3 เมษายน 2552 04:06 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
มองเส้นทางทอดไกลสุดปลายฟ้า
รอคนกล้าก้าวเดินเผชิญผ่าน
อาจจะไม่ราบเรียบเนียบเนียนตระการ
อีกกันดารอยู่บ้างระหว่างทาง
มีมรรคาให้ก้าวสืบสาวต่อ
ดีกว่าท้อแท้จิตคิดหม่นหมาง
จะกี่ยุคสุขปนทนทุกข์พลาง
ช่วงระหว่างชีวิตลิขิตบรรเลง
ยิ่งอยู่ไกลไทยแลนด์แสนลำบาก
ยามทุกข์ยากปัญหามาข่มเหง
ต้องยืนหยัดหัดตนด้วยตนเอง
มิใช่เก่งแต่ต้องประคองตน
เขียนกลอนกานท์ผ่านใจให้ฉุกคิด
ว่าชีวิตมิง่ายให้ฝึกฝน
รวมความหวังตั้งใจใฝ่อดทน
สู้ตั้งต้นวันนี้พอมีทาง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒ เมษายน ๒๕๕๒
2 เมษายน 2552 14:53 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
"ดอกเข็ม" ผ่อง "น้องกานต์" มอบผ่านถ้อย
ตั้งใจร้อยอักษรเป็นกลอนขวัญ
อ่านแล้วให้ได้ยิ้มพิมพ์ใจพลัน
ดอกเข็มนั้นมีค่าน่าสนใจ
สัญลักษณ์หลักแหลมแจ่มความคิด
บอกถึงจิตแจ้งชัดฝึกหัดได้
อีกบ่งบอกปัญญาพาก้าวไกล
นิยมไหว้ครูด้วยอำนวยคุณ
ปลูกดอกเข็มหน้าบ้านโบราณบอก
ช่วยสำรอกสิ่งร้ายหายเคืองขุ่น
ใช้บูชาศักดิ์สิทธิ์ฤทธิบุญ
ช่วยค้ำจุนเจ้าบ้านสราญรมย์
กลิ่นมิหอมเหมือนไม้ทั่วไปดอก
แต่อยากบอกมีค่าราคาสม
ขอบใจที่ "เพียงพลิ้ว" มอบไว้ชม
บอกพี่บ่มปัญญาพัฒนาตน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒ เมษายน ๒๕๕๒
30 มีนาคม 2552 11:21 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
มิอาจได้ ทุกอย่าง อย่างใจดอก
ผ่านซ้ำซอก ยอกย้อน จรหลีกหนี
หยุดตั้งหลัก สักหน่อย ค่อยก้าวที
ต่อจากนี้ มีตน บนหนทาง
สู้ต่อเถอะ เจอแล้ว คลาดแคล้วผ่าน
ก้าวสู่การ หยัดยืน ฝืนใจบ้าง
เกิดมาต้อง ทนหน่อย อีกปล่อยวาง
ใจบอบบาง รักษา คู่กายินทร์
ต่างก็ต้อง ลองสู้ เพื่ออยู่ยั้ง
ตามความหวัง ตั้งใจ ยังไม่สิ้น
แม้อดทน จนยาก หากทำกิน
บอกชีวิน หวังไว้ ต้องได้ดี
กำลังใจ ในวัน อันอ่อนล้า
จะนำพา ให้สู้ อยู่มิหนี
ให้รับรู้ เถอะว่า ชีวานี้
จะต้องมี สักวัน อันเบิกบาน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๙ มีนาคม ๒๕๕๒
27 มีนาคม 2552 05:31 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ความดีที่เกิดก่อ
ส่งผลต่อพอจำได้
ชีพดับล่วงลับไป
ชื่อนั้นไซร์ยังตราตรึง
ความดีนี้มิสูญ
เจิดจำรูญอยู่เป็นหนึ่ง
ให้เราได้คิดถึง
และคำนึงในเวลา
ความดีมีผลส่ง
ชื่อดำรงทรงคุณค่า
ถ้อยรสพจนา
ได้ศึกษาและเชิดชู
ความดีที่ทำไว้
ส่งผลให้ชื่่อยังอยู่
ร่างกายมลายรู้
ชื่อยังคู่ภูมิแผ่นดิน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๖ มีนาคม ๒๕๕๒
16 มีนาคม 2552 01:50 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
วงการกลอนอ่อนใจอาลัยรัก
แม้ตระหนักอนิจจังจิตสังหรณ์
แต่เมื่อพบการจากพรากนักกลอน
ต้องมานอนแน่ไปไร้ชีวัน
หลัง "นเรศ" จากลาสัปดาห์หนึ่ง
ก็ลุถึง ณรงค์ วงษ์สวรรค์
วรรณศิลป์ถิ่นไทยไห้จาบัลย์
มัจจุนั้นมาพรากกระซากชนม์
เถ้าอารมณ์ คมคายลายถ้อยถัก
หา ความหิวที่รัก ยากมิสน
หนามดอกไม้ จะปักก็จักทน
แม้ ฝนซาฟ้าหม่น จะด้นรัก
ใต้ถุนป่าคอนกรีต กรีดให้เห็น
ความจริงเป็นเช่นไรให้ตระหนัก
อเมริกาตาย นักต่อนัก
ก็ยังฝักใฝ่หาทุกประตู
สนิมสร้อย" ย้อนยอก ดอกไม้ดอลล่าร์
ดุจดอกฟ้าสวรรค์หันหน้าสู้
จะเหนื่อยหนักบากบั่นดั้นด้นดู
แม้จะอยู่เดียวดายไกลสุดตา
จะหยุดก็ แอลกอฮอลิเดย์
พอได้เฮโลเข้าเหล้าสิเนหา
ก่อนเคยเป็น เสเพลบอย จรจา
สิ้นชีวาชื่อคงวงการกวี
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕ มีนาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
1508
