20 มิถุนายน 2545 00:59 น.
บุษราคัม
-----------------------------------------------------
ผ่านค่ำคืน เหน็บหนาว แสนเดียวดาย
ผ่านความง่าย ความลำบาก มาแล้วหนา
ผ่านสายฝน สายลม และ สายน้ำตา
ผ่านความล้า ความเหนื่อย มา 24 ปี
--------------------------------------------------------
แต่ชีวิตฉันยังต้องเดินต่อไปอีก
ด้วย2ปีก ของ ตนเอง ด้วยศักดิ์ศรี
เพราะยังมีคนที่เฝ้าคอยยินดี
นั่นคือ บุพการี ของฉันไง
--------------------------------------------------------
โอ้ แม่จ๋า วันนี้ลูกแสนท้อ
แต่มีแม่ รอ อยู่ ลูกจะ ไม่หวั่นไหว
เพราะย่างก้าวที่ลูกเดินออกไป
ลูกจะไม่เดินไป เพียงลำพัง
---------------------------------------------------------
ขอขอบคุณ คุณแม่ คุณพ่อ ที่ให้กำเนิด
อีกทั้งครอบครัว แสนประเสริฐ ช่วยปลูกฝัง
ให้ลูกนี้....เดินไปข้างหน้า ด้วยพลัง
เพราะมีคนข้างหลัง..เป็น...กำลังใจ
-------------------------------------------------------------
20 มิถุนายน 2545 00:56 น.
บุษราคัม
เกิดเป็นคน............จงอดทนต่อความเจ็บใจ
และอย่าหวั่นไหว.....................กับวาจาที่ดูถูก
เพราะ ชีวิต เป็นของเรา...........ใช่ใครปลูก
เค้าดูถูก เราเองต้อง.................ทำมันให้ดี
--------------------------------------------------------------------
อย่าอ่อนแอ...............ยอมแพ้ แค่ลมปาก
เค้าพูดมาก..........เราไม่ฟัง......ก็เดินหนี
จงประพฤติ ตัวเรา...........แต่สิ่งดี
ใครจะมา...............ราวี.....ก็ช่างมัน
----------------------------------------------------------------------
จงอย่าท้อ.................ยอมแพ้ อุปสรรค์
จงตระหนัก..............ในหน้าที่ ของเรา เพียงเท่านั้น
อย่ากวัดแกว่ง..........ใจไปตาม คำคน พูดกัน
จงอย่าหวั่น...............คำดูถูก.............เกิดเป็นคน
----------------------------------------------------------------------
ทำหน้าที่ของเรานี้ให้ดีที่สุด
และ อย่าหยุด สร้างความดี.....ทุกแห่งหน
ใช้ปัญญา ความสามารถ.........ที่มีอยู่ในกายตน
เกิดเป็นคน.............มีปัญญา..อย่าไปเกรง
------------------------------------------------------------------------
ดูอย่างคนที่พิการ...........เค้ายังสู้
แม้ถูกคน ลบหลู่ และ ข่มเหง
เค้ายังเลี้ยงชีพได้......ด้วยตนเอง
และ ไม่เกรง ต่อ คำสบประมาท ของใครๆ
-------------------------------------------------------------------------
แม้ วันนี้ สายตา มองไม่เห็น
เค้านวดเฟ้น.......เป็นหมอนวด...คนอื่นได้
เลี้ยงครอบครัว......ด้วยกำลัง.....และ แรงใจ
ต่อสู้ไป..................ให้โลกรู้.......กู ...ก็... คน
------------------------------------------------------------------------
ปล. กลอน นี้ อัง ขอ แต่งให้ คนพิการ ทาง สายตา คนหนึ่ง
ที่ออก ช่อง 7 ในวันก่อน /เค้า พูดคติ ข้อหนึ่ง ที่น่ายกย่องว่า
จงอดทนต่อ ความเจ็บใจ และ อย่าหวั่นไหวกับ คำดูถูก
ทุกวันนี้ เค้าเลี้ยงตัวเอง และ ครอบครัว รวมทั้ง ส่งลูกเรียน
ด้วยเงิน รายได้ จากการ นวดแผนโบราณของเค้า ค่ะ
น่านับถือ ใจ เค้าเหลือเกิน ที่ ถึงแม้ว่า จะพิการ แต่ก็
ไม่เคยสร้างภาระให้กับใคร แถม ยังเป็น ครูสอนคนอื่นๆ ด้วย ค่ะ
20 มิถุนายน 2545 00:52 น.
