลี่ยนสักนิดฟังเพลงใหม่
เพลงดีมีถมไป
ฟังแล้วให้ใจชื่นบาน
 
จมปลักกับความเจ็บ
จะยิ่งเหน็บหักห้าวหาญ
เหลือความทรมาน
ก่อรำคาญเผาผลาญทรวง
 
เราเจ็บกันมามาก
ผ่านความยากมาหลากช่วง
เกินกว่าความห่วงหวง
ผ่านหุบห้วงความน้อยใจ
 
จากนี้เข้มแข็งนะ
มุมานะลุกขึ้นใหม่
ชีวิตจะก้าวไป
ฝันและใฝ่ดังใจจง

.......................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๙  สิงหาคม  ๒๕๕๐

1115

love

comment

25 สิงหาคม 2550 04:52 น.

รักเรา

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

รักษากายวาจาใจเสมอ 
เพื่อพบเจอสิ่งดีที่เฝ้าฝัน 
แม้มิอาจประสบพบเจอกัน 
เราก็มั่นใจว่ารักษาตน 

มิมีใครสมบูรณ์เพิ่มพูนสุข 
โดยไร้ทุกข์ภัยพาลหมั่นฝึกฝน 
เพราะบกพร่องต้องตักเตือนกมล 
ความเป็นคนฝึกได้ใจรักจริง 

เริ่มต้นที่เริ่มปรับรับผิดชอบ 
ในเขตขอบของตนมงคลยิ่ง 
บอกใครเขาเฝ้าย้ำพร่ำอย่าทิ้ง 
น้อมนำสิ่งดีนั้นแบ่งปันใจ 

ใจของเราเฝ้าฝึกนึกให้ออก 
แม้จะบอกคืนอื่นหมื่นไกลใกล้ 
หากมิอาจบอกตนฝึกฝนไว้ 
ก็เหมือนไร้ค่าเลือนมิเตือนตน 

........................ 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๐