14 มิถุนายน 2551 16:58 น.
บุษย์น้ำทอง
รักโบกโบยบินไปหลายคราแล้ว
ใจดุจแก้วร้าวรอนยากประสาน
ปีกแห่งรักงดงามเจิดตระการ
หากข้ามผ่านแนวกั้นม่านเมฆา
พลันหมอกหนาพร่าตาหมองมัวหม่น
รักเอ่อล้นดุจชีวีบนหินผา
ลื่นไถลตกหล่นร่วงลงมา
แสนโศกาสุดสลดรันทดใจ
เหลือทิ้งไว้ความทรงจำอันขื่นขม
เศร้าระทมดุจดอกหญ้าคราพริ้วไหว
คล้ายตกต่ำด้อยค่าตามครรไล
ยากฤาใครปรารถนามาครอบครอง
ปีกแห่งรักโบยบินสู่กลับ
ฤทัยสดับยินเสียงเพรียกเรียกร้อง
เพลานี้จิตสวาทมาตรหมายปอง
ยังรักน้องคงมั่นมิเสี่ยมคลาย
หากน้องนี้มีใจหวาดผวา
หากพี่ลาครานี้คงชีพสลาย
แม้มิมั่นใจในรักไม่เสี่อมคลาย
แต่สุดท้ายน้องยังรักและให้อภัย
5 มิถุนายน 2551 18:03 น.
บุษย์น้ำทอง
ฉันไม่รู้ว่า....ตัวเองมีความรักหรือเปล่า
รู้แต่ว่า..หัวใจดวงนี้ไม่เคยเหงา
ทั้งความรัก ความศรัทธาในตัวเรา
ไม่เคยให้ใครใครเขา ตัดสินใจ
อาจดูเป็นผู้หญิงแกร่งแรงเกินคาด
หลายคนขลาดไม่กล้ารักเอาใจใส่
หลายคนเมินไม่มอง"นางมารร้าย"
แต่สุดท้าย หนึ่งคนรัก และผูกพัน
เพียงเรามีกัน...น้ำทะเลพลันอบอุ่น
เพียงเรามีกัน...ความมืดพลันสดใส
เพียงเรามีกัน...ดอกไม้บานในหัวใจ
เพียงเรารัก และเข้าใจไม่ผันแปร
เพียงแค่นี้ที่หญิงแกร่งแรงเกินคาด
จะบังอาจเพ้อรำพันถึงรักแท้
หนึ่งคนรัก...ที่บอกรัก จักดูแล
จะให้แน่ต้องอาศัยกาลเวลา
ถ้าผู้หญิงมีมารยาร้อยเล่มเกวียน
คุณผู้ชายคงจะมีเป็นล้านกว่า
ยังไงยังไงต้องอาศัยกาลเวลา
หวังเพียงว่า เขารักแท้และจริงใจ
ฉันไม่รู้...ว่าตัวเองมีความรักหรือเปล่า
รู้แต่ว่าต้องการคน เอาใจใส่
ให้ความรักและดูแลกัน ตลอดไป
และใครคนนั้น.....
....อยากให้เป็นเธอ....
26 พฤษภาคม 2551 11:50 น.
บุษย์น้ำทอง
คิดถึงนะแต่ไม่ว่างโทรหา
อยากบอกว่าไม่ว่าเวลานี้หรือเวลาไหน
อยากโทรหา อยากไปหา แต่ไม่ว่างไป
อยากให้เธอเข้าใจว่ายุ่งมากมาย
ยุ่งแต่กับเรื่องงาน งาน งานและก็งาน
ความรักคงไม่โบยบินไป....ใช่ไหม
ขอโทษนะอย่าโกรธ อย่าน้อยใจ
รู้ไว้นะทุกวินาทีคิดถึงเธอ
ที่ทำทุกวันนี้เพื่อเธอทุกอย่าง
อนาคตเราจะไม่สั่นคลอนหวั่นไหว
ฉันทำเพื่อเธอทุกอย่าง...อย่างจริงใจ
ขอร้องนะ..หากไม่โทรไปก็โทรมาได้ไหมคนดี
หากมีสักครั้งได้ยินเสียง
รู้ไว้ว่าหัวใจของฉันดวงนี้
เหมือนได้พลังจากเธอชุบชีวี
ให้คนคนนี้มีแรง..สู้ต่อไป เพื่อเธอ....
11 พฤษภาคม 2551 12:00 น.
บุษย์น้ำทอง
ความรักไม่มีหวัง
แต่ยังมีความหมาย
แม้ตราบสิ้นลมหายใจ
จะไม่อาลัยในรัก
หลายคนอยู่ทนเป็นคู่รัก
หลายคู่นักที่ทนอยู่
ความหมายของความรักที่ไม่มีหวัง
หาใช่ความทรงจำที่หล่อเลี้ยงหัวใจไม่
หากแต่คือความเข้าใจ
และยอมรับได้ในทุกสถานการณ์.....
ทนอยู่..สร้างเวรสร้างกรรมต่อกัน
อยู่ทน....เข้าใจกัน แบ่งปันเพื่อกันและกันได้..
ไม่มีหวัง..แต่มีรัก...รู้ซึ้งถึงความหมาย
แม้ตราบสิ้นลมหายใจ
ไม่มีวันใดที่ไม่รัก....
30 เมษายน 2551 13:39 น.
บุษย์น้ำทอง
ธงชาติไทยไปงามอยู่ต่างชาติ
เพื่อประกาศศักดิ์ดาอันยิ่งใหญ่
ของคนใดคนหนึ่งสัญชาติไทย
หรือของคนหัวใจไทยทั้งประเทศ
การณ์เป็นเหตุหรือเป็นผลของคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งอาจเป็นเหตุความล้มเหลว..
ครั้งหนึ่งเคยถูกประนามเป็นคนเลว
เหนือสิ่งใด..ใช่ไม่ใช่..เวลาพิสูจน์กัน
มือไม่พายอย่าเอาเท้าราน้ำ
ไทยชอกช้ำไม่พออีกหรือนั่น
ข้าวของแพง..จิตใจคนไร้ศีลธรรม
เป็นผลกรรมของคนไทยหรืออย่างไร
ยังพอมีสิ่งดีจรรโลงจิต
เมื่อพินิจใจอย่าท้อพอทานไหว
นึกถึง"ท่าน" อันทรงเป็นดั่งร่มไทร
การณ์เลวร้ายจักคลี่คลายในเร็ววัน
คนคิดดีย่อมได้รับสิ่งดีตอบ
คนคิดชอบ ทำชอบอย่าแปรผัน
คนคิดชั่ว ทำชั่ว ส่งผลพลัน
คอยดูวัน"พวกมัน" ไร้แผ่นดิน
รักนะ....ประเทศไทย
หน้าส่วนตัว
825
