17 พฤศจิกายน 2550 15:43 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เมื่อมีเรียนเพียรต่อก็ถึงสอบ
ตามระบอบเรียนรู้ย้อนดูผล
เรียนต่อเนื่องเรื่องสอบชอบทุกคน
สอบจะจนหากขาดพลาดแต่เรียน
การทดสอบขอบข่ายให้รับรู้
ว่าเราอยู่ตรงไหนให้ปรับเปลี่ยน
การศึกษาพาใจให้พากเพียร
หันบังเหียนชีวิตสู่ทิศทาง
สอบอะไรไหนเล่าจะเท่าสอบ
ในเขตขอบจรรยาเวลาต่าง
สอบตนนี้ชี้ชัดรู้จักวาง
ตามแบบอย่างปราชญ์แท้แต่โบราณ
สอบตนก่อนย้อนดูลู่ทางเก่า
ตรวจสอบเราด้วยตนค้นทุกด้าน
ดีกว่าให้ใครเขามาประจาน
จะเป็นการไม่ดีมิควรทำ
............................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
12 พฤศจิกายน 2550 04:28 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
จะสุขทุกข์อย่างไรให้ต่อสู้
ยืนหยัดอยู่ด้วยตนบนวิถี
แม้จะยากอย่างไรในชีวี
ก็ให้มีตนนี้ที่พึ่งพิง
การหวังพึ่งซึ่งคนที่ทนทุกข์
มิพบสุขต้องสู้อยู่ทุกสิ่ง
ต่างคนก็ต่อสู้อยู่เป็นจริง
จะเดินวิ่งนั่งนอนสั่งสอนใจ
หากมีแรงแกร่งพอมิท้อมาก
เห็นรอบข้างลำบากพอช่วยได้
ควรขวนขวายช่วยกันสร้างสรรค์ไป
อาจจะได้พึ่งพาอนาคต
มิมิอาจพึ่งพาก็อย่าท้อ
อย่าตัดพ้อเลยนะอย่ากำหนด
แต่ละคนยังทุกข์ไร้สุขทด
บริบทความจริงทุกสิ่งอัน
สรรพสิ่งเปลี่ยนผันคืนวันล่วง
ชีพทั้งปวงดิ้นรนทนแข่งขัน
แข่งคนอื่นไหนเล่าเข้าประชัน
ฤๅจะสู้ฟาดฟันแข่งขันตน
..........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
10 พฤศจิกายน 2550 08:26 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คืนและวันผ่านไปบอกให้รู้
ยังคงอยู่สบายในถิ่นที่
อากาศหนาวคราวหนึ่งผ่านครึ่งปี
ดวงฤดียังคงงงกับตน
จะก้าวไปใจยังยับยั้งอยู่
ยังมิรู้จะไปในแห่งหน
ก้าวมาไกลให้จิตคิดวกวน
จะอดทนก้าวไปอย่างไรกัน
ดูภายนอกอาจมองว่าเข้มแข็ง
ภายในจิตอ่อนแรงการแข่งขัน
สู้กับใครไม่เท่าเข้าประชัน
หรือฟาดฟันกับใจในเวลา
หวังจะพบสิ่งดีในชีวิต
จึงลิขิตเส้นทางต่างเสาะหา
ดั้นด้นสู่ต่างแดนแม้นทรมาน์
หวังวันหน้าจะพบประสบชัย
................................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
8 พฤศจิกายน 2550 14:10 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ความน้อยใจมิให้อะไรหรอก
นอกจากตอกใจช้ำระกำต่อ
หันมามองความจริงมีสิ่งท้อ
อย่าย่นย่อก้าวไปในเวลา
ฝึกพึ่งพาตนก่อนแม้อ่อนจิต
จะพิชิตความฝันในวันหน้า
วันนี้อาจพลาดล้มตรมอุรา
มุ่งหวังว่าวันหนึ่งจะถึงชัย
พึ่งโอบอ้อมอารีไมตรีเถิด
การก่อเกิดเป็นคนผลยิ่งใหญ่
มีโอกาสวาสนามายาวไกล
มุ่งมั่นไว้เถิดนะระวังตน
หากประมาทพลาดได้ในทุกที่
ทุกนาทีอาจล้มตรมหมองหม่น
รักษาตัวเสมอมืบจน
สู้อดทนอุตสาห์พยายาม
...........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
5 พฤศจิกายน 2550 14:57 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คิดถึงได้เท่านั้นเพียงฝันเปลี่ยว
คิดคนเดียวบ่นเพ้อเธอนิ่งเฉย
คิดถึงตนเถิดนะอย่าละเลย
โอ้อกเอ๋ยห่วงเขาเราทุกข์ตรม
เขาอาจมีชีวิตใกล้ชิดสุข
ชื่นสนุกเริงร่าอุราสม
คงเคลียคลอฉอเลาะหัวเราะภิรมย์
เรากลับบ่มดวงจิตคิดฟุ้งไป
บอกเตือนใจให้มั่นอย่าหวั่นอก
อย่าวิตกเกินงามหักห้ามได้
แต่ต้องฝืนยืนหยัดฝึกหัดไว้
เริ่มต้นใหม่อาจหนักและยากเย็น
ปล่อยคืนวันผ่านไปไม่นานนัก
ใจจะหักห้ามจิตรู้คิดเห็น
ค่อยปล่อยวางบางสิ่งตามจริงเป็น
มิยากเข็ญเกินใจฝึกให้จริง
...........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
1087
