30 พฤษภาคม 2549 05:31 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หากเขียนขัดบาดใจว่าไงล่ะ
ไม่รู้จะตามดูอยู่เสมอ
หรือจะคิดว่ากรรมตามมาเจอ
อยากเสนอสิ่งใหม่ฝากใคร่ครวญ
การเขียนกลอนอ้อนออดตลอดศก
เหมือนตลกหมดทางหวังสอบสวน
มีคนว่าบทกลอนอ้อนจนรวน
ตามกระบวนไปหมดไร้บททัก
พอจะทักหลากประเด็นเป็นผิดที่
แปลกแต่มีให้เป็นเน้นตระหนัก
การมีมุมมองต่างเยื้องย่างนัก
เพื่อถอถักอักษรสะท้อนอารมณ์
ผิดด้วยหรือที่ไม่ได้หวานด้วย
เป็นตัวช่วยชูโรงตัวโข่งบ่ม
ยอมถูกมองจ้องว่าวาทะจม
เพราะว่าใส่รสขมผสมคำ
เพราะมิใช่คนหวานปานน้ำอ้อย
จึงมีค่อยอ้อนออดหรือพรอดพร่ำ
จึงถูกมองใจไม้ไส้ระกำ
หรือหนึ่งนำกรรมเวรมาเน้นจอง
----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๙
25 พฤษภาคม 2549 23:53 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อยากจะอ้อนอ่อนหวานลดกร้านหน่อย
อย่าใจน้อยขึ้งโกรธพิโรธขุ่น
การออดอ้อนออเซาะพะนอคุณ
มิใช่หมุนโกรธกริ้วริ้วตีนกา
อยากเขียนบทรสคำย้ำโศกเศร้า
ทั้งเปลี่ยวเหงาเว้าวอนตอนแดดจ้า
คงอนาถบาดจิตอนิจจา
นึกขึ้นมาน่าขำทำไม่เป็น
มองท้องฟ้าสดใสแผ่ไพศาล
แต่นงคราญบูดบึ้งจึงมิเห็น
เมื่อไร้จิตคิดหวนทวนประเด็น
สุดลำเข็ญอยากอ้อนกลับงอนเอง
จะหาคนมารักคงยากหน่อย
เมื่อมิปล่อยวางใจใฝ่อวดเบ่ง
เพียงแค่เริ่มเติมใจในบทเพลง
นางก็เร่งบทบึ้งกึ่งโกรธา
อยากจะมีอารมณ์ผสมผสาน
ฝึกหัดการรับฟังยั้งทีท่า
ก่อนจะเอ่ยเผยโอษฐ์พิโรธจา
แยกคุณค่าจริงใจ-ไหนแกล้งชม
อยากจะเขียนบทกลอนออดอ้อนรัก
สื่อสมัครรักก่อนอรชรข่ม
เมื่อมิได้ดังมาดใช่ฟาดจม
ฝึกอารมณ์ให้เย็นเช่นฟ้าใกล
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๔๙
24 พฤษภาคม 2549 02:56 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คนทั้งโลกโศกเศร้าคละเคล้าทุกข์
มิเป็นสุขเพราะเห็นการเข่นฆ่า
เห็นแม่พิมพ์อิ่มอุ่นหนุนวิชา
ถูกบีฑาครานี้ฝีมือใคร
อำนาจการแก่งแย่งรุนแรงนัก
คนที่รักสันติที่แดนใต้
ต้องเป็นเหยื่อเพื่อหลอมรวมพร้อมใจ
อีกเท่าไรจึงจะสามัคคี
ครูอาสาอีกมากต้องพรากถิ่น
เหมือนหยดน้ำหลั่งรินในถิ่นที่
ดับความร้อนผ่อนคลายร้ายเป็นดี
กลับต้องมีอันตรายในชีวัน
ขอผองไทยใต้หล้าลืมตาเถิด
เราร่วมเกิดใต้ธงไตรรงค์กั้น
ลุกขึ้นมาสมัครรักใคร่กัน
ดุจดั่งบรรพชนทนสู้มา
รวมพลังแรงใจไทยทั้งชาติ
เพื่อประกาศคุณครูชูคุณค่า
ร่วมกระตุ้นหนุนเกื้อเพื่อประชา
ได้หันหน้าปรองดองเถิดผองชน
ครูจูหลิงนิ่งไปอย่าได้เศร้า
ผองพวกเราจักทำย้ำฝึกฝน
กระตุ้นเตือนเพื่อนผองปัญญาชน
ดั่งสายชลหล่นรินทั่วถิ่นไทย
พระไตรรัตน์ฉัตรร่มปกห่มฟ้า
น้อมบุญญานุภาพอาบรดให้
บารมีพ่อหลวงทรงห่วงใย
รวมพรชัยศักดิ์สิทธิ์ห่มจิตเธอ
อยู่ก็ดีพลีชนม์เพื่อคนยาก
เมื่อต้องจากผลดีนี้เสนอ
ขอกุศลผลบุญหนุนให้เจอ
ดีเสมอทุกทิวาราตรีกาล
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ขอเป็นอีกหนึ่งแรงกำลังใจให้ "ครูจูหลิง"
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย มีคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นเขต
จงมารวมกันเป็นบุญเขต ขจัดเภทผองภัย
ให้ผู้มีใจบริสุทธิ์ทั้งหลาย พ้นจากผองภัยทั้งปวง
20 พฤษภาคม 2549 09:50 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ฝึกฝนทนศึกษา
เพื่อวิชาข้าฝักไฝ่
ค่าเทอมเพิ่มเท่าไร
ก็เต็มใจจ่ายค่าเทอม
ทำงานเจือจานช่วย
หวังอำนวยรายรับเพิ่ม
ทุนน้อยคอยหาเติม
เพื่อสร้างเสริมแรงกำลัง
สี่ปีที่เพียรพาก
ทนทุกข์ยากตรากตรำตั้ง
สุดท้ายใจภินท์พัง
พ่อแม่หวังจำร้างไกล
อนิจจาชีวิต
ยากลิขิตดังฝันใฝ่
พากเพียรเรียนเพื่อใคร
สิ่งที่ได้ฟายน้ำตา
เรียนจบมิพบแล้ว
พ่อแม่แก้วฟูมฟักค่า
อนาถหวังวาดมา
ปริญญาคราบอาลัย
หลับตานะแม่พ่อ
จะสานต่อความฝันใฝ่
บุญคุณอุ่นรักใด
ลูกกราบไหว้นบพระคุณ
-----------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๙
18 พฤษภาคม 2549 20:52 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
มีรักมอบชอบใครไม่ว่าดอก
อยากจะบอกอะไรอย่าไหวหวั่น
เชิญเถิดนะเพื่อนเอ๋ยเอ่ยรำพัน
หรือจะฝันกลางแดดที่แผดร้อน
ตามแต่ใจใฝ่คิดลิขิตวาด
ใจมุ่งมาดปรารถนาค้นหาก่อน
หากใฝ่ภักดิ์รักใครใจอาวรณ์
พึงอาทรใจตนบ้างอย่าร้างลา
เผื่อแก้วตายาใจไปเป็นอื่น
จะมิขื่นขมใจไห้เจียนบ้า
เมื่อมีรักมีทุกข์คลุกเคล้ามา
อนิจจาพุทธองค์ทรงย้ำเตือน
คนตัวเล็กวันนี้มิบังอาจ
เพียงแค่คาดดุ่มเดามีเคล้าเคลื่อน
ดูเหมือนความคิดฝันนั้นลางเลือน
ขออยู่เตือนใจตนบนทางเดิน
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๘ พฤษภาคม ๒๕๔๙