30 กันยายน 2545 21:04 น.
บุษราคัม
โคลงสี่สุภาพ
Oเธอคนดีสู่ห้วง.............สรวงสวรรค์
พ้นทุกข์พ้นโศกอัน....... ขุ่นข้อง
ลาก่อนแม่จอมขวัญ........ ของพี่
หลับสู่แมนสรวงซ้อง .......แด่น้องแก้วตาฯ
กลอน
ใช่เธอเดินอยู่บนทางสายเปลี่ยว
ใช่ว่าเดินคนเดียวซะเมื่อไหร่
วิญญานฉันจะติดตามเธอไป
ไม่อยากให้เธอเศร้าเหงาเปลี่ยวทรวง
อยู่ที่นี้ฉันนั้นสบายดี
ขอเธอนี้สุขีไม่ต้องห่วง
แม้ทำบุญร่วมจบทุกภพปวง
ดินแดนสรวงคงเมตตาพาพบกัน
-----------------------------------------------------
30 กันยายน 2545 20:31 น.
บุษราคัม
คนลืมตัวเหมือนวัวลืมตีนหนา
ลืมมารดาลืมแม่แย่เหลือยิ่ง
ลืมบุพการีทำทอดทิ้ง
ลืมผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ให้ชีพตน
อกตัญญูคือผู้เนรคุณ
ไม่มีบุญเกื้อหนุนทุกแห่งหน
ลืมกำพืบลืมที่มาของตัวตน
ลืมแม้คนให้ชีวิตจิตระยำ
มีรักไหนยิ่งใหญ่เท่ารักแม่
รักเที่ยงแท้แน่นอนคำสอนล้ำ
อกตัญญูบังใจให้ชั่วดำ
ขอกล่าวย้ำ...ให้อกลูก ได้ไคร่ครวญ
หญิงคนหนึ่ง....แม้เป็นคนบ้านนอก
ดูกระจอก.........ในสายตาคนอื่นล้วน
แต่กับลูก..........จงตระหนักและไคร่ครวญ
คิดทบทวน........มีวันนี้..........ได้เพราะใคร
29 กันยายน 2545 01:15 น.
บุษราคัม
สำนึกได้ ยังไม่สาย จนเกินแก้
อย่าไปแพ้ อุปสรรค และขวากขนาม
จงอดทน แม้คน จะประณาม
แม้เขาหยาม รีบแก้ไข ให้เป็นดี
คนเรามี ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน
จงอดทน แก้สิ่งผิด ไม่หลีกหนี
จุดใดเสื่อม ปรับปรุงตน พ้นราคี
แม้ไม่มี ใครเปิดใจ ให้กับเรา
จงกลับตัว กลับใจ ใช่สายเกิน
คนห่างเหิน เมินหนี ก็ช่างเขา
ประพฤติดี ที่สุด เพื่อตัวเรา
ลบความเขลา ความหลง ปลงเถิดเอย
----------------------------------------------------------
29 กันยายน 2545 00:40 น.
บุษราคัม
โคลงสี่สุภาพ
O ภูงามนามชื่อนี้..................ภูพิงค์
งามยิ่งวิจิตรจริง....................สวรรค์สร้าง
พิสุทธิ์ช่างเพริศพริ้ง..............ผุดผ่อง
งามสุดจะกล่าวอ้าง.................ประดับหล้าพนาไพรฯ
---กาพย์ยานี11
ภูพิงค์งามยิ่งนัก
ใครรู้จักต่างชื่นชม
งามน่าอภิรมย์
ผุดผ่องแผ้วไร้ราคี
สมบัติธรรมชาติ
งามผุดผาดพิสุทธิ์ศรี
ปกป่า วนารี
อันชื่อมีว่า...........ภูพิงค์
28 กันยายน 2545 21:53 น.
บุษราคัม
กล่อม ดวงใจ ร้อนรุ่ม ราวสุมไฟ
กล่อม จิตให้ ไร้ทิฐิ คิดมิจฉา
กล่อม อารมณ์ ข่มโมโห เที่ยวโกรธา
กล่อม วาจา กำแหง แผงฤทธี
กล่อม มโนทุจริต คิดฉ้อฉล
กล่อม จิตล้น ด้วยกิเลศ เหตุบัดสี
กล่อม ความโหด โฉดชั่ว มั่วอัปรีย์
กล่อม ราคี คราบคาว ราวน้ำครำ
กล่อม ความหลง อวดตน ข่มคนอื่น
กล่อม ความหื่น ทะยาน พาลชั่วซ้ำ
กล่อม ความเลว เหลวแหลก แทรกระยำ
กล่อม อธรรม ที่ห้ำหั่น ทำบรรลัย
กล่อม โลกด้วย หิริ โอตตัปปะ
กล่อม ราคะ ด้วยธรรมะ ละชั่วไซร้
กล่อม อารมณ์ ด้วยพรหมวิหาร สำราญใจ
กล่อม จิตให้ ใสสะอาด ปราศจากเลว
หน้าส่วนตัว
830
