4 มิถุนายน 2549 10:16 น.

ตามรอยพ่อ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

ข่าวน้ำท่วมอ่วมกันในวันนี้
ไทยเหนือมีความทุกข์ยุคตกต่ำ
บ้านเมืองเราเก่าก่อนวอนจดจำ
มิแย่ย่ำน้ำหลากพร้อมซากดิน

ไม่เคยเห็นเช่นนี้ในชีวิต
ไทยวิกฤตขาดป่าพนาถิ่น
เมื่อฝนหลั่งถั่งโถมจู่โจมภินท์
ธรณีสูญสิ้นกำลังยื้อ

จึงทลายกลายเป็นเช่นโคลนซัด
ภัยพิบัติใหญ่หลวงปวงชนซื่อ
คนคดโกงตัดไม้สบายมือ
ทั้งเข้าซื้อผืนป่าสัมปทาน

การช่วยเหลือเจือจุนอุดหนุนให้
ถุงยังชีพส่งไปรวมใจผสาน
เพียงแค่ยังชีพเหลือเมื่อกันดาร
แต่หมู่บ้านหมองหม่นเป็นโคลนตม

แก้ปัญหาปลายเหตุเมื่อเภทพ้อง
รวมพี่น้องช่วยเหลือเมื่อขื่นขม
ยังมิพอดอกนะถ้าปรารมภ์
ต้องเพาะบ่มจรรยารักษ์ป่ากัน

แต่ละคนสนใจห่วงใยป่า
ปลูกต้นกล้าพันธุ์ไม้ใฝ่ขยัน
ทั้งช่วยชูดูแลแต่ละวัน
ตามพ่อหลวงเรานั้นท่านนำทาง

---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๔  มิถุนายน  ๒๕๔๙

ขอเชิญชาวไทยร่วมใจปลูกป่าเฉลิมพระเกียรติ  
เนื่องใจวโรกาสที่พ่อหลวงทรงครองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี  
ในวันที่  ๙ มิถุนายน  ๒๕๔๙  นี้  โดยความพร้อมเพรียงกัน				
3 มิถุนายน 2549 00:48 น.

โลกไอที

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

ในโลกอินเทอร์เน็ตวันนี้
ช่างแปลกดีคุยได้ไม่เห็นหน้า
ห่วงใยไถ่ถามข้ามฟากฟ้า
คิดขึ้นมาน่าขำดีมีจริงจริง

คนเจอหน้าทุกวันมิหมั่นทัก
แต่บอกรักคนไกลให้ขำกลิ้ง
หลอกกันเล่นยกใหญ่ใจประวิง
บ้างก็วิ่งตามไปให้เขาลวง

ตกเป็นข่าวฉาวโฉ่ใหญ่โตด้วย
บทจะซวยม้วยมรณ์ย้อนให้ห่วง
อยู่ไกลกันฝันถึงคะนึงควง
บ้างหึงหวงห่วงเธอเพ้อรำพัน

โทรหากันหวานชื่นต่างยื่นส่ง
เหมือนไหลหลงแต่จริงทุกสิ่งนั่น
หึงออกหน้าว่าร้ายกันและกัน
ว่าตัวฉันรักจริง...ทิ้งน่าดู!

----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒  มิถุนายน  ๒๕๔๙				
2 มิถุนายน 2549 02:17 น.

เช่นฉะนี้

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

เพราะความเขลาเราต่างหาทางรู้ 
บ้างมีครูบ้างอ่านผ่านหนังสือ 
บ้างใจฟูมฟักรักจำตามคู่มือ 
บ้างก็สื่อความเป็นเช่นเคยมา 

พยายามพากเพียรเพื่อเรียนรู้ 
เป็นเครื่องชูจิตให้ใฝ่ศึกษา 
เหมือนรักใครคนนั้นหมั่นสบตา 
เพื่อสื่อว่าห่วงหวงสุดห้วงใจ 

การยืนกรานกร้านนักทอถักถ้อย 
หากมีบ่อยพลอยเบื่อจะเชื่อไหม 
เหมือนบางคนโดนดุอยู่นี่ไง 
ว่าจองเวรกันไปถึงไหนกัน 

