29 ตุลาคม 2550 13:01 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ทุกคราที่หวั่นไหว
จงยั้งใจในเมื่อรู้
คราที่จิตหดหู่
จงเฝ้าดูลมหายใจ
ยามยากขาดคนรับฟัง
มาลองนั่งดูภายใน
รับรู้ความเป็นไป
หวั่นหรือไหวเฝ้าใฝ่ดู
พึ่งตนเถิดนะเพื่อน
คอยตักเตือนตนต่อสู้
เปิดใจใฝ่เรียนรู้
ยืนหยัดสู้รักษาตน
ต่างคนทนต่อสู้
หยัดยืนอยู่และอดทน
เรียนรู้ความเป็นคน
รู้ฝึกฝนเพื่อตนเอง
.......................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๐
23 ตุลาคม 2550 09:43 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ขอขอบคุณน้ำใจที่ให้มอบ
ตามเขตขอบสมควรทุกถ้วนทั่ว
จากนี้ไปให้ป้องประคองตัว
แยกดีชั่วเลือกสรรสิ่งอันควร
คนเรารู้น้ำใจในยามยาก
ทุกข์ลำบากถามไถ่ในบางส่วน
สบายดีหรือไม่กระบวน
ก็มากล้วนน้ำใจส่งให้กัน
การรู้จักคบหาพาศัยพึ่ง
ยามฝ่ายหนึ่งเดือดร้อนช่วยผ่อนผัน
ชีวิตนี้มีทุกข์นับอนันต์
หากแบ่งปันน้ำใจไม่ลืมเลือน
อยู่หนแห่งแหล่งใดในโลกหล้า
ถามข่าวหาถึงกันฉันผองเพื่อน
เพียงเท่านี้ดีพอขอย้ำเตือน
เปรียบเสมือนฝนโปรยยามโรยแรง
รักษาตัวให้ดีราตรีผ่าน
กี่รอบกาลมั่นไว้ให้กล้าแกร่ง
ยามประสบปัญหามาแทรกแซง
พร้อมแสดงน้ำใจไม่จากจร
เมื่อสนุกสุขสันต์หันดูก่อน
เพื่อนเดือดร้อนหรือไม่ให้นุสรณ์
ยามเราทุกข์เขาอยู่คู่อาทร
ยามเขาร้อนเราไยไม่หันมอง
...........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๐
16 ตุลาคม 2550 12:58 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ทุกสิ่งอย่างต่างเปลี่ยนเวียนวิถี
ยากจะมีแน่นอนหรือผ่อนผัน
เมื่อมองดูรู้เท่าและเอาทัน
จงเลือกสรรทางควรอย่าด่วนเกิน
มิอาจได้ดังฝันคึนวันต่าง
ในระหว่างชีวิตติดขัดเขิน
พยายามตั้งมั่นหมั่นประเมิน
เพื่อเผชิญปัญหาปัญญานำ
แม้จากไกลใจยังห่วงหลังอยู่
ไกลสุดกู่ส่งข่าวเล่าเรื่องพร่ำ
ตะวันทอยอแสงชัดแจ้งล้ำ
ยังจดจำคำนึงถึงทุกครา
ชีวิตต้องต่อสู้เพื่ออยู่ยั้ง
ต่างมุ่งหวังฝันใฝ่ในคุณค่า
รับผิดชอบตนเถิดเราเกิดมา
ปรารถนาสิ่งใดให้พากเพียร
.............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๐
14 ตุลาคม 2550 14:37 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
นึกถึงวันก่อนเก่าเรื่องราวผ่าน
เพียงรอบกาลหนึ่งปีมีแตกต่าง
แต่อย่างหนึ่งซึ้งใจไม่จืดจาง
ในระหว่างคืนวันฉันห่วงเธอ
หนึ่งปีผ่านกาลล่วงอีกช่วงแล้ว
เดินตามแนววิถีดีเสมอ
สุขหรือทุกข์รุกเร้าเราอย่าเพ้อ
หลงละเมอรู้ยั้งยังพอทัน
ยากจะหาใครดีที่ในโลก
ต่างทุกข์โศกเดือดร้อนยากผ่อนผัน
ยากจะหาใครพร้อมยอมฝ่าฟัน
ร่วมมือกันคิดต่อยามท้อใจ
สู้เถิดนะถ้าท้อก็หยุดพัก
ประคองหลักมุ่งมั่นแม้หวั่นไหว
คืนและวันผ่านพ้นอดทนไป
เช้าวันใหม่ก้าวต่อพอมีแรง
.............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๐
11 ตุลาคม 2550 20:55 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คำ หลวงพ่อปัญญานันทะ สอน
ให้สังวรระวังยั้งจิตข่ม
เว้นจากโลภโกรธหลงดงโสมม
หมั่นอบรมกายใจให้บางเบา
ใครประมาท มัวเมา ช่างเขาเถิด
เราอย่าเกิด เห็นงาม ไปตามเขา
วัวใครเข้า คอกใคร ใช่คอกเรา
ควรจะเอา ใจตรวจ สำรวจตน
คือถ้อยธรรมคำกลอนสุนทรวาท
ชี้ประกาศแน่ชัดหัดฝึกฝน
ทำดีให้ได้ดีมีมงคล
ทำดีจนตลอดจะปลอดภัย
ร่วมอาลัยใน ท่านปัญญานันท์
อภิวันท์ด้วยจิตบูชิตไหว้
น้อมหลักธรรมคำสอนสังวรใจ
อยู่ถิ่นใดไม่ทิ้งสิ่งมงคล
สิบโมงเช้าสิบตุลาปีห้าศูนย์
แสงจำรูญโชติช่วงล่วงลับหน
เหลือเพียงความอาลัยในสากล
มิอาจพ้นความตายในสัจจา
ท่านปล่อยวางสังขารตามกาลแล้ว
จิตผ่องแผ้วส่งให้ในคุณค่า
แม้มิถึงซึ่งฝั่งวิสุทธา
ก็เชื่อว่าไปดีสุคติภูมิ
....................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๐
พระพรหมมังคลาจารย์ (หลวงพ่อปัญญานันทะ ภิกขุ)
เจ้าอาวาสวัดชลประทานรังสฤษฏิ์ จังหวัดนนทบุรี
มรณภาพด้วยโรคปอดอักเสบ ไตวายฉับพลัน
เมื่อวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๐ รวมสิริอายุ ๙๖ ปี
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ขอกราบนมัสการด้วยความเคารพและอาลัยยิ่ง