22 สิงหาคม 2550 00:38 น.

เรื่องรัก ๆ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

22-20050522224518.jpgเรื่องความรักยากนะจะเข้าที่ 
ยามไม่มีเสาะหามาเป็นหลัก 
พอมีกลับคับใจไม่เว้นวรรค 
เป็นหน่วงหนักล้นทรวงห่วงรำคาญ 

นี่ล่ะหนอรักคนที่ค้นหา 
อนิจจาไม่แน่แปรเปลี่ยนผ่าน 
เคยเชยชมสมจิตสนิทชื่นบาน 
ผ่านรอบกาลกลับเป็นเช่นหมางเมิน 

ที่ใดมีความรักมักมีทุกข์ 
อยู่มิสุขกังวลจนขัดเขิน 
ด้วยต่างจิตต่างใจใฝ่ก้าวเดิน 
ยากประเมินอีกฝ่ายใจต่างกัน 

แต่ดวงจิตคิดไปพาให้เหงา 
เพราะบางเบาเกินยั้งระวังกั้น 
แม้ห้ามหักปักใจปรามไม่ทัน 
แม้ตัวฉันก็เป็นเฉกเช่นนี้

..............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๑  สิงหาคม  ๒๕๕๐

ขอบคุณภาพสวย ๆ จาก
http://hilight.kapook.com/imghilight1/22-20050522224518.jpg				
12 สิงหาคม 2550 04:56 น.

หนึ่งชีวี...นี้เพราะใคร?

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

141.jpgชีวิตก่อเกิดแท้จากแม่พ่อ 
เฝ้าพะนอเลี้ยงดูดูเติบใหญ่ 
หนึ่งชีวีเกิดก่อนี่เพราะใคร 
หากมิใช่แม่พ่อพะนอมา 

แม่และพ่อก่อเกื้อเอื้อชีวิต 
อบรมจิตเลี้ยงกายให้คุณค่า 
สิ่งใดงามตามชอบมอบนำพา 
แม้ชีวาก็ให้ด้วยใจจริง 

เกิดเป็นคนควรหมั่นกตัญญู 
แม้จะอยู่หนใดฝึกให้ยิ่ง 
บุญนำพาวาสนาได้พึ่งพิง 
มิควรทิ้งเว้นตายวายชีวัน 

แม้แม่พ่อจะจากโลกไปก่อน 
อนุสรณ์ถึงอยู่สู้บากบั่น 
สิ่งใดที่แม่พ่อพะนอกัน 
ขอสิ่งนั้นกำเนิดเกิดเป็นพร 

ลูกขาดแม่เหมือนคนขาดที่พึ่ง 
ขาดพ่อหนึ่งเหมือนไร้ใครสั่งสอน 
ลมหายใจเข้าออก บอกสะท้อน 
หมั่นสังวรให้หนักนี่หลักใจ 

นึกถึงใครมามากลำบากคิด 
กล่อมเกลาจิตรวมลงปลงวางใหม่ 
น้อมพระคุณ "แม่พ่อ" เติมต่อไว้ 
ดวงฤทัยอยู่ชื่นทุกคืนวัน 

.............................. 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๐ 

รูปภาพจาก http://picdb.thaimisc.com/thelittle/141.jpg				
7 สิงหาคม 2550 14:54 น.

พอ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

2548-5-5-165544-12733.gifพออยู่ได้เท่าเห็น
พอจะเป็นให้เห็นอยู่
พอคิดพินิจดู
พอรับรู้ความเป็นไป

พอกินข้าวรองท้อง
พอประคองความฝันใฝ่
พอนอนหลับตานัยน์
พอตื่นใหม่ได้อีกวัน

พอทำงานการไหว
พอหายใจไม่ขาดคั่น
พอล้าสารพัน
พอไหวหวั่นผ่านวันคืน

พอรักภักดีตน
พอฝึกฝนทนเฝ้าฝืน
พอชั่งยั้งใจยืน
พอกล้ำกลืนกลั้นน้ำตา

.........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๕  สิงหาคม  ๒๕๕๐				
27 กรกฎาคม 2550 15:57 น.

กราบพระวัน-วันทาแม่พ่อ

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

1.jpg

ถึงวันหยุดสุดสัปดาห์กลับหาแม่
อุ่นดวงแดด้วยนะน่าชมชื่น
ผ่านเวลาเนิ่นนานล่วงวันคืน
ได้ระรื่นพร้อมหน้าพายินดี

คนไกลบ้านงานมากอยากจะกลับ
แต่เมื่อนับเวลามองหน้าที่
อีกเงินตราหายากอยากจะมี
เพียงเท่านี้ฝากใจกับสายลม

เทศกาลเข้าพรรษาไหว้พระด้วย
คงอำนวยพรให้ใจสุขสม
หากเข้าวัดทำบุญอุ่นใจชม
ซื้อขนมฝากแม่พ่อเติมต่อบุญ

อยู่ต่างถิ่นดินแดนแคว้นไกลโพ้น
เพียงปลอบโยนหัวใจให้อบอุ่น
ฝากกราบพระไหว้แม่พ่อพะนอคุณ
เป็นสิ่งหนุนแรงใจให้อิ่มเอม

...............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๗  กรกฎาคม  ๒๕๕๐				
25 กรกฎาคม 2550 13:35 น.

ยิ้ม

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

4173_XL.jpg

ฝึกยิ้มสักนิด 
ชีวิตสดใส 
ยิ้มหน่อยเป็นไร 
ยิ้มให้ตนเอง 

ยิ้มแย้มแจ่มใส 
อยู่ไหนไม่เบ่ง 
ยิ้มคือบทเพลง 
บรรเลงจากใจ 

มิต้องเสียตังค์ 
แถวยังกำไร 
ผู้คนรักใคร่ 
ยิ้มไว้อย่าตึง 

หากยิ้มมิได้ 
อย่าใส่หน้าบึ้ง 
เหมือนดังโกรธขึ้ง 
ประหนึ่งยักษ์มาร 

...................... 
บ้านวรรรกรรมคนตัวเล็ก 
๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๐				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
Lovings  บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก