12 พฤศจิกายน 2549 12:03 น.
บุหรง
วันนี้เราห่างไกลเกินใจเอื้อม
อยากเชื่อมสัมพันธ์คงมั่นไว้
แต่เหมือนสิ้นไร้วี่แววแล้วใจ
ยิ่งเข้าใกล้ห่างไกลสุดปลายฟ้า...
หากวันนี้แม้เราสองต้องห่าง
ในหนทางเกินใจไปไขว่คว้า
หากว่าวันไหน?ใจเหนื่อยล้า
อยากขอว่า...คิดถึงฉันเท่านั้นพอ....
สองหัวใจแม้ห่างไปใจคิดถึง
ห้วงคำนึงตรึงตราควรค่ารอ
เธอโปรดคิดถึงกันนิดฉันขอ
เพื่อถักทอ...ความสัมพันธ์นิรันดร...
เพราะความรักจึงทำให้คิดถึง
คอยรัดรึงด้วยห่วงหาแลอาทร
มีความรักห่วงใยใจอาวรณ์
คอยแอบซ่อนรักสลักทรวง....
9 พฤศจิกายน 2549 13:20 น.
บุหรง
ส่งแรงใจหนึ่งดวงไปห่วงหา
ขอพี่ยา...ยิ้มสู้สู่จุดหมาย
มีพลังมุ่งมั่นฝ่าอันตราย
ภัยที่กราย...จงแพ้แก่"ความดี"
ให้"ความดี"คุ้มครองจากผองภัย
จงมีชัย...ก้าวผ่านด่านวิถี
ก้าวไปเยือนถิ่นใดมากไมตรี
ขออย่ามี...เหล่าภัยใดรุกราน...
ส่งความรักความหวังดีนี้เคียง
อยากขอเพียง...ก้าวอย่างห้าวหาญ
มี"ความดี"นำประสบเพื่อพบพาน
เจริญรุ่งในการงานอันมั่นคง...
ตั้งจิตอธิษฐานตักบาตรเช้า
ดวงจิตเราเฝ้าสร้างดีนี้ธำรง
ขอ"ความดี"คุ้มคนไกลใจประสงค์
ขอคุณจง...พ้นภัย...ในทุกยาม...
2 พฤศจิกายน 2549 12:05 น.
บุหรง
+++++ +++++
เพียงคนบนโลกกว้างร่วมสร้างฝัน
ร่วมแบ่งปันความสุขสนุกสนาน
เป็นเพียงแค่คนหนึ่งซึ่งขับขาน
เปิดตำนานความรักใสสดแลงดงาม
อยากให้โลกนี้สวยด้วยความรัก
ร่วมสลักเขียนไว้ใต้ฟ้าคราม
วาดภาพรักเพื่อเก็บไว้เป็นนิยาม
สร้างในนามใครคนนี้เคยมีรัก
เพียงผู้หญิงธรรมดาค่าดูด้อย
หัวใจน้อยรันทดไร้ยศศักดิ์
รูปไม่สวยไร้ทรัพย์อัปลักษณ์
ไม่มีพักตร์อย่างเจ้าหญิงอิงนิยาย