ส่วนวางตัวเด่นชัดจัดไปทั่ว 
ต่างจากตัวเป็นผิดสนิทนั่น 
เนิ่นนานไปใครเขารู้เท่าทัน 
แล้วจะหันหน้าไปทางไหนดี 

การยกยอปอปั้นสำคัญอยู่ 
แต่หากกู่ก้องเกินเพลินทุกที่ 
อาจถูกมองเจ้าชู้ลู่ทางมี 
เอ่ยวจีนี้ยากหากใคร่ครวญ 

อันเสน่ห์เท่นะครามองผ่าน 
ดูไปนานหว่านพร่ำอาจกำสรวล 
เพราะเสน่ห์เซซัดมัดตัวจวน 
อาจปั่นป่วนภายหลังลองชั่งใจ 

ยินดีในสิ่งเห็นและเป็นอยู่ 
เราเรียนรู้ดูก่อนกลอนเก่าใหม่ 
เลือกที่ชอบขอบเขตประเภทใด 
แล้วสื่อให้เป็นเราเท่าที่มี 

แม้มิเด่นมิดังก็ยังอยู่ 
ตระหนักรู้ชูเรียนเพียรขัดสี 
รักษาใจให้รักหลักวาที 
ทั้งชั่วดีรับรู้ดูใจเรา 

-------------------- 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๒๖ พฤษภาคม ๒๕๔๙				
1 มิถุนายน 2549 04:43 น.

เจ้าตัวเล็ก vs เด็กหญิงรุ่งริ่ง

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

"เจ้าตัวเล็กเด็กโข่งพูดโผงผาง
ทำตัวกร่างรังควานคนอยู่ได้"
ก็รู้นะว่าเขาเหี่ยวเฉาไป
ทนมิไหวลบคำย้ำแสดง

ลบเถิดนะแก้วใจลบให้หมด
อย่าได้จดทดต่อข้อแถลง
เดี๋ยวจะกลายเป็นเสี้ยนเวียนลงแดง
มันแสลงใจนะถ้าเธอคิด

เห็นบอกว่าฝึกมาท่าทางเก่ง
ลองเขย่งแหย่หน่อยน้อยใจตะหงิด
คงชอบคนตามใจใส่จุมพิต
จึงหงุดหงิดผิดท่าโอ้ "นารี"

เห็นบอกว่า "ไร้ใจ" มิใช่หรือ
แล้วจะถือโกรธไว้ตรงไหนนี่
วางเถิดนะแก้วตา "พิมพ์ระวี"
เช้าวันนี้มิร้อนอย่าร้อนรน

มิมีใครไหนดอกตะคอกเจ้า
เพียงแค่เขาทักทึกเห็นฝึกฝน
แค่อยากรู้ฝึกมาเข้าตาจน
หรือว่าทนฝึกไปใจมิจำ

แต่ก็ดีกว่าไม่ฝึกใจนะ
เสียสละฤทัยให้ครูพร่ำ
หากมิฝึกมาก่อนงอนขมำ
ถูก "คลื่นตำใจ" เข้า อาจเฉาตาย

-----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑  พฤษภาคม  ๒๕๔๙				
31 พฤษภาคม 2549 01:34 น.

ถามกระต่าย

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

กระต่ายตัวน้อยนิด
มีคนคิดแทนเจ้าของ
แค่เพียงกระต่ายมอง
จันทร์สาดส่องท้องนภา

กระต่ายมิห้ามหัก
คนมองทักรักบุหงา
เพียงเดาเท่านั้นนา
สรุปค่าแทนใจเลย

มีคนบอกกระต่าย
เฝ้ามั่นหมายจันทร์เจ้าเอ๋ย
ยังกะว่าตนเคย
กระต่ายเปรยเอ่ยถามมา

คนเราช่างเฝ้าคิด
ทั้งลิขิตตามใจข้า
หลากหลายจินตนา
มนุษย์มนาว่าไป

กระต่ายไหนลองตอบ
ตามเขตขอบเป็นไฉน
อย่างเขาเดาเป็นไง
เฉลยให้เป็นบุญตา

กระต่ายคิดหรือเปล่า
มีคนเขาสรุปค่า
แทนคำย้ำพูดมา
กระต่ายจ๋าช่วยตอบที

-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๐  พฤษภาคม  ๒๕๔๙				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก