10 พฤษภาคม 2549 08:18 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ทั้งความสุขทุกข์โศกในโลกกว้าง
มิอาจขว้างให้พรากจากวิถี
วิปโยคจากรักหักเปรมปรีดิ์
สัมปโยคร้ายดีเชิญมีมา
มิอาจเลี่ยงหลบหนีฤดีพ้น
เกิดเป็นคนสุขทุกข์รุกเข้าหา
แม้อยู่เฉยก็มีเข้าบีฑา
สารพันปัญหาประดาประดัง
เมื่อพบสุขสมชื่นระรื่นจิต
จะตรองคิดครวญใคร่มิไคล้คลั่ง
เมื่อต้องทุกข์รุกหาจะระวัง
จะยืนนั่งเดินนอนให้ผ่อนคลาย
เพียรระวังการกระทำทั้งคำพูด
เพื่อพิสูจน์ใจนี้มิเสื่อมหาย
ยังเชื่อผลกรรมก่อต่อมิวาย
ทั้งดีร้ายสุขโศกโลกธรรม
-----------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๘ พฤษภาคม ๒๕๔๙
8 พฤษภาคม 2549 12:18 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เหินห่างห้างถางป่าพนาสณฑ์
ลับลู่ลอดตาคนด้นถางไร่
เพียงเพื่อพอยังชีพตีบตันไป
ยามยากแย่เพียรไว้ไม่คร้านเกิน
มิมีมาดบาทใหญ่ต้ดขายส่ง
เพียงเพื่อเพียรดำรงตรงขาดเขิน
เกิดก่อก็จนยากตรากเผชิญ
ด้นดุ่มเดินตามจนคนติดดิน
ตัดตรงต้นตะขบใช่ลบป่า
ทนทำที่ไร่นาใช่กล้าฝิ่น
ฟากฟ้าฟุ้งฝนเหือดหายไป่ริน
หวังไว้ว่าคงไม่สิ้นหมู่พนา
ยังอยากอยู่ปลูกยางแยกส่งขาย
ต้องตัดต้นตะขบรายรอบป้องป่า
ทำที่ทางเป็นแปลงปลูกยางพารา
ต่ำต่อแต่นั้นปลูกข้าวอย่างเก่าเคย
-----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๗ พฤษภาคม ๒๕๔๙
ชาวนาหัดปรับหัวดอนปลายนาปลูกป่า...อ่ะนะ