22 พฤศจิกายน 2549 02:24 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
แวะมายาม* ถามข่าวเรื่องราวผ่าน
อีกมินานจะกลับถิ่นดินแม่พ่อ
หนึ่งปีเศษเขตกาลแห่งการรอ
กลับไปต่อสัมพันธ์วงศ์วานชน
ประสบการณ์ผ่านมาเห็นประจักษ์
พบทั้งรักมากชังทั้งหมองหม่น
พบเห็นมิตรไมตรีที่น่ายล
เจอกับคนหลวกลวงบ่วงมายา
อยู่นิวยอร์คนอกเขตประเทศแม่
ขอน้ำใจเผื่อแผ่แท้ยากหา
มีเพียงความเมินเชยเคยชินชา
เหมือนกับว่าต่างยากตรากตรำเกิน
อยู่เมืองใหญ่ใครว่าจะผาสุก
ต้องพบทุกข์หลายทางช่างหกเหิน
ต่างต่อสู้ดิ้นรนทนเผชิญ
จะลุกเดินเหมือนแข่งแย่งชิงกัน
ในส่วนดีที่เป็นและเห็นอยู่
ได้ต่อสู้สู่ทางอย่างไฝ่ฝัน
แม้ลำบากมากงานผ่านประชัน
แต่ละวันผ่านไปมิไร้คุณ
ประสบการณ์ต่างถิ่นแผ่นดินใหญ่
เสี้ยมสอนให้รู้ว่าชีวาวุ่น
ก็ยังมีรอยต่อพอค้ำจุน
พบกับคนเกื้อหนุนพออุ่นเอม
---------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๙
* คำว่า "แวะมายาม" เป็นภาษาไทยอีสาน แปลว่า แวะมาเยี่ยมยาม (รวมทั้งถามข่าว) เด้อ
11 พฤศจิกายน 2549 02:29 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
วาสนาตัวเล็กเด็กบ้านนอก
เพิ่งจะออกจากนาไขว่คว้าฝัน
พบน้องนวลชวนมองดูผ่องพรรณ
โอ้จอมขวัญคนงามยามราตรี
เพลินเมียงมองสองปรางช่างสลวย
ยิ้มหวานด้วยเอวกลมชมนั่นนี่
ด้วยนวลนางช่างผ่องน้องนารี
พาให้พี่ตัวน้อยคอยมองเธอ
พลันสายตาประสานนงคราญยิ้ม
ดั่งกับพิมพ์นภามาเสนอ
ทำอกพี่นี้หวั่นพรั่นละเมอ
ทั้งเขินเก้ออายนักแต่อยากจา
จากวันนั้นผ่านไปได้ติดต่อ
เฝ้าพะนอก่อรักฝากสิเนหา
พลางเฝ้าบอกตอกย้ำคำสัญญา
จะฟันฝ่าผองภัยไม่จากกัน
แต่แล้วความฝันใฝ่ในคราก่อน
เพียงภาพหลอนย้อนหวนชวนไหวหวั่น
เธอจากไกลไม่เห็นเช่นก่อนนั้น
ทิ้งสัมพันธ์มั่นหมายไม่คำนึง
เพียงเพราะพี่ตัวต่ำซ้ำบ้านนอก
เธอเคยบอกอยากสวยรวยเป็นหนึ่ง
พี่มันจนตรากตรำเพียงรำพึง
รำพันซึ้งเพียงใดเธอไม่แล
เธอคบชายใหญ่สูงรุ่งเรืองยศ
พี่เลยหมดความหมายไม่แยแส
โอ้นารีคล้อยเคลื่อนใจเชือนแช
เจ้าลืมแม้ถ้อยคำย้ำ "รักจริง"
-------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๔๙
8 พฤศจิกายน 2549 09:04 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ผ่านมาแล้วผ่านไปกระนั้นหรือ
มิยึดถือมั่นในสายใยฝัน
ลืมอดีตก่อนเก่าเรารักกัน
ทิ้งผูกพันมั่นหมายได้ลงคอ
กลับมาต่อได้ไหมสายใยรัก
ร่วมพิทักษ์ภักดิ์กันนั้นสืบต่อ
ร่วมประคองสองเราพะเน้าพะนอ
แม้จะท้อก็อย่าลานะที่รัก
เพียงคิดถึงกันบ้างในบางครั้ง
เพียงสรรค์สร้างแรงใจยามไกลหลัก
เพียงไถ่ถามยามว่างต่างผ่อนพัก
เพียงตระหนักสัญญาก่อนลาจร
-------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๗ ตุลาคม ๒๕๔๙
4 พฤศจิกายน 2549 20:49 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ควันบุหรี่นี้พุ่งถลุงปอด
ควันโรคสอดแทรกไว้ข้างในอยู่
ควันกามกลั้วมั่วมากหลากกิ๊กชู้
ควันหลงสู้กู่ก้องท่องตำนาน
ควันไฟฟุ้งพุ่งโชตนานัก
ควันความรักมักวนปนขมหวาน
ควันเสน่ห์เห่กล่อมหลอมดวงมาน
ควันคุ้งปานควันรักยากทัดเทียม
ควันตัณหาพาให้ใจยิ่งอยาก
ควันหลงฉากบู้นั้นชวนขันเยี่ยม
ควันรักจากใจพี่นี้มีเรียม
ควันสงครามโหดเหี้ยมเสี้ยมสอนใจ
ควันเข้าตาท่าทางช่างมืดมิด
ควันชีวิตผิดหลงคงหวั่นไหว
ควันโขมงเฉงเฉงมิเกรงใคร
ควันมากไปถูกจับปรับทันควัน
-----------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓ พฤศจิกายน ๒๕๔๙
3 พฤศจิกายน 2549 09:31 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ลอยกระทงคงสนุกปลุกใจชื่น
ยามค่ำคืนตื่นตาน่าใหลหลง
เฉพาะกลุ่มนหนุ่มสาวเฝ้าบรรจง
เตรียมตัวลงร่วมงานสราญใจ
อีกมุมหนึ่งซึ่งต่างอย่างเห็นชัด
เงียบสงัดนั่งเหงาเศร้าเกินไข
ห้วงคำนึงถึงวันที่ผ่านไป
หวนร่ำให้ในคราราตรีนั้น
เคยเริงร่าคราก่อนสะท้อนจิต
ให้หวนคิดคำนึงถึงก่อนนั่น
มาบัดนี้วี่แววแนวสัมพันธ์
ขาดสะบั้นพลันซ้ำระกำทรวง
ดัง "กระทงหลงทาง" อย่างเพลงสร้อย
หน้าละห้อยคอยเธอเพ้อใจห่วง
เจ้าจากไกลไม่เห็นเช่นเคยควง
สุดจะหวงดวงใจไม่กลับคืน
ขอไปดีมีสุขอย่าทุกข์โศก
ประสบโชคดีผองมิต้องฝืน
พี่บุญน้อยต้อยต่ำจึงกล้ำกลืน
ขอขวัญยื่นชื่นใจในทางเดิน
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๙