16 มิถุนายน 2549 23:29 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คนตัวเล็กยังเด็กเพิ่งอ่อนหัด
จะให้จัดถ้อยคำเพียงนำร่อง
คงมิอาจวาดคำและทำนอง
ยังขัดข้องอารมณ์ผสมคำ
ยังขัดถ้อยร้อยถักอักษรเกริ่น
อีกนานเนิ่นเดินโซเซเป๋ล้มคว่ำ
ยังอ่อนหัดจัดถ้อยร้อยรักจำ
เพียงแค่พร่ำกำหนดบทอารมณ์
บางครั้งก็ล่อลมผสมตลก
บ้างหยิบยกอุปมาพาขื่นขม
บ้างกระแทกแดกดันพลันอาจม
บ้างเหมือนก้มสิโรราบกราบวันทา
ตัวจริงแท้แน่ล่ะคราฝึกหัด
ปฏิบัติเริ่มต้นค้นเสาะหา
ยังต้องเรียนเพียรพร่ำย้ำวิชา
อีกนานาสารพันในวันคืน
ขอฝากถ้อยร้อยรักเป็นอักษร
ดุจภมรหัดบินสู่ถิ่นอื่น
ยังมิคล่องล่องไปให้กล้ำกลืน
ดั่งเรือเล็กโต้คลื่นลื่นทะลัก
จึงได้แต่บินว่อนหย่อนพิงพัก
ตามแหล่งหลักบ้านครูพอรู้จัก
ขออาศัยพาพึ่งกึ่งพำนัก
หากหน่วงหนักหัวใจให้ขมา
------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๖ มิถุนายน ๒๕๔๙
15 มิถุนายน 2549 08:32 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
แรกแรกเริ่มเติมฝันทุกวันวี่
เราเรามีหัวใจจึงไหวหวั่น
เขาเขาไม่ได้คิดจิตผูกพัน
เศร้าเศร้าปานอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
รักรักกันมั่นหมายวางใจเชื่อ
ไม่ไม่เผื่อเหลืออดบทฉุดคร่า
เจ็บเจ็บมากจากรักหักอุรา
เจียนเจียนบ้าคราช้ำระกำทรวง
หวังหวังไว้หลายหลากมากมายนะ
ฝันฝันจะครองรักตรากตรำห่วง
วันวันผ่านกาลเคลื่อนมิเลือนลวง
ยังยังหวงห้วงใจในวันคืน
จริงจริงนะคราเริ่มเราเติมฝัน
ผูกผูกพันมั่นหมายพาใจชื่น
แต่แต่แล้วแก้วใจให้ฉันกลืน
ขมขมขื่นตื่นนอนซ่อนน้ำตา
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕ มิถุนายน ๒๕๔๙
14 มิถุนายน 2549 00:46 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ลูกชาวนาป่าเขาเฝ้าฝึกหัด
ปฏิบัติตามครรลองของแม่พ่อ
ค่อยก้าวย่างอย่างผู้รู้เพียงพอ
ไม่ย่อท้อปัญหาสารพัน
มิได้มั่งมีมาประสายาก
ผ่านลำบากตรากตรำยามผกผัน
เฝ้าฝึกใจใฝ่รู้ดูคืนวัน
เพื่อใฝ่ฝันสรรค์สร้างอย่างเจียมตน
ใครจะว่าประณามว่าต่ำต้อย
จงเฝ้าคอยดูไปไม่หมองหม่น
วันนี้พออยู่ยั้งชั่งกมล
ใฝ่ฝึกฝนทนทุกข์ลุกก้าวเดิน
ก่อเกิดได้ใต้ฟ้าพระหน่อเนื้อ
ผู้กูลเกื้อเชื้อชนคนขาดเขิน
ให้โอกาสหยัดยืนฟื้นเผชิญ
ใครสรรเสริญนินทาจะรับฟัง
มิพลั้งพร่ำทำร้ายให้ใครเจ็บ
แม้ถูกเหน็บเจียนตายฤทัยฝัง
พอทนได้ใฝ่ฝึกผนึกกำลัง
กอปรกำบังสร้างสรรค์ผ่านช่วงกาล
คำพ่อหลวงห่วงใยใจใฝ่ฟูมฟัก
หากมิเคยทุกข์หนักหลากหลายด้าน
อย่าได้หวังสร้างภาพฉาบวิมาน
มิอาจต้านทานแรงแห่งศัตรู