บุษราคัม
สมุนไพร ยาไทย นั้นมีค่า
ภูมิปัญญา.....แพทย์ไทยร่วมสืบสาน
ศึกษาต่อกันมา......นานเท่านาน
แต่โบราณกาล นับถือ หมอชีวกโกมารภัจจ์ เอย
-----------------------------------------------------------------------
สมุนไพรไทย จับใส่ ลงอาหาร
พืชพื้นบ้าน ต่างเป็นยา ทั้งนั้นเอ๋ย
ขิง ข่า กระวาน เป็นเครื่องเทศ ขับลมเอย
อย่าละเลย คุณค่า สมุนไพร
-----------------------------------------------------------------------
สมุนไพร...สาธารณสุขมูลฐาน
เราชาวบ้าน..ควรศึกษาเรียนรู้ไว้
เมื่อเจ็บป่วย เร่งรักษา อย่านอนใจ
สมุนไพรพื้นบ้านไทย....มีมากมาย
-----------------------------------------------------------------------
อย่าเห่อเหิม....เมินคุณค่า....ยาโบราณ
เราลูกหลาน เร่งอนุรักษ์ อย่าให้ ต้องสูญหาย
ฝรั่งมังค่า.....ขโมยสูตรยา...ไปมากมาย
กว่าจะรู้.....ก็สาย เกินเยียวยา
-------------------------------------------------------------------------
การนวดไทยโบราณ ช่วย บำบัด
หมอนวด วัดโพธิ์ มีชื่อเรื่อง นวดรักษา
ช่วยผ่อนคลายเส้นเอ็นจากความเมื่อยล้า
ไม่ต้องผ่า ไม่ต้องตัด ให้เจ็บกาย
---------------------------------------------------------------------------
รักษาโรค ด้วย ยาแก้ตามธาตุ
นั้นเป็นศาสตร์ ที่ศึกษาไว้ ไม่เสียหลาย
พิกัดเบญจกูล....และ ตัวยา อีกมากมาย
รักษาโรคได้หลายขนาน.......น่านิยม
-----------------------------------------------------------------------------
ปล. ข้าพเจ้า น.ส. บุษราคัม ตั้งใจ แต่งกลอนนี้
เทิดทูน ภูมิ ปัญญา หมอไทย ยาไทย
และ พ่อครู หมอ ชีวกโกมารภัจจ์ (บิดาหมอยาสมุนไพร) นะคะ
//อ้างอิง จาก หนังสือ เวชกรรมไทย
และ เภสัชกรรมไทย สำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข ค่ะ
20 มิถุนายน 2545 00:49 น.
บุษราคัม
ปัญหานั้นมีไว้ ให้เราแก้
คนอ่อนแอ ยอมแพ้ กับปัญหา
มีปัญหา ...ท่านให้แก้... ด้วย ปัญญา
ใช่แต่ว่า นั่ง นอน...ยอมแพ้ดวง
------------------------------------------------------------
คนขี้ขลาด ฆ่าตัวตาย ...หนีปัญหา
คนอับปัญหา............แก้ปัญหา ไม่ลุล่วง
คนงี่เง่า..หูเบา........ก็โทษดวง
คนสมองกลวง.........มีชีวิตอยู่ไปวันๆ
-------------------------------------------------------------
พระพุทธเจ้า ตรัส หาเหตุ แต่ง ปัญหา
ที่เรียกว่า...อริยสัจ สี่ นั่น
แก่ ที่เหตุแห่ง ทุกข์ โดยเร็วพลัน
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค นั้น คือ ทางแห่ง เจริญ
--------------------------------------------------------------------
20 มิถุนายน 2545 00:13 น.
บุษราคัม
ฒ. ผู้เฒ่า เส้นผมสีดอกเลา
ผ่านวัยเยาว์ วัยผู้ใหญ่ มาแล้วหนา
บ้างก็เรียก ไม้ใกล้ฝั่ง ...เฒ่าชรา
แต่ ฉัน ว่าเรียกท่านว่า.........ผู้มีพระคุณ
--------------------------------------------------------------
ตอนเราเด็ก เตาะ แตะ ลุกตั้งไข่
ใครเล่าใคร....กันหนอ...ให้ความอบอุ่น
สอนให้หลาน.....ก้าวเดินตรง ได้สมดุล
นั้นคือ คุณปู่ ย่า คุณตา คุณยาย
----------------------------------------------------------------
มาวันนี้เส้นไหมสีเงิน.....เริ่มอ่อนล้า
แก่ชรา เหี่ยวเฉา...เดินไม่ได้
เปรียบชีวี......ที่รอวัน...ดับลงไซร้
วอนลูกหลาน..........ใส่ใจ.....โปรดดูแล
-----------------------------------------------------------------
มาถึงวัย....ที่ท่านนั้น แก่เฒ่า
เราหนุ่มสาวโปรดเอาใจใส่......คนแก่
เพราะท่านคือ.........ผู้ให้กำเนิด พ่อ แม่
คอยดูแล.........ตัวเรานี้....ยามเยาว์วัย
----------------------------------------------------------------
มาวันนี้......ท่านแก่ลง เดินไม่ไหว
ต้องอาศัย...ไม้เท้า...จึงเดินได้
เราจงเป็นเช่นไม้เท้า.....ให้ท่านได้อาศัย
คอยห่วงใย......ใส่ใจท่าน.....ยามชรา
--------------------------------------------------------------
อย่ามองเพียง......ผิวหนังที่เหี่ยวย่น
จงมองท่าน เป็นบุคคล.....ที่มีค่า
ท่าน นั้นเปรียบเหมือน....สมบัติ...ของกาลเวลา
เปี่ยมคุณค่า.....น่าศรัทธา....เกินกว่าสิ่งใด
----------------------------------------------------------------
จงยกย่อง.....และ ศรัทธา.....ฒ. ผู้เฒ่า
ที่เลี้ยงเรา....แต่เล็กมา.........จำได้ไหม
อย่าทอดทิ้ง.....ท่านเลย.........โปรดเห็นใจ
เพราะท่านใช่.....เพียงไม้เก่า....ที่ผุพัง
----------------------------------------------------------------
หน้าส่วนตัว
840
