25 กุมภาพันธ์ 2549 09:00 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
สภายังไม่เปื้อน.........ไยยุบ
หวังจะกลับมาฮุบ.........อีกครั้ง
เสียงชนม์ไม่อาจหุบ.........ปากต่อ
นานยิ่งเห็นผิดพลั้ง.........ปิดเงื่อนเกลื่อนปม
ผู้นำทำเพื่อผู้.........เผ่าตน
หวังจะมาเวียนวน.........อยู่ยั้ง
มิฟังเผ่าปวงชน.........ปิดสื่อ
หากกลับมาอีกครั้ง.........แดดิ้นสกุลไทย
เสียงอยากเห็นออกได้.........เป็นดี
คนทั่วทั้งธานี.........เห็นพ้อง
กลับยุบเพื่อหลบหนี.........ปรับต่าง
มิอาจลบรอยข้อง.........จุดร้ายด่างดำ
ขึ้นสูงถึงที่แล้ว.........ควรวาง
มิน่ามาอำพราง..........หมกได้
อาจกลายว่าปิดทาง.........จนท่า
กรรมที่กอปรก่อไว้.........อาจให้ผลกรรม
-------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙
17 กุมภาพันธ์ 2549 02:03 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ค่อยฝึกเขียน เรียนอ่าน ประสานช่วย
จะอำนวย ใฝ่ฝัน สรรค์คำหนุน
มิมีใคร เ ชี่ยวชาญ หมั่นเจือจุน
เพิ่มการุณย์ กันหน่อย ค่อยผูกพัน
ความสัมพันธ์ มั่นหมาย ในกลอนกาพย์
มิได้หยาบ ล่วงเกิน จนเกินกั้น
ด้วยไมตรี ที่ช่วย อำนวยกัน
แต่ละวัน มั่นเหมาะ เสนาะความ
มิเคยเห็น แต่เป็น เช่นดังเพื่อน
วัยต่างเคลื่อน กันไป ไม่อาจห้าม
ฝากความรู้ ความคิด จิตนิยาม
ต่างไถ่ถาม สุขทุกข์ ปลุกปลอบโยน
นี้คือเพื่อน ต่างวัย ใจแตกต่าง
แต่จัดวาง เข้าได้ ไม่หักโค่น
ต่างศึกษา อักษรา ละหยาบโลน
อาจจะโดน ใจดำ บางคำจา
--------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙
10 กุมภาพันธ์ 2549 13:41 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งหงอยเหงา
จากรักเก่าลาจากพรากไกลห่าง
อุตส่าห์มอบความรักจากใจวาง
มิคิดต่างเหลือใจเพื่อใครเลย
แต่ต้องถูกเขาพรากและขากใส่
โอ้หนอใจแก้วตาล้าเกินเอ่ย
จนมิอาจเปิดใจให้ใครเชย
กลัวว่าเผยออกมาจะกล้ำกลืน
อยู่ดีนะคนเหงาแม้เศร้าโศก
ธรรมดาของโลกมีสุขชื่น
ทั้งรังทุกข์คลุกเคล้าเฝ้าหยัดยืน
จึงต้องฝืนทำใจยามร้ายมา
ขอโทษนะคราจิตคิดถึงเจ้า
เพราะเคยเหงาโศกศัลย์จนหาญกล้า
หวังให้เธอผ่านพ้นมนต์มายา
สิเนหาอาลัยไม่แน่นอน
คืนนี้ร้างรุ่งสางฟ้าจ่างแจ้ง
จงเข้มแข็งแกร่งกล้าโสมสมร
ไม่มีใครทุกข์ซ้ำย้ำสังวร
เดี๋ยวมีร้อนมีเย็นประเด็นตรอง
ทำหน้าที่ประจำจำให้มั่น
แต่ละวันรักตนอย่าหม่นหมอง
ทั้งแม่พ่อก่อเกื้อจุนเจือครอง
เจ้าจงมองให้เห็นจะเย็นใจ
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙
เขียนไว้ในวันที่คิดถึง ณ ราตรีหนึ่งซึ่งเพิ่งพ้นผ่าน
6 กุมภาพันธ์ 2549 12:07 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ฉันอาจเป็นเช่นใจที่ใฝ่คิด
บางครั้งผิดพลาดไปอภัยหน่อย
เพราะบางคราเธอจ๋าฉันใจลอย
มาโหนห้อยในหัวใจเธอ
เชิญเลยนะเธอจ๋าถ้าจะโกรธ
จงลงโทษตัวฉันพลันเสนอ
จะทุบตีที่ใจตามใจเพ้อ
เพราะใจเอ่อล้นแล้วด้วยแก้วตา
เธอทำฉันไม่มีที่นอนแล้ว
รู้ไหมแก้วขวัญเรียมสิเนหา
ความรักเธอเอ่อล้นจนท่วมมา
ห้องนิทราของชายฉันรักเจิ่งนอง
รู้ไหมฉันมืดมนอนธกาลนัก
ด้วยพลัดหลงดงรักมักใจต้อง
พงพนาสิเนหาเธอเกี่ยวดอง
จนฉันข้องหลงใหลไร้มรรคา
ฉันไม่ได้ติ๊งต๊องสักนิดหนึ่ง
แค่คิดถึง Think of you สิเนหา
จิตรำพึงถึงเธอทุกเวลา
แล้วแก้วตาห่วงชายไหมแจ่มจันทร์
คิดถึงกันวันละนิดจิตแจ่มใส
ฝากข้อความถามไถ่ใจคงมั่น
ตอบสักนิดหากจิตคิดถึงกัน
ยิ้มเสกสรรค์จากใจใช่เลยเธอ
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙
1 กุมภาพันธ์ 2549 13:06 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คนตัวเล็กเด็กรากหญ้าประสาซื่อ
เดินยื่นมือหย่อนบัตรหน้าชัดหม่น
ด้วยกรำงานหว่านไถนาไร่จน
หวังสักหนเถิดนะนายกดี
กี่คนโก้ใหญ่โตจนคับบ้าน
ที่เดินผ่านสภาน่าบัดสี
กี่ผู้นำล้ำยุคโลกเสรี
จึงจะมีผู้นำนำพัฒนา
เห็นมีแต่ส่งเสริมตนและพวก
แม้ถูกจวกทุกวันยังปั้นหน้า
อนาถแท้แม่พ่อปวงประชา
อนิจจาสังคมจ่อมจมจัง
ยุคคนดีหนีไกลเบื่อหน่ายแล้ว
ขอฉัตรแก้วไตรรัตน์ร่มฉัตรตั้ง
นำศีลธรรมกลับคืนฟื้นพลัง
เยาวชนรุ่นหลังโปรดชั่งใจ
----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ มกราคม ๒๕๔๙
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
989
