15 ตุลาคม 2545 19:14 น.
บุษราคัม
ครูณธีร์ อุทิศ วิทยาทาน
เพื่อสืบสาน ตำนานศิลป์ ปิ่นอักษร
น้อมบูชา ครูณธีร์ ศรีสุนทร
นักเลงกลอน ผู้สอนศิษย์ นิตย์การุณย์
เอื้อคัมภีร์ ไมตรีจิต ให้มิตรกลอน
อนุสรณ์ ดุจพรเลิศ ประเสริฐหนุน
ส่งคัมภีร์ มีคุณค่า มาเป็นทุน
ขอบพระคุณ ผู้จุนเจือ เอื้อน้ำใจ
แจ้งจัดเจน อันเกณฑ์กฎ หมดจดยิ่ง
พร้อมพรั่งจริง อิงในหลัก ประจักษ์ได้
ฉันทลักษณ์ ศุภักษร ในกลอนไทย
จรรโลงไว้ ในคัมภีร์ ที่ให้มา
ประสิทธิ์ประสาท ปราดเปรื่อง เรื่องอักษร
ประณมกร ผู้จรไป ในแหล่งหล้า
ศิษย์ซาบซึ้ง ถึงพระคุณ บุญวิญญา
เปี่ยมศรัทธา จารึกใน ใจศิษย์เอย
บุษราคัม
ศิษย์ บุษราคัม ขอขอบพระคุณ ที่ อาจารย์ ณธีร์ได้เอื้อเฟื้อจัดส่งหนังสือมาให้เพื่อศึกษา เป็นวิทยาทานค่ะ ขอขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ
14 ตุลาคม 2545 19:58 น.
บุษราคัม
ความดีแท้ไม่แพ้ ชั่วใด
ประเสริฐเลิศวิไล แน่แท้
แม้โดนเล่ห์กลใด ก็ไม่ เสื่อมนา
เปรียบดั่งคนดีแม้ ชั่วใกล้ไป่ตาม
ทองงามเสมอแม้น วิญญูชน
บริสุทธิ์ไร้มล- ทินเคล้า
ผุดผาดผ่องกมล พิลาส มาศแฮ
ดุจดั่งทองเนื้อเก้า ผ่องแผ้วนพคุณ
14 ตุลาคม 2545 19:47 น.
บุษราคัม
พระประทาน ปานรวี สุรีย์แสง
กระจ่างแจ้ง แถลงศรี วจีไข
เฉลาลักษณ์ สลัก วรรณกรรมไทย
จารึกไว้ ให้เห็น เป็นกลอนกานท์
จรรโลงพจน์ รจนา เมธาวี
ปั้นวจี เมธีร้อย ถ้อยสืบสาน
ผู้เจนจัด อรรถรส พจมาน
บรรพกาล จารกวี ที่ลาวัณย์
จงอย่าเอา เหล่ากลอนกานท์ มาผลาญฆ่า
แทรกมารยา พาหลงกล มนต์โมหันธ์
แต่งอักษร ค่อนคอดเหลือ เพื่อลงทัณฑ์
สิ่งเหล่านั้น ไม่สรรค์สร้าง ทางเจริญ
14 ตุลาคม 2545 19:42 น.
บุษราคัม
โคลงกระทู้
อัต ตาหลงย่อมสร้าง ทิฐิ
ตา ปิดขาดหิริ ยับยั้ง
ใน ใจห่อนสติ เห็นแก่ ตนนา
ตน เลิศคนอื่นพลั้ง กระทืบซ้ำย่ำยีคน
ยก ตนเองข่มผู้- อื่นนา
ตน เด่นคนอื่นหา เลิศไซร้
ข่ม เหงด้วยวาจา ที่ส่อ เสียดแฮ
ท่าน ว่า เวตาลไว้ ปราชญ์เหี้ยมเทียมทรชน
13 ตุลาคม 2545 20:00 น.
บุษราคัม
สุรีย์ศรี รวีส่อง ผ่องอำไพ
สว่างไสว ใสสด จรดหล้า
ทินกร รอนๆแสง สุริยา
หมู่นกกา พากันผิน บินกลับรัง
สนธยา มาเยือน เพื่อนรัตติกาล
รวิวาร ผ่านไป ไม่กลับหลัง
รัชนีกร จรสู้ฟ้า มาอีกครั้ง
เปรียบได้ดัง ดั่งมนุษย์ ไม่หลุดกรรม
ต้องเวียนว่าย ตายเกิดไป ไม่จบสิ้น
คนเดินดิน ไม่สิ้นภพ บรรจบซ้ำ
เพราะกิเลส เหตุวิบาก จากผลกรรม
จึงกระทำ ให้จำต้อง ล่องห้วงเวร
สู่วัฏฏะ อบาย ไม่คลายทุกข์
บ่พบสุข ปลุกใจ ให้เกษม
ต้องชดใช้ ไปตามกฎ หมดกรรมเวร
คือหลักเกณฑ์ ไม่เอนเอียง เที่ยงแท้เอย