23 เมษายน 2550 16:50 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ได้รับรู้เช้าเย็นว่าเป็นสุข
แม้มีทุกข์ปนบ้างเพียงบางส่วน
ให้คำนึงถึงวันก่อนย้อนทบทวน
จิตเฝ้าหวนคำนึงถึงวันวาน
วันและคืนตื่นมาเจรจาสู่
บอกให้รู้เรื่องราวเรากล่าวขาน
มิเสแสร้งแกล้งใดให้รำคาญ
เราผสานความฝันผ่านวันคืน
โอ้แก้วใจในวันที่ฉันห่าง
สุดอ้างว้างหัวใจในยามตื่น
แม้จะนอนผ่อนพักหนักกล้ำกลืน
บ้างสะอื้นกับฝันอันลอยลม
โอ้แก้วจ๋าอย่าข้องหรือร้องไห้
จงก้าวไปตามทางอย่างเหมาะสม
มองให้เห็นเป็นจริงสิ่งนิยม
แม้จะล้มจงลุกปลุกหัวใจ
______________
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๓ เมษายน ๒๕๕๐
21 เมษายน 2550 18:54 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ความจริงแท้แน่นอนนอนแน่แน่
ต่างกันแต่ช้าไวไม่อาจเห็น
แม้เห็นหน้าคราสายบ่ายคล้อยเย็น
ความเคยเป็นลับหายตายมาแทน
ความจริงหนึ่งซึ่งมีที่ในจิต
มิอยากปิดบังไว้เหลือใจแสน
มิอาจบอกความในใจคับแค้น
จึงจุกแน่นในอกอยากยกวาง
แม้มาดว่าจะปิดมิมิดดอก
จึงควรบอกตามควรทบทวนต่าง
เมื่อยังเป็นปุถุชนบนเส้นทาง
พลั้งผิดบ้างถูกด้วยช่วยเจรจา
หากมีสิ่งจริงใดมิได้บอก
มิใช่หลอกปิดไว้ให้กังขา
แต่ด้วยเหตุเลยผ่านเนิ่นนานมา
อยากบอกว่าขอโทษอย่าโกรธเคือง
โอ้ความจริงเป็นสิ่งมิดายดอก
แต่คนบอกอาจตายหากไม่เปรื่อง
การจะเอ่ยเผยสัตย์หัดชำเรือง
เพราะบางเรื่องจริงแท้แต่ไม่ควร
การเปิดเผยเอ่ยเอื้อนตักเตือนก่อน
เดี๋ยวเดือดร้อนภายหลังครั้งสืบสวน
แม้ผู้ฟังตั้งจิตคิดทบทวน
อย่าได้ด่วนโกรธาว่าถูกลวง
------------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๑ เมษายน ๒๕๕๐