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๓ มิถุนายน ๒๕๔๙
10 มิถุนายน 2549 03:32 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หกสิบปี ที่ทรงดำรงมั่น
เป็นมิ่งขวัญชาวไทยในทุกถิ่น
เหนือจรดใต้ในหล้าทั่วธานินทร์
พระภูมินทร์ทรงห่วงทุกช่วงกาล
ทศพิธราชธรรม นำปกป้อง
ไทยทั้งผองครองรักสมัครสมาน
ทรงอุทิศพระองค์เพื่อทรงงาน
เพื่อบรรดาลสุขให้ไทยทั่วแดน
หกสิบปี มากกว่า หกสิบล้าน
ยกกล่าวขาน ความดี มีปึกแผ่น
ชาวสยามประเทศทั่วเขตแคว้น
จึงเนืองแน่น เหลืองทอง ผ่องอำไพ
เป็นสีแห่งแสงเรืองที่เปรื่องปราด
พระปรีชาสามารถประกาศได้
พระราชกรณียกิจใด
ทรงเป็นไปเพื่อปวงพสกนิกร
หกสิบปี ยาวนานสืบสานต่อ
ทรงเกิดก่อโครงการดำริห์ก่อน
พัฒนาประเทศเขตดินร้อน
แปลงดินดอนเป็นเขตเกษตรกรรม
ทรงย้ำหนักหลักการมานานเนิ่น
ทรงเผชิญเขินขาดพระบาทย่ำ
ทุกภาคพื้นผืนดินถิ่นทรงธรรม
พระทรงย้ำ พอเพียง เพื่อเลี้ยงตน
หกสิบปี พ่อทรงดำรงศาสน์
นำผองราษฎร์ทรงธรรมย้ำฝึกฝน
ยกไตรรัตน์ฉัตรธงเป็นมงคล
ทั่วสากลสยามินทร์ถิ่นแหลมทอง
น้อมหลักธรรมย้ำหนักหลักการพ่อ
รู้เพียงพอสามัคคีธานีผอง
ภูมิภาคหลากหลายไทยพี่น้อง
ร่วมปกป้องแนวเขตประเทศไทย
หกสิบปี ที่พระองค์ทรงตั้งจิต
เพื่ออุทิศชิดเชื้อเพื่อชนได้
ทุกเขตแคว้นแดนดินระบิลไกล
เกียรติเกริกไกรใต้ร่มโพธิสมภาร
เมื่อยามยากตรากตรำคร่ำงานหนัก
ด้วยทรงรักทวยราษฎร์ประกาศผ่าน
ทรงห่วงใยไทยร้อนทรงผ่อนการณ์
ให้สมานสามัคคีนี้พ่อจริง
หกสิบปี ที่พ่อทรงก่อเกื้อ
พระโอบเอื้อผองไทยในสรรพสิ่ง
วันนี้เห็นเป็นหลักได้พักพิง
ทรงเป็นมิ่งขวัญใจไทยนิรันดร์
ขอพ่อหลวงปวงไทยไร้ทุกข์ร้อน
ปวงพสกนิกรขมีขมัน
ร่วมจัดงานเทิดไท้องค์ราชันย์
รวมใจพลันถวายองค์ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
8 มิถุนายน 2549 11:43 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เรียนจบมาก็เพื่อทำงานนี้
ควรจะดีใจนะอย่าตระหนก
แน่นอนว่าต้องเหนื่อยเมื่อยหลายยก
หากสาธกมากล่าวเล่าข้ามคืน
คนอยู่ไกลหน่ายเหนื่อยและเมื่อยล้า
ต้องฟันฝ่าเช่นกันทุกวันฝืน
มองภายนอกเห็นชัดว่าหยัดยืน
ข้างในข่มขมขื่นกลืนน้ำตา
เอาใจช่วยด้วยจิตพินิจถ้วน
ย้อนทบทวนหลายหนสืบค้นหา
เจ้าความคิดจิตใจในเวลา
รู้เพียงว่าห่วงใยเมื่อได้เจอ
งานหนักเกินช่วงวัยดังได้เห็น
คือประเด็นสำคัญพลันให้เก้อ
แต่เราทำดีแล้วแก้วใจเธอ
ขอเสนอครองใจให้ควรงาน
--------------------
บ้านวรรรกรรมคนตัวเล็ก
๘ มิถุนายน ๒๕๔๙
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
857
