13 กรกฎาคม 2550 12:35 น.

ใจหนอใจ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

Sub12.jpg
จะอยู่ไหนในจิตยังคิดถึง
ห้วงคำนึงยังมีมิรู้หาย
แม้ว่าจะปวดเจ็บเหน็บปางตาย
ก็ยังหมายรักเธอเสมอใจ

บางครั้งก็ท้องงพะวงหนัก
ด้วยพิษรักจึงเป็นเช่นนี้ได้
ก่อนหน้านี้แกร่งกล้าปัญหาใด
มิหวั่นไหวหยัดยืนตื่นรู้ตัว

มาวันนี้แน่นอกวิตกจิต
คร่ำครวญคิดเรื่องเก่าเฝ้าย้ำทั่ว
แปลกประหลาดอัศจรรย์วันมืดมัว
ฟ้าสลัวยังมีแจ้งแสงสุรีย์

แต่ดวงจิตคิดไงก็ไม่สร่าง
มิกระจ่างในจิตคิดถ้วนถี่
ยังเวียนวนปนความร้าวฤดี
เป็นอย่างนี้ทรมานเกินบรรยาย

..................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๓  กรกฎาคม  ๒๕๕๐				
11 กรกฎาคม 2550 14:53 น.

เหงาจัง!

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

36-20041028132555.jpg

รู้สึกเหงาเหงาจังตั้งแต่เช้า 
มีใครเข้ามาบ้างทางสายเปลี่ยว 
หรือมีฉันดั้นด้นอยู่คนเดียว 
จ้องแลเหลียวหน้าหลังยังเงียบงัน 

แวะทักทายกันบ้างระหว่างก้าว 
นำเรื่องราวเก่าก่อนย้อนความหลัง 
หรือจำเรื่องมุ่งหมายในชีวัน 
ปัจจุบันก็ได้ใครเล่าที 

เจ้าของบ้านวรรณกรรมฯ ย่ำต๊อกแต๊ก 
ยังคิดแก๊กไม่ออกยอกแล้วนี่ 
เดินกลับไปกลับมาเหว่ว้ามี 
ใครแถวนี้ช่วยบ้างอย่าร้างลา 

............................... 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๐ 

				
8 กรกฎาคม 2550 22:04 น.

พบเพื่อพราก-จากเพื่อเจอ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

^๐^ พบเพื่อพรากจากเพื่อเจอเสมอเพื่อน
โปรดย้ำเตือนจิตใจให้อาจหาญ
แม้มิอาจคาดหวังตั้งประมาณ
คืนวันผ่านขอให้ใฝ่รักตน

^๐^ โลกเรานี้หาใครเข้าใจยาก
พึงเพียรพากไว้เผื่อเมื่อสับสน
รักตนก่อนย้อนดูชูกมล
หาใช่คนเห็นแก่ตัวดังทั่วไป

^o^ การรักตนคือการสร้างสรรค์สิ่ง
อันเป็นมิ่งมงคลดลจิตใฝ่
ทำหน้าที่ที่เห็นอย่างเย็นใจ
ฝึกเอาไว้ประจำสำคัญนัก

^o^ ยากจะหาคนเก่งบรรเลงถ้อย
ชาญเรียงร้อยกวีมีอกหัก
ป้อนคำหวานผ่านจิตพิชิตรัก
เมื่อใจปักแม้มั่นก็หวั่นเอน

^o^ เมื่อมิได้ครอบครองดังปองจิต
ก็ให้คิดปล่อยวางกลางใจเด่น
รักเมตตากรุณาปรานีเน้น
อาจห่างเว้นเวรภัยผูกไมตรี

.................................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๗  กรกฎาคม  ๒๕๕๐				
6 กรกฎาคม 2550 11:34 น.

อิสระ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

liberty.jpgกินให้อื่มยิ้มให้ชื่นตื่นให้สุข
ไร้เรื่องทุกข์เวียนวนปนวิถี
คลายกังวลน้อยใหญ่ให้เสรี
อิสระเท่าที่ฤดีปอง 

วันสำคัญเช่นนี้ปีละครั้ง
มีพลังแกร่งกล้าหน้าใสผ่อง
อิสระด้วยรู้สู่ใจครอง
มิเกี่ยวข้องกังวลให้หม่นมัว 

อิสระแท้จริงสิ่งในโลก
เว้นทุกข์โศกวุ่นวายสลายชั่ว
สั่งสมสิ่งดีงามติดตามตัว
มิหลงยั่วยุใดในโลกา 

ใจเว้นจากบาปกรรมมิทำก่อ
เฝ้าพะนอคุณธรรมอันล้ำค่า
ลดโลภโกรธหลงด้วยปัญญา
ยอดชีวาอิสระรู้ละวาง

......................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๖  กรกฎาคม  ๒๕๕๐				
2 กรกฎาคม 2550 03:53 น.

กาลเวลา

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

reader.jpgกาลเวลาผ่านไปไม่ย้อนกลับ
บ้างครั้งนับคืนวันที่ผ่านล่วง
บ่อยครั้งเจ็บปวดร้าวเข้าถึงทรวง
บ่อยครั้งช่วงโชตการผ่านเวลา
 
กาลเวลาผันผ่านม่านชีวิต
บ้างวิจิตรบ้างข้องย้อนมองค่า
สิ่งที่ผ่านพ้นไปไม่หวนมา
แต่ทว่างเป็นแนวแววให้รู้
 
คืนและวันผ่านพ้นบนก้าวย่าง
ในระหว่างชีวิตลิขิตสู่
ความใฝ่ฝันมั่นหมายปลายฤดู
ยังต่อสู้ต่อท้อฝ่าฟัน
 
ย้อนดูลมหายใจในวันนี้
ยังพอมีให้เห็นเป็นมิ่งขวัญ
ลมหายใจเข้าออกบอกชีวัน
สารพันเรื่องราวผ่านเข้ามา

..............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑  กรกฎาคม  ๒๕๕๐				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก