30 พฤษภาคม 2550 14:44 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
วันเพ็ญขึ้นสิบห้าค่ำวิสาขะ
เราควรจะน้อมธรรมนำฝึกฝน
ตามแบบพระสัมมาทศพล
ปราชญ์สากลของโลกพ้นโศกจริง
วิสาขมาสเดือนหกขอยกกล่าว
ถึงเรื่องราว "ประสูติ" ผู้ยอดยิ่ง
"ตรัสรู้" วิสาขมาสปราชญ์อ้างอิง
สละทิ้งสังขาร "ปรินิพพาน" วาง
ประสูติ มาบรรเทาความเศร้าโศก
แสดงธรรมพ้นโลกวิโยคสร่าง
ด้วยบำเพ็ญบุญไว้ในแนวทาง
เกิดมาสร้างศีลธรรมนำวิญญาณ
ตรัสรู้ อนุตตรธรรมนำสอนสั่ง
เพื่อยับยั้งโลภหลงในสงสาร
หักโกรธาบ้าบิ่นสิ้นสิ้นดวงมาน
จิตเบิกบานด้วยธรรมที่ค้ำจุน
ปรินิพพาน นานแล้วเพริดแพร้วอยู่
สัพพัญญูรู้แจ้งจึงแจงหนุน
"ปริยัติ" "ปฏิบัติ" หัดให้คุ้น
จะอิ่มอุ่นในธรรมพระสัมมา
หากพุทธบริษัทฝึกหัดพร้อม
รวมจิตน้อมหลักธรรมย้ำคุ้นค่า
"ปฎิเวธ" โชติช่วงล่วงเวลา
วันวิสาข์นี้มิเปล่าดาย
..............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๐
30 พฤษภาคม 2550 03:11 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เจ้านกยักษ์ ปักษา ทะยานล่อง
ผ่านทั่วท้อง นภา พาหวั่นไหว
เหินลัดฟ้า มหาสมุทร สุดยาวไกล
บินนำไป ไกลแท้ ชะแง้มอง
ใครจะเกลียด หรือชัง มิยั้งหยุด
ทะยานรุด เร็วไว ไปเที่ยวท่อง
หากจะโทษ โกรธขึ้ง หนึ่งใจน้อง
คงเพราะผอง กรรมเก่า เขามาทวง
เหินห่างกัน ไกลลับ มินับได้
สุดอาลัย ยิ่งนัก ด้วยรักห่วง
แต่จำใจ จรจาก พรากแดดวง
แม้จะหวง อาลัย จำใจจร
วาสนา พเนจร รอนแรมห่าง
สุดอ้างว้าง วังเวง เคว้างคว้างก่อน
หวังใจว่า จะกลับ มาเนานอน
ถิ่นมารดร บิดา ข้ามิลืม
..............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๐
29 พฤษภาคม 2550 02:32 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ขออภัยความผิดพลาดที่อาจเอื้อม
เกือบตกเงื้อมผาชันประจัญหน้า
ขาดสติตริตรองต้องระอา
อนิจจาจริงแท้พ่อแม่เอย
ลูกพ่อแม่แย่จริงจึงถูกติ
ด้วยอาจริล่วงเกินเพลินคำเอ่ย
เหมือนมิดูสถานะดั่งละเลย
ขอเปิดเผยขมาถ้าล่วงเกิน
ขอคุณพระรัตนตรัยแก้วใสผ่อง
ได้โปรดส่องปัญญาข้าหกเหิน
ให้สติพินิจย้อนก่อนข้าวเดิน
สัมปชัญญะมาประเมินให้เดินตรง
ด้วยข้าหลงตนเองเบ่งเกินศักดิ์
จึงถูกหักหน้าเจ็บเหน็บใจหลง
ข้าสำนึกตรึกตรองมองแล้วปลง
ข้านี้คงแย่เกินเพลินพร่ำจริง
.................................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๐
26 พฤษภาคม 2550 08:30 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
สุขสันต์วันเกิดนะคนดี
ผ่านอีกปีแล้วนะอย่าร้องไห้
คิดและหวังตั้งต่อก่อสิ่งใด
จะคบใครใคร่ครวญทบทวนดู
อันความหวังตั้งไว้ให้สร้างสรรค์
พร้อมมุ่งมั่นหมั่นเดินเผชิญสู้
ความผิดหวังเก่าเอาเป็นครู
เพื่อก้าวสู่ชีวิตวิจิตรา
พบปัญหาอุปสรรคมากขวากหนาม
พยายามไตร่ตรองสอดส่องว่า
มีต้นสายปลายเหตุแต่ใดมา
สร้างสรรค์ค่าชีวิตด้วยจิตตน
หากวันใดใจล้าและท้อหนัก
ย้อนถึงหลักความหวังครั้งดั้นด้น
ออกจากบ้านแม่พ่อก่อกมล
เพื่อฝึกฝนฝักใฝ่ให้สมปอง
............................
บ้านวรรรกรรมคนตัวเล็ก
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๐
15 พฤษภาคม 2550 06:30 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ช่างเป็นวันเงียบเหงาคนเศร้าจิต
ใคร่ครวญคิดคำนึงถึงวันก่อน
ได้แต่เหงาเศร้าจิตคิดอาวรณ์
ทั้งทอดถอนหัวใจในเวลา
โตอีกปีแล้วเราเจ้าตัวเล็ก
มิใช่เด็กเหมือนก่อนดอนเดียงสา
อยากจะร่ำร้องไห้ไร้น้ำตา
อนาถาชีวิตอนิจจัง
ความผูกพันมั่นหมายในวันเก่า
ไม่เหลือเงาความฝันฉันเคยหวัง
แม้จะพร่ำรำพันวันร้อยครั้ง
ฟื้นความหลังกี่หนก็จนใจ
เช้านี้ช่างวังเวงเคว้งคว้างนัก
อยากจะทักสักคนบนทางใฝ่
ยิ่งถวิลจินตนายิ่งอาลัย
จิตร่ำไห้กู่ก้องร้องเรียกเธอ
------------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